ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ

เราเป็นคนที่เวลาอยู่กับเพื่อนกับครอบครัวเราจะร่าเริงมากค่ะ แต่พออยู่คนเดียวแล้วเราจะเครียดมากๆในหัวเรามีอะไรชอบคิดไปหมด ถ้าไม่มีซีรีย์นี่คือแบบหัวเราก็จะคิดเยอะอีกละ เราเป็นคนที่ไม่อยากที่จะโดนคนอื่นเกลียด แล้วเราก็แคร์ความรู้สึกคนอื่นแคร์สายตาคนอื่นมากๆไม่มั่นใจในตัวเองอยากพยายามเป็นแบบที่คนอื่นชอบ เราไม่อยากไปรร.เลยตั้งแต่เปิดเทอมมา2อาทิตย์เราลาไปแล้ว5ครั้งจากที่อยากจะไปตั้งใจเรียนเพื่อตัวเองครอบครัว ตอนนี้คือไม่อยากไปเลยท้อไปหมดไม่อยากเรียนเลยเราเหนื่อยไม่รู้ว่าเหนื่อยอะไรทั้งๆที่แค่ไปเเรียน  เรามีเพื่อนสนิทแค่คนเดียวสวยมากเราชอบเปรียบเทียบตัวเองกับเขาและเป็นเพื่อนคนเดียวที่คุยได้ทุกเรื่องเราอิจฉาเพื่อนมาก นี่ก็เป็นสาเหตูเล็กๆที่ไม่อยากไปเหมินกันเราไม่ชอบความคิดของเราตอนนี้เลย เรารัองไห้บ่อยมากบางครั้งก็ร้องไห้แบบไม่มีสาเหตุ แล้วเราก็เครียดเนื่องครอบครัวมากด้วยย เครียดเรื่องอนาคต ตอนนี้เราท้อเหนื่อยมาก เราอยากต่ยมากแต่เราไม่เคยฆตต.ห่วงคนที่รักเรา และก็ยังมีสิ่งที่ยังไม่ได้ทำอีกเยอะแต่เราก็ไม่อยากอยู่แล้วเหมือนกันคิดว่าตายๆไปซะก็ดีไม่เป็นภาระครอบครัวไม่ต้องมีเรื่องให้คิดเราขอให้เราตายทุกวันเราไม่มีความสุขสักวันผิดหวังบ่อยๆไม่ชอบอะไรในตัวเองเลนหมดไฟกับสิ่งที่ตั้งใจไว้ไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น แล้วเราก็ก้าวร้าวมากจริงฟเป็นคนที่หงุดหงิดง่ายโมโหมากเราจะทำลายของเลยเราเถียงทุกอย่าง เมื่อก่อนไม่เคยเป็นแบบนี้เลย
  
ทุกคนว่าเราเข้าข่ายซึมเศร้ามั้ยหรือเราแค่เครียดมากไป