สวัสดีค่ะ วันนี้จขกท.เจอพฤติกรรมน้องชายที่ค่อนข้างรุนแรงจนแอบเก็บมาเครียดแล้วนอนไม่หลับค่ะ
จขกท.อายุห่างกับน้องชาย16 ปีค่ะ ปีนี้น้องชายอายุ 11 ขวบแล้ว จริงๆน้องเป็นเด็กไม่ซนค่ะ พูดเพราะ แต่ติดกวนประสาท จขกท.ไม่ได้อยู่กับน้องนะคะ แต่ช่วง2อาทิตย์ที่ผ่านมา จขกท.ได้กลับบ้านมาหาคุณแม่ที่ตจว.ก็ได้ใช้ชีวิตอยู่กับน้องชายมากขึ้น สังเกตได้เลยค่ะว่าน้องดื้อมา เอาแต่ใจสุดๆ อยากได้อะไรก็ต้องได้ ใช้เงินเก่ง แอบสั่งของใน shopee แบบเก็บปลายทางในโทรศัพท์ของคุณแม่ ครั้งละ6-7ร้อยค่ะ
ตั้งแต่กลับมาเจอ2ครั้งแล้วค่ะ เป็นเบ็ดตกปลา หลังเลิกเรียนก็จะปั่นจักรยานเอาเบ็ดตกปลาไปตกกลับเพื่อนในหมู่บ้านค่ะ กลับก็เกือบ1 ทุ่ม ถือว่าดึกมาก บางวันเห็นน้องซ้อนมอเตอร์ไซค์เพื่อนยกล้อด้วยค่ะ จขกท.แอบตกใจรีบบอกคุณแม่ คุณแม่ก็มีอบรมบ้าง พอลองสังเกตเรื่อยๆ น้องไม่เคยมีการบ้านเลย ไม่เคยจัดกระเป๋าไปเรียน ในกระเป๋าไม่มีหนังสือ พอถามก็บอกอยู่โรงเรียน น้องไม่เคยช่วยงานบ้านคุณแม่เลย ล้างจานไม่เป็น ตากผ้าตัวเองยังไม่เป็น ซักถุงเท้าก็ไม่เคยทำ พอให้ทำก็นั่งร้องไห้ ไม่ออกไปตกปลาก็เล่นเกมส์มือถือ พอคุมเวลาไม่ให้เล่นก็มองขวางตาเหลือกขึ้นข้างบน
วันนี้หนักสุดทะเลาะกันเรื่องฝนตกแล้วจะออกไปเที่ยว จขกท.ห้ามน้องละน้องไม่ฟังเลยทะเลาะกัน น้องไปหยิบมีดในครัวมายืนร้องไห้ตัวสั่น จขกท.โกรธมากเลยท้าให้เข้ามาเลยจะตีให้หลังลายไป (ปกติไม่เคยตีน้องสักครั้ง) น้องก็ทิ้งมีดละวิ่งออกจากบ้าน แต่แม่ก็ไปตามมาแล้วก็แยกกันอยู่ จขกท.ก็ไม่ได้คุยหรือต่อว่าอะไรน้อง แต่ในใจมันรู้สึกกลัวมากค่ะ กลัวว่าเขาจะโตมาแบบไร้ความรักผิดชอบต่อตัวเอง และเป็นเด็กที่เป็นภาระของสังคม
ตอนนี้เครียดมาก คุยกับคุณแม่แล้ว คุณแม่ก็ค่อนข้างจะแก่แล้ว เอาแต่พูดว่าไม่รู้จะทำยังไง เพราะพูดไปน้องก็ไม่ฟัง เลยคิดว่าถ้าขึ้นม.1 อยากจะส่งไปเรียนโรงเรียนประจำจะได้หัดช่วยเหลือตัวเองบ้าง ไม่งั้นก็ไม่รู้จักโตสักที
*จขกท.เป็นคนรับผิดชอบค่าใช้จ่ายของน้องทุกอย่างค่ะ ตอนนี้โกรธมากคิดว่าจะตัดค่าขนมและค่าของเล่นแต่คิดว่าต้องปรับเปลี่ยนการอบรมใหม่
**หากใครมีคำแนะนำอื่นๆเพิ่มเติมรบกวนแนะนำมาด้วยนะคะ ตอนนี้อยากได้คำแนะนำอื่นๆมากค่ะ เพราะเพื่อนๆก็มักจะบอกว่าน้องยังเด็กมาก แต่ย้อนกลับไป จขกท.เองตอนเด็กๆก็ทำทุกอย่างได้ แต่ทำไมน้องจะทำไม่ได้
ส่งน้องชายไปเรียน ม.1 ที่โรงเรียนประจำดีไหม
จขกท.อายุห่างกับน้องชาย16 ปีค่ะ ปีนี้น้องชายอายุ 11 ขวบแล้ว จริงๆน้องเป็นเด็กไม่ซนค่ะ พูดเพราะ แต่ติดกวนประสาท จขกท.ไม่ได้อยู่กับน้องนะคะ แต่ช่วง2อาทิตย์ที่ผ่านมา จขกท.ได้กลับบ้านมาหาคุณแม่ที่ตจว.ก็ได้ใช้ชีวิตอยู่กับน้องชายมากขึ้น สังเกตได้เลยค่ะว่าน้องดื้อมา เอาแต่ใจสุดๆ อยากได้อะไรก็ต้องได้ ใช้เงินเก่ง แอบสั่งของใน shopee แบบเก็บปลายทางในโทรศัพท์ของคุณแม่ ครั้งละ6-7ร้อยค่ะ
ตั้งแต่กลับมาเจอ2ครั้งแล้วค่ะ เป็นเบ็ดตกปลา หลังเลิกเรียนก็จะปั่นจักรยานเอาเบ็ดตกปลาไปตกกลับเพื่อนในหมู่บ้านค่ะ กลับก็เกือบ1 ทุ่ม ถือว่าดึกมาก บางวันเห็นน้องซ้อนมอเตอร์ไซค์เพื่อนยกล้อด้วยค่ะ จขกท.แอบตกใจรีบบอกคุณแม่ คุณแม่ก็มีอบรมบ้าง พอลองสังเกตเรื่อยๆ น้องไม่เคยมีการบ้านเลย ไม่เคยจัดกระเป๋าไปเรียน ในกระเป๋าไม่มีหนังสือ พอถามก็บอกอยู่โรงเรียน น้องไม่เคยช่วยงานบ้านคุณแม่เลย ล้างจานไม่เป็น ตากผ้าตัวเองยังไม่เป็น ซักถุงเท้าก็ไม่เคยทำ พอให้ทำก็นั่งร้องไห้ ไม่ออกไปตกปลาก็เล่นเกมส์มือถือ พอคุมเวลาไม่ให้เล่นก็มองขวางตาเหลือกขึ้นข้างบน
วันนี้หนักสุดทะเลาะกันเรื่องฝนตกแล้วจะออกไปเที่ยว จขกท.ห้ามน้องละน้องไม่ฟังเลยทะเลาะกัน น้องไปหยิบมีดในครัวมายืนร้องไห้ตัวสั่น จขกท.โกรธมากเลยท้าให้เข้ามาเลยจะตีให้หลังลายไป (ปกติไม่เคยตีน้องสักครั้ง) น้องก็ทิ้งมีดละวิ่งออกจากบ้าน แต่แม่ก็ไปตามมาแล้วก็แยกกันอยู่ จขกท.ก็ไม่ได้คุยหรือต่อว่าอะไรน้อง แต่ในใจมันรู้สึกกลัวมากค่ะ กลัวว่าเขาจะโตมาแบบไร้ความรักผิดชอบต่อตัวเอง และเป็นเด็กที่เป็นภาระของสังคม
ตอนนี้เครียดมาก คุยกับคุณแม่แล้ว คุณแม่ก็ค่อนข้างจะแก่แล้ว เอาแต่พูดว่าไม่รู้จะทำยังไง เพราะพูดไปน้องก็ไม่ฟัง เลยคิดว่าถ้าขึ้นม.1 อยากจะส่งไปเรียนโรงเรียนประจำจะได้หัดช่วยเหลือตัวเองบ้าง ไม่งั้นก็ไม่รู้จักโตสักที
*จขกท.เป็นคนรับผิดชอบค่าใช้จ่ายของน้องทุกอย่างค่ะ ตอนนี้โกรธมากคิดว่าจะตัดค่าขนมและค่าของเล่นแต่คิดว่าต้องปรับเปลี่ยนการอบรมใหม่
**หากใครมีคำแนะนำอื่นๆเพิ่มเติมรบกวนแนะนำมาด้วยนะคะ ตอนนี้อยากได้คำแนะนำอื่นๆมากค่ะ เพราะเพื่อนๆก็มักจะบอกว่าน้องยังเด็กมาก แต่ย้อนกลับไป จขกท.เองตอนเด็กๆก็ทำทุกอย่างได้ แต่ทำไมน้องจะทำไม่ได้