อยากฟังความคิดเห็นของแต่ละคนค่ะ ว่าตัวเราเองคิดมากเกินไป หรือมันเป็นเรื่องปกติของความเป็นเพื่อน คือตั้งแต่เรารู้ว่าพ่อป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย ภายในระยะเวลา1ปี เพื่อนที่สนิทที่สุด ณ ขณะนั้นมีแค่2คนที่คบกันมามากกว่า10ปี รับรู้มาตลอดว่าเราต้องออกจากงานเพื่อมาดูแลพ่อ ทุกอย่างในชีวิตกำลังแย่ แต่ตลอด1ปีนั้น ไม่เคยมีคำพูดหรือการกระทำใดๆที่แสดงถึงความห่วงใยเพื่อนสนิทคนนึง แม้แต่พิมพ์คำว่า เป็นไงบ้าง ง่ายๆแค่นี้ก็ไม่เคยมี ทั้งๆที่เราก็มีกรุ๊ปของเรา3คน จนกระทั่งพ่อเราเสีย ก็ไม่มีแม้แต่เพื่อนที่เราสนิทที่สุดในชีวิตทั้ง2คนนี้มางานศพ คนนึงโอนเงินมาทำบุญ อีกคนมาในคอมเม้นว่าเสียใจด้วย เราเลยคิดว่าเราคงไม่ได้เป็นเพื่อนที่ดีพอที่เค้าจะมาใส่ใจ เลยตัดสินใจถอยออกมา
เพื่อนสนิท(จริงๆหรอ)