มีแม่แบบนี้ให้ทำไง

แม่เราเป็นแบบว่า เราจะพูดอะไรสักนิดก็จะสั่งให้เงียบตลอด ไม่ว่าเราจะพูดอะไรก็ตาม พอแม่คุยกับชู้แล้วทะเลาะกันก็จะใส่พาลเราตลอด แล้วจะบอกตลอดว่าชีวิตเราเป็นของแม่ แม่จะเราตายเมื่อไหร่ก็ได้ ชอบแต่จะบอกว่าถ้ายังพูดให้แม่ไม่พอใจ"กูจะฆ่าแน่" ลมหายใจของเราคือของแม่ พูดง่ายๆก็คือเราไม่มีชีวิตที่เป็นของตนเองเลย บางทีชอบบอกว่าจะจับเราส่งโรงบาลบ้าด้วย เราเหนื่อนมาก จนตอนนี้เรา17 อยากไปเที่ยวกับเพื่อนบ้างก็ไม่ไปเพราะกลัวทำตัวไม่ดีในมุมนึงเราคิดว่าอาจจะเป็นห่วงเราก็ได้ แต่เราเริ่มคัดค้านแม่บ้างแล้วแต่ก็ไม่ได้ผล บางสิ่งที่แม่ด่าเรา เราถูกแต่แม่ผิด ต่อให้เราอธิบายเหตุผลแม่ก็ไม่ฟัง ยังไงเราก็ผิด บางทีก็ชอบหาว่าเถียง เรายอมรับนะในบางครั้งเราก็เถียงจริง แต่เถียงเพื่อความถูกต้อง แม่เป็นคนที่รับในสิ่งที่คนอื่นพูดตรงๆว่าเป็นคนยังไงเรื่องร้ายแม่รับไม่ได้เลย แม่ชอบให้ร้ายผู้อื่นลับหลัง ชอบบอกกับเราว่าน้าเป็นบ้าต้องกินยา แต่พอพูดต่อหน้าผู้อื่นกลับกันเลย เราบอกว่าแม่นินทาคนอื่นอยู่ แม่บอกไม่ได้นินทาอะไร  ชอบเอานักเรียนคนอื่นมาพูดให้เราฟัง แต่ไม่เคยพูดถึงเรา คำพูดของแม่มีแต่คำหยาบคายเราขอให้แม่พูดดีๆกับเราบ้างก็ไม่ได้เลย พอเราพูดนิดนึงแม่จะด่าเราเลย ว่าใส่สอนให้มพูดแบบนี้ แต่ว่าเรื่องเข้ามหาลัยเราเลือกกทม.เพราะไกลจากบ้านเรามาก บ้านเรานครศรีธรรมราช เรารอปีหน้าก็เข้ามหาลัย ขอห่างกับแม่สักพักจะดีมั้ยนะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่