อยากขอแนวคิด ความเห็น อยากแลกเปลี่ยนความคิดตระกละกัน เกี่ยวกับครอบครัว

คือเรากับแม่จะชอบคุยกันแล้วจนบางทีคุยไปมาทะเลาะกันเฉย เวลาเขาพูดอะไรสักอย่างเราก็ฟัง พอฟังแล้วเรารู้สึกว่าไม่ใช่เราจะพูดตอบและอธิบายแต่เขาก็จะว่าเราเถียง แต่นั้นไม่ใช่ปัญหาที่เราติดใจอะไรหรอก 
ที่เราติดใจคือคำว่า ไม่น่าให้เกิดมาเลย เกิดมาทำไม ทำไมกูถึงให้เกิดมากูเป็นคนทำให้ได้เกิดมาแท้ๆ เเล้วมานั่งพูดมาเถียงกูฉอดๆแบบนี้ได้ไง กูเป็นแม่นะแบบนั้นแบบนี้  ซึ่งแรกๆเราก็โกธรมาก แต่ก็ไม่กล้าพูดอะไรที่ดูเเรงออกไป จะเป็นการไปบอกพ่อแทน แม่เขาก็หยุดพูดไปพักนึง แต่ก็พักนึงเพราะเขาก็กลับมาพูดใหม่อยู่ดี เราก็เลยตอบเขากลับไปว่า นั้นสิทำไมเราถึงต้องมาเจอแม่แบบนี้ ตอนเกิดมามีใครมาถามเราบ้างว่าเราอยากจะเกิดมาเจอแบบนี้ไหม เขาก็แบบโวยวายยกใหญ่ด่าเราต่างๆนาๆ แต่ที่เราอยากถามแลกเปลี่ยนกับทุกคนคือ เราผิดหรือป่าวที่พูดไป หรือคำว่าพ่อแม่ไม่ว่าเขาจะพูดกับเราแรงขนาดไหนเพราะเราเป็นลูกจะต้องยอมรับและห้ามขัด เพราะเป็นลูกจะต้องห้ามพูดขัดใจ ห้ามเถียง ไม่ว่าพ่อแม่จะพูดผิดหรือถูกเป็นลูกก็ห้ามเถียง เพราะเราจะโดนด่าบ่อยมากๆเวลาพูดอะไรคือคำว่า เป็นลูกกูนะ ห้ามนั้น ห้ามนี่ อย่ายิ้มแบบนั้น แบบนี้ 

คือปกติครอบครัวอื่นเขาพูดคำแบบนี้กับลูกบ่อยๆหรือทุกครั้งที่โกธรไหม อยากแลกเปลี่ยนความเห็น คือการด่าแบบนี้คือปกติของพ่อแม่หรอหรือ ครอบครัวเราไม่ปกตินะ หรือเราไม่ปกติ หรือปกติที่พ่อแม่ด่าลูก คือสับสนมากเลย 

ในมุมมองเราที่มองตัวเองเราคิดว่า เราไม่ใช่คนเลวร้าย ที่ทำให้พ่อแม่ผิดหวังซ้ำๆซากๆ จนต้องมาเจอคำด่าแบบนี้บ่อยๆ 
เราตั้งใจเรียนแบบเด็กปกติ ใช่ชีวิตเรียบง่ายไม่กินเหล้า ไม่ติดเพื่อน อยู่บ้านเล่นเกม ทำงาน คือเป็นชีวิตธรรมดาๆ มากๆ ไม่เคยทำเรื่องแย่ๆ
ไม่เคยทำให้ผิดหวัง อันนี้อยากบอกไว้เผื่อทุกคนคิดว่า เพราะเรานิสัยแย่ทำตัวแย่มากหรือป่าวถึงโดนด่าแบบนั้นบ่อยๆ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่