คือเราเป็นผู้หญิงแล้วเราก็ไปชอบเพศเดียวกัน เป็นรุ่นพี่คนนึง พี่เขาตรงสเป็คเรามากเลยค่ะ ทั้งเรื่องไหวพริบ ดนตรี หรือแม้กระทั้งเรื่องการเรียนและทัศนคติคือดีไปหมด ตอนแรกที่เจอกับรุ่นพี่คนนี้เราไม่เคยคิดว่าใครจะสมบูรณ์แบบขนาดนี้เลยค่ะ
โรงเรียนที่เราอยู่เป็นหอพักรวมค่ะ แล้วเราอยู่ห้องเดียวกันกับพี่เขา ด้วยความที่เราเป็นเด็กใหม่พี่เขาก็ชวนเราคุยพร้อมเพื่อนๆของพี่เขา ตอนแรกที่คุยกันรู้สึกสบายใจมากเลยค่ะ เหมือนพี่เขารู้ว่าเราเป็นคนไม่ชอบเข้าสังคมเลยพยายามทำให้เราสบายใจ คุยไปคุยมาเราก็ถามเรื่องรักๆกับพี่เขา
พี่แกเลยพูดว่าพี่ก็มีคนคุยเหมือนกัน ตอนนี้กำลังดูๆใจกันอยู่ ตอนที่ได้ยินครั้งแรกรู้สึกอกหักมากเลยค่ะ เราไปปรึกษากับพี่สะใภ้พี่เขาเลยบอกว่าไม่ต้องไปทำอะไรกับความสัมพันธ์นั้นนะ เพราะเรารู้ว่าเราชอบเขาแล้วเรารู้ว่าเราสองคนอยู่ในสถานะแบบนี้ก็มีความสุขอยู่แล้ว เราก็เลยอยู่ในสถานะนี่มาเรื่อยๆเลยค่ะ
หลังจากที่เราคุยกันมาจนเมื่ออาทิตย์ก่อน เราเล่นจริงหรือกล้ากับเพื่อนพี่เขาแล้วพี่ไปคุยโทรศัพท์ที่ล็อคเกอร์ แล้วเราเล่นได้จริงในรอบที่สามเพื่อนพี่เขสเบยถามว่าเราชอบใคร เราแค่ใบ้ๆว่าตุ๊กตาสีเขียวพอทุกคนได้ยินก็อึ้ง เพื่อนพี่เขาบอกว่าตัดใจเถอะเพราะพี่เขาชอบผู้ชายเราเสียใจมากในตอนนั้นแต่ก็ไม่อยากรู้สึกอ่อนแอเลยทนไว้เหมือนเดิม ก็เลยเล่นต่ออีกรอบแต่พอถึงรอบที่สี่เราก็ได้กล้าทุกคนเลยให้เราไปบอกชอบพี่เขา เราก็เดินไปบอกค่ะแต่แก้ตัวให้ฟังว่ามันเป็นแค่เกม
...หลังจากคืนนั้นเพื่อนพี่เขาก็เอาไปเล่าให้พี่เขาฟัง แล้วเหมือนเขารู้สึกอึดอัด เลยหนีห่างจากเรา เราที่รู้ตัวเองแล้วก็รู้สึกผิดเลยคะความคิดในอนาคตที่เราจะได้สนิทกันขึ้นอีกก็พังลง ตอนนั้นเราแค่รู้สึก ผิด ที่ไปชอบพี่เขาหากแต่ตอนนั้นเราไม่รู้สึกอะไรกับพี่เขาคงได้สนิทกันมากขึ้น
เพื่อนที่เขาทุกคนแซวเราสองคน เราที่รู้ว่าพี่เขาคงอึดอัดมากแน่ๆ ความรู้สึกเกลียดชังและด้อยค่าตัวเองก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นมากกว่าปกติ
ในวันนั้นที่เรารู้ตัวเอง ก็ได้ทักไปถามพี่เขาว่าให้รู้สึกอึดอัดรึเปล่า พี่เขาตอบกลับมาว่า "พี่รู้สึกอึดอัดที่น้องมาชอบพี่ พี่ไม่รู้จะทำตัวยังไง" ในตอนที่ได้อ่านนํ้าตาก็แทบจะท่วมตาเลยคะแต่เราก็ฮึบไว้ เราทำได้แค่ตอบกลับไปเราไม่อยากพัฒนาความสัมพันธ์อะไรกับพี่เขาเลยคะเพราะว่าเราสองคนคุยกันแบบนี้มันก็ดีอยู่แล้ว ทั้งที่มีความสุขอยู่แล้วเราจะไปเปลี่ยนมันทำไมกันล่ะจริงมั้ยคะ?
เราต้องการที่จะได้คุยกับพี่เขาเหมือนวันก่อนๆที่เราสองคนได้อยู่ด้วยกัน ได้ใกล้ชิดกันเหมือนเดิม ไม่อยากให้มีอะไรแยกเราสองคนออกจากความสุขนั้น แต่มันพังลงหมดเลยค่ะ เพราะต่อให้เรากลับมาคุยกันความรู้สึกคงไม่เหมือนเดิมแล้ว
ในวันนี้ที่เป็นวันเกิดของพี่เขาเราก็อยากอวยพรให้พี่เขาเจอแต่สิ่งดีๆ มีความสุขมากๆ ดูแลตัวเองดีๆ แล้วก็...กลับมาคุยกันและสนิทกันให้เหมือนเมื่อก่อนเถอะค่ะ เราไม่รู้ว่าจะทำยังไงแล้วในตอนนี้
ถ้าทุกคนมีคำแนะนำก็มาคอมเม้นท์ช่วยกันได้นะคะ
ศ. 2 มิ.ย.
อยากเล่าเรื่องราวความรักที่เกิดขึ้นในตอนที่ย้ายมาอยู่หอในโรงเรียนค่ะ
โรงเรียนที่เราอยู่เป็นหอพักรวมค่ะ แล้วเราอยู่ห้องเดียวกันกับพี่เขา ด้วยความที่เราเป็นเด็กใหม่พี่เขาก็ชวนเราคุยพร้อมเพื่อนๆของพี่เขา ตอนแรกที่คุยกันรู้สึกสบายใจมากเลยค่ะ เหมือนพี่เขารู้ว่าเราเป็นคนไม่ชอบเข้าสังคมเลยพยายามทำให้เราสบายใจ คุยไปคุยมาเราก็ถามเรื่องรักๆกับพี่เขา
พี่แกเลยพูดว่าพี่ก็มีคนคุยเหมือนกัน ตอนนี้กำลังดูๆใจกันอยู่ ตอนที่ได้ยินครั้งแรกรู้สึกอกหักมากเลยค่ะ เราไปปรึกษากับพี่สะใภ้พี่เขาเลยบอกว่าไม่ต้องไปทำอะไรกับความสัมพันธ์นั้นนะ เพราะเรารู้ว่าเราชอบเขาแล้วเรารู้ว่าเราสองคนอยู่ในสถานะแบบนี้ก็มีความสุขอยู่แล้ว เราก็เลยอยู่ในสถานะนี่มาเรื่อยๆเลยค่ะ
หลังจากที่เราคุยกันมาจนเมื่ออาทิตย์ก่อน เราเล่นจริงหรือกล้ากับเพื่อนพี่เขาแล้วพี่ไปคุยโทรศัพท์ที่ล็อคเกอร์ แล้วเราเล่นได้จริงในรอบที่สามเพื่อนพี่เขสเบยถามว่าเราชอบใคร เราแค่ใบ้ๆว่าตุ๊กตาสีเขียวพอทุกคนได้ยินก็อึ้ง เพื่อนพี่เขาบอกว่าตัดใจเถอะเพราะพี่เขาชอบผู้ชายเราเสียใจมากในตอนนั้นแต่ก็ไม่อยากรู้สึกอ่อนแอเลยทนไว้เหมือนเดิม ก็เลยเล่นต่ออีกรอบแต่พอถึงรอบที่สี่เราก็ได้กล้าทุกคนเลยให้เราไปบอกชอบพี่เขา เราก็เดินไปบอกค่ะแต่แก้ตัวให้ฟังว่ามันเป็นแค่เกม
...หลังจากคืนนั้นเพื่อนพี่เขาก็เอาไปเล่าให้พี่เขาฟัง แล้วเหมือนเขารู้สึกอึดอัด เลยหนีห่างจากเรา เราที่รู้ตัวเองแล้วก็รู้สึกผิดเลยคะความคิดในอนาคตที่เราจะได้สนิทกันขึ้นอีกก็พังลง ตอนนั้นเราแค่รู้สึก ผิด ที่ไปชอบพี่เขาหากแต่ตอนนั้นเราไม่รู้สึกอะไรกับพี่เขาคงได้สนิทกันมากขึ้น
เพื่อนที่เขาทุกคนแซวเราสองคน เราที่รู้ว่าพี่เขาคงอึดอัดมากแน่ๆ ความรู้สึกเกลียดชังและด้อยค่าตัวเองก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นมากกว่าปกติ
ในวันนั้นที่เรารู้ตัวเอง ก็ได้ทักไปถามพี่เขาว่าให้รู้สึกอึดอัดรึเปล่า พี่เขาตอบกลับมาว่า "พี่รู้สึกอึดอัดที่น้องมาชอบพี่ พี่ไม่รู้จะทำตัวยังไง" ในตอนที่ได้อ่านนํ้าตาก็แทบจะท่วมตาเลยคะแต่เราก็ฮึบไว้ เราทำได้แค่ตอบกลับไปเราไม่อยากพัฒนาความสัมพันธ์อะไรกับพี่เขาเลยคะเพราะว่าเราสองคนคุยกันแบบนี้มันก็ดีอยู่แล้ว ทั้งที่มีความสุขอยู่แล้วเราจะไปเปลี่ยนมันทำไมกันล่ะจริงมั้ยคะ?
เราต้องการที่จะได้คุยกับพี่เขาเหมือนวันก่อนๆที่เราสองคนได้อยู่ด้วยกัน ได้ใกล้ชิดกันเหมือนเดิม ไม่อยากให้มีอะไรแยกเราสองคนออกจากความสุขนั้น แต่มันพังลงหมดเลยค่ะ เพราะต่อให้เรากลับมาคุยกันความรู้สึกคงไม่เหมือนเดิมแล้ว
ในวันนี้ที่เป็นวันเกิดของพี่เขาเราก็อยากอวยพรให้พี่เขาเจอแต่สิ่งดีๆ มีความสุขมากๆ ดูแลตัวเองดีๆ แล้วก็...กลับมาคุยกันและสนิทกันให้เหมือนเมื่อก่อนเถอะค่ะ เราไม่รู้ว่าจะทำยังไงแล้วในตอนนี้
ถ้าทุกคนมีคำแนะนำก็มาคอมเม้นท์ช่วยกันได้นะคะ
ศ. 2 มิ.ย.