คุณเคยคิดบ้างไหมว่า...

เคยไหมที่ตอนเด็กๆอยากจะได้ของเล่นนุ่นนี่นั่นแล้วบอกแม่แล้วแม่ก็ตอบกลับมาว่าอยากได้ก็ตั้งใจเรียนให้มันสูงๆแล้วจะซื้ออะไรก็ได้เอ้าแม่รอถึงตอนนั้นคงไม่อยากได้แล้วมั้งขนาดเราตอนนี้12แล่วยังไม่อยากได้เลย แล้วพอไปไหนมาไหนก็จะบอกว่าเห็นไหมคนที่ไม่เรียนหนังสือก็ตากแดดก่อสร้างอ่าวแล้วถ้าไม่มีเขาแล้วเราจะมีบ้านอยู่จะมีวัตถุก่อสร้างให้เราหรอหลายอย่างเราก็พึ่งเขาถ้าไม่มีเขาแล้วใครจะมาสร้างให้แล้วคนที่ชอบอาชีพนี้ก็มีไม่ใช่ว่าจะสอนแบบนี้เขามีศักดิ์ศรีเหมือนกันแต่แม่กับพ่อดีนโมโหแล้วตอบกลับมาว่าชอบก็ทำไปเลย แล้วคุณเคยคิดบ้างไหมทำไมผู้ใหญ่จะต้องปลูกฝังอาชีพข้าราชกาลให้กับเด็กๆอยากให้แต่เราทำงานมั่นคงเป็นหมอโหแล้วเราจะมีความคิดที่จะเป็นลูกจ้างอยู่ตลอดเลยหรอเด็กแทบทุกคนแทบไม่รู้จักคำว่านักธุรกิจรวยกันเยอะแยะถึงมันจะเสี่ยงแต่ก็ได้ประสบการณ์ควรสอนให้เรารู้จักได้หลากหลายกว่านี้สอนให้เป็นนายตัวเองบ้างดีกว่ามาเป็นลูกจ้างถ้าคนที่ไม่ชอบจริงๆจะไปได้หรออาชีพหมอสงใสนะว่าทำไมแม่จะสอนให้เราโตไปทำงานเพื่อรักเงินหาแต่เงินแต่ไม่มีความจริงใจในการทำงานแล้วแบบนี้เราจะไปรอดได้อย่างไรแบบแค่แม่บอกหมอก็สบายตรวจนิดๆหน่อยๆก็ได้เงินและสอนแบบนี้แล้วเราจะรักอาชีพของเราหรอในฐานะที่เราเป็นเด็กขอถามผู้ใหญ่ได้ไหมคุณทำงานเพื่อเงินหรือคุณทำงานเพราะรักมัน? บางทีก็สงใสว่าทำไมผู้ใหญ่ถึงปลูกฝังในเรื่องที่มันผิด วัยส่วนันรุ่นเราก็สงใสนะว่าทำไมถึงชอบแซะในเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องชอบบูลลี่หรือเห็นใครโพสต์อะไรขัดตาไม่ได้เลยจะแซะ
ตอนนี้เราก็ยังสงใสนะว่าทุกคนที่เราเห็นมีวุฒิภาวะในความเป็นผู้ใหญ่กันบ้างไหม