สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราเรียนอยู่ม.3 ก่อนที่จะขึ้นม.1 เราคิดว่าจะเข้าอีกโรงเรียน ซึ่งอยู่ในอำเภอที่เราอยู่ แต่ตอนนั้นพี่เราเรียนอยู่อีกที่หนึ่ง ตอนนั้นพี่เราจบม.6แล้ว และแม่เราบอกให้มาเรียนตามพี่ เราก็อืมทำตามที่เขาบอก เราเลยไปย้ายไปอยู่กับแม่ ซึ่งตอนนั้นแม่เราอยู่บ้านของสามีคนใหม่ พอขึ้นม.2 เขาก็ทะเลาะกับแม่ของสามีใหม่ เลยต้องย้ายกลับมาอยู่อำเภอเดิม แล้วมันไกลจากโรงเรียนมาก แม่เลยให้พี่กับเราไปอยู่หอ รร.ก็ไม่จากจากหอมาก เราอยู่กับพี่ ต้องตื่นไปรร.เอง เดินไปกลับเอง พี่เราไม่เคยไปรับไปส่งเลย กินข้าวกินไรไว้ก็ไม่เคยล้าง ต้องให้ล้างให้ตลอด เสื้อผ้าก็ต้องซักให้ บางทีก็พาผู้ชายมานอนบ้าง และก็ห้ามให้เราบอกแม่ บางทีเราก็ทะเลาะกับมัน เอาไปบอกแม่ แม่ก็ไม่เคยว่าอะไรมัน ไม่เข้าใจ งงมากๆ พอปิดเทอมเราก็กลับมาอยู่บ้าน ตอนนั้นพี่เรามันมีแฟนละแฟนมันจับได้ว่ามันแอบมีอะไรกับผู้ชายคนอื่นในห้อง จนแฟนพี่เรามาตีมันในห้อง มันก็เลิกกับแฟน แล้วมันก็กลับมาอยู่บ้าน พอขึ้นม.3ปัจจุบัน เราก็ต้องอยู่หอกับพี่อีก พี่เรามันหาหอได้แล้วมันก็ไกลจากโรงเรียนพอสมควร แต่เราก็เดินไปได้ ทุกๆวันก็เดินไปเอง กลับก็กลับเอง แม่ก็ไม่เคยรู้อะไรซักอย่าง บอกไปก็ไม่มีไรดีขึ้น พี่เราก็พาเพื่อนมันมานอนที่ห้อง เพื่อน2คน มาทุกวันบางวันก็มานอนด้วย บางทีกินข้าวไว้ก็ไม่เคยคิดจะล้าง บางวันก็พาผู้ชายมากหน้าหลายตามานอน งงว่าไม่คิดถึงเราที่อยู่ด้วยเลยหรอ เราเคยบอกให้มารับที่รร.ก็ไม่เคยมารับ บอกให้พาไปซื้อเสื้อผ้าเกี่ยวกับการเรียนก็ไม่เคยพาไป จนเมื่อ1-2สัปดาห์ที่ผ่านมา มันก็บอกให้เราไปอยู่บ้านเพราะ ตอนเช้าเราตื่นมาเราจะไปรร. มันบอกให้เรากวาดห้อง เราก็กวาดเสร็จละ มันก็บอกว่าไม่ต้องกลับมาละก็กลับบ้านไปเลย พอไปบอกแม่ แม่ก็บอกว่าเราชอบทำตัวมีปัญหา ตอนอยู่กับพี่ บางทีนั่งอยู่เสร็จๆมัรก็มาเตะเรา ตอนนั้นเราก็เลยกลับมาอยู่บ้าน พอจะไปรร.ก็ต้องขึ้นรถรับส่งไปรร. แม่ก็บอกว่าให้กลับไปอยู่หอ เราก็แค่รู้สึกไม่อยากอยู่กับพี่ อยู่ไปมันก็ไม่เคยช่วยอะไร ซื้อข้าวยังไม่เคยซื้อให้ ไปรับไปส่งยังไม่เคยทำ เราก็เลยบอกแม่ว่าขอไปอยู่กับเพื่อน ในความคิดเราคือถ้าไม่ให้ก็โอเค แล้วแม่เราก็โวยวาย ด่าเราสาระพัด แล้วเราก็เลยร้องไห้เพราะคำพูดของแม่เรา แล้วแม่เราก็เลยด่าเราต่อว่า ร้องไห้ทำไม ไม่ได้อยู่กับเพื่อนจะตายหรอ ร้องไห้หาบิดาเธอหรอ(แม่กับพ่อแท้ๆเราอย่ากันแล้วนะ) เราไม่อยากพูดอะไรตอบเพราะพูดไรไปเขาด่าอีก ตอนแรกเราอุตส่าห์อธิบายไปแล้ว แต่เขาก็ไม่เคยฟังอะไร แล้วก็บอกว่าเราชอบมีปัญหา พอเราอยู่นิ่งแม่เราก็ด่าอีกแล้วก็บอกว่าเดี๋ยวก็ฆ่าให้ตาย แล้วเขาก็บอกว่าเบื่อจริงๆอีพวกถามไรแล้วชอบไม่ตอบ แต่พอเราตอบเขาก็ด่า งงมาก แม่เราไม่มีวุฒิภาวะเลยหรอ ทั้งๆที่ตัวเองก็เคยอยู่ในวัยเรียน ทำไมไม่เคยเข้าใจอะไรเราบ้างเลย จนมันทำให้เราไม่อยากคุยกับแม่เรา ไม่อยากอยู่ด้วย รู้สึกว่าพูดคุยอะไรเขาก็ไม่เคยเข้าใจ เราต้องทำยังไงต่อไปดีหรอ เราอยากเรียนต่อให้จบ
ทำไงดีหรอคะ