ว่าด้วยเรื่องลูกนกตกรัง ส่วนตัวเคยเลี้ยงนกตระกูลนกเขา
ตอนนั้นปั่นจักรยานอยู่ดีๆ เจอก้อนอะไรไม่รู้ขยับได้ด้วย เลยไปดูใกล้ๆ เป็นลูกคนเขาไฟ ดูจะกลัวคนหน่อยๆด้วย ก็เลยพากลับบ้านมาค่ะ(แบบที่พ่อแม่ไม่รู้) ตอนแรกไม่รู้หรอกว่ามันกินอะไร เลยหาดูในกูเกิ้ลก็สรุปว่าน้องกินพวกพืช เลยลองให้ข้าวดู พอเอาข้าวไปใกล้ๆน้องก็กลัวอีก ไม่อ้าปากเลย พอเห็นอย่างงี้เราก็เป็นห่วง เลยเอาเล็บง้างปากน้องแล้วเอาข้าวใส่ปาก(ดูทรมานนิดนึง55) แต่เราก็ป้อนไปทุกวันค่ะวันละหลายครั้งเลย เพราะครั้งหนึ่งป้อนได้แค่ไม่กี่เม็ด(ลำบากมาก) จะบอกว่านกตัวนี้มันทึกมากเลย เราแบกมันไปรร.ตลอด7วัน(รอดได้ไง) นั่นแหละค่ะ เราก็ป้อนแบบนี้เล่นกับมันบ้าง มันก็ร้องทั้งวี่ทั้งวัน จากตอนแรกกลัวคนตอนนี้ร้องหาคน และแล้ววันหนึ่ง(วันที่7ที่น้องมาอยู่ด้วย) พ่อจับได้ค่ะว่ามีน้องนกอยู่ในบ้านตอนนั้นแบบบ้านจะแตกแล้วอะ พ่อทั้งตี ดุ ด่า มาหมดจริงๆ(พ่อไม่ชอบสัตว์+กลัวเชื้อโรค) แล้วพ่อก็สั่งให้เอาน้องไปปล่อย เราก็ไปปล่อยบนต้นไม้ ไม่สูงมาก ตกมาไม่เป็นไรแต่ถ้าโดนแมวกินไม่น่ารอด ตอนนั้นเราเอามาปล่อยพร้อมกับแม่ที่เดินตามหลังมา เราบอกกับแม่ทั้งน้ำตาว่า "แม่หนูขอป้อนอาหารมันเป็นครั้งสุดท้ายได้ไหม มันร้องหาหนูมันหิวอยู่นะแม่" แต่แม่ไม่ให้ ตอนนั้นก็ร้องไห้หนักมากๆ ก่อนจะหันหลังกลับบ้านยังได้ยินเสียงน้องร้องตามอยู่เลยค่ะ ตอนนี้ผ่านมา3ปีแล้วไม่รู้ว่าน้องเป็นยังไงบ้าง เราได้แต่ภาวนาให้น้องยังอยู่และใช้ชีวิตได้ตามปกติเหมือนนกตัวอื่น
ถ้าพูดถึงสาระในกระทู้นี้ละก็ คนที่เก็บน้องมาเลี้ยงได้ถ้าตอนป้อนน้องไม่อ้าปากไม่ต้องแปลกใจค่ะ จับอ้าปากแล้วป้อนเลย ส่วนถ้าถามว่าน้องกินอะไรส่วนตัวให้แค่ข้าวสวย(รอดอยู่เด้อ) แต่ถ้ามีไอเดียที่ดีกว่านั้นเช่นซื้ออาหารนกเอี้ยงแช่น้ำหรืออาหารนกโดยตรงจะดีกว่า กรณีของเราคือเราไม่มีอะไรจริงๆค่ะ หาได้แค่นี้แล้วTT
ปล.แชร์ประสบการณ์กันมาได้เลยนะคะ อยากอ่านเป็นความรู้ด้วย ถ้าเราผิดพลาดตรงไหนแจ้งได้เลยค่ะ หวังว่ากระทู้จะมีประโยชน์นะคะ
ประสบการณ์ช่วยเหลือลูกนกตกรัง
ตอนนั้นปั่นจักรยานอยู่ดีๆ เจอก้อนอะไรไม่รู้ขยับได้ด้วย เลยไปดูใกล้ๆ เป็นลูกคนเขาไฟ ดูจะกลัวคนหน่อยๆด้วย ก็เลยพากลับบ้านมาค่ะ(แบบที่พ่อแม่ไม่รู้) ตอนแรกไม่รู้หรอกว่ามันกินอะไร เลยหาดูในกูเกิ้ลก็สรุปว่าน้องกินพวกพืช เลยลองให้ข้าวดู พอเอาข้าวไปใกล้ๆน้องก็กลัวอีก ไม่อ้าปากเลย พอเห็นอย่างงี้เราก็เป็นห่วง เลยเอาเล็บง้างปากน้องแล้วเอาข้าวใส่ปาก(ดูทรมานนิดนึง55) แต่เราก็ป้อนไปทุกวันค่ะวันละหลายครั้งเลย เพราะครั้งหนึ่งป้อนได้แค่ไม่กี่เม็ด(ลำบากมาก) จะบอกว่านกตัวนี้มันทึกมากเลย เราแบกมันไปรร.ตลอด7วัน(รอดได้ไง) นั่นแหละค่ะ เราก็ป้อนแบบนี้เล่นกับมันบ้าง มันก็ร้องทั้งวี่ทั้งวัน จากตอนแรกกลัวคนตอนนี้ร้องหาคน และแล้ววันหนึ่ง(วันที่7ที่น้องมาอยู่ด้วย) พ่อจับได้ค่ะว่ามีน้องนกอยู่ในบ้านตอนนั้นแบบบ้านจะแตกแล้วอะ พ่อทั้งตี ดุ ด่า มาหมดจริงๆ(พ่อไม่ชอบสัตว์+กลัวเชื้อโรค) แล้วพ่อก็สั่งให้เอาน้องไปปล่อย เราก็ไปปล่อยบนต้นไม้ ไม่สูงมาก ตกมาไม่เป็นไรแต่ถ้าโดนแมวกินไม่น่ารอด ตอนนั้นเราเอามาปล่อยพร้อมกับแม่ที่เดินตามหลังมา เราบอกกับแม่ทั้งน้ำตาว่า "แม่หนูขอป้อนอาหารมันเป็นครั้งสุดท้ายได้ไหม มันร้องหาหนูมันหิวอยู่นะแม่" แต่แม่ไม่ให้ ตอนนั้นก็ร้องไห้หนักมากๆ ก่อนจะหันหลังกลับบ้านยังได้ยินเสียงน้องร้องตามอยู่เลยค่ะ ตอนนี้ผ่านมา3ปีแล้วไม่รู้ว่าน้องเป็นยังไงบ้าง เราได้แต่ภาวนาให้น้องยังอยู่และใช้ชีวิตได้ตามปกติเหมือนนกตัวอื่น
ถ้าพูดถึงสาระในกระทู้นี้ละก็ คนที่เก็บน้องมาเลี้ยงได้ถ้าตอนป้อนน้องไม่อ้าปากไม่ต้องแปลกใจค่ะ จับอ้าปากแล้วป้อนเลย ส่วนถ้าถามว่าน้องกินอะไรส่วนตัวให้แค่ข้าวสวย(รอดอยู่เด้อ) แต่ถ้ามีไอเดียที่ดีกว่านั้นเช่นซื้ออาหารนกเอี้ยงแช่น้ำหรืออาหารนกโดยตรงจะดีกว่า กรณีของเราคือเราไม่มีอะไรจริงๆค่ะ หาได้แค่นี้แล้วTT
ปล.แชร์ประสบการณ์กันมาได้เลยนะคะ อยากอ่านเป็นความรู้ด้วย ถ้าเราผิดพลาดตรงไหนแจ้งได้เลยค่ะ หวังว่ากระทู้จะมีประโยชน์นะคะ