เครียดมากๆ

*อัพเดท*
สวัสดีค่ะพี่ๆ ตอนนี้หนูเรียนกศน.ค่ะอีกเทอมเดียวหนูก็จบแล้วค่ะ หนูเรียนกศน.เพราะหนูลาออกจากโรงเรียนกลางคันเพราะปัญหาทางสุขภาพค่ะคือโรคซึมเศร้าและแม่หนูที่คอยกดดันหนู ตอนแรกๆหนูก็ไม่ได้เครียดนะคะแต่ช่วงนั้นแม่ของหนูก็กดดันหนูอยู่ตลอดจนหนูเป็นโรคซึมเศร้าค่ะสุดท้ายหนูทนไม่ไหวเลยลาออกจากโรงเรียนตอนหนูอยู่ม.3ค่ะแล้วไปเรียนกศน.ให้จบม.ต้น ให้หัวของหนูก็คิดอยู่แต่ว่าเรียนจบกศน.แล้วไปต่อม.4ที่โรงเรียนเดิมแต่สุดท้ายก็ไม่ได้เพราะเกรดของหนูไม่ถึงแล้วแม่ก็กลัวว่าหนูจะสอบไม่ผ่านและถ้าหนูไปเรียนม.4ตอนนั้นคือเพื่อนหนูจบม.6กันหมดแล้ว;-;

แม่หนูก็บอกกับหนูว่าถ้าจบกศน.แล้วให้เรียนสายอาชีพเพราะมันสบายกว่า เรียนไม่หนักเท่าของสามัญแต่หนูก็ไม่อยากเรียนสายนี้สักเท่าไหร่เพราะไม่ค่อยมีวิชาที่หนูชอบอ่ะค่ะ หนูเป็นคนที่ชอบเรียนภาษามากๆเลยค่ะโดยเฉพาะอังกฤษกับญี่ปุ่นและหนูเป็นคนที่ชอบวาดรูปด้วยค่ะถ้าหนูเรียนสายอาชีพหนูไม่รู้ว่าจะเรียนสาขาไหนดี และหนูก็อยากเรียนต่อมหาลัยด้วยค่ะอยากเข้าจุฬามากๆค่ะเพราะหนูเป็นคนที่ติดเพื่อนมากแล้วเพื่อนหนูอยากเข้าจุฬากันหนูก็อยากเข้าด้วย

พ่อของหนูก็ไปดูที่ที่จะส่งหนูเรียนสายอาชีพแล้วค่ะเขาบอกว่า"น่าเรียนมากๆ ได้เพื่อนเยอะแน่นอน" หนูก็ไม่มั่นใจกับคำว่าเพื่อนเยอะอ่ะค่ะเพราะหนูเป็นคนที่เก็บตัวไม่ค่อยพูดกับใครแล้วหนูก็กลัวว่าจะโดนบูลลี่อ่ะค่ะเพราะหนูได้ยินมาว่าสังคมของสายอาชีพไม่ดีเหมือนสามัญ

แม่ของหนูชอบเปรียบเทียบหนูกับคนอื่นมากเลยค่ะ แล้วชอบพูดเรื่องของคนอื่นให้หนูฟังด้วย

แม่หนูก็บอกกับหนูตลอดว่าอย่าเครียดแต่มันก็ทำให้หนูเครียดกว่าเดิมค่ะ ถ้าหนูไม่เรียนสายอาชีพหนูก็ไม่รู้ว่าจะไปเรียนที่ไหนแล้วอ่ะค่ะ หนูเป็นคนที่ทำให้ชีวิตหนูเป็นแบบนี้เองค่ะแล้วหนูก็มาเสียใจทีหลัง ตอนนี้หนูเครียดมากเลยค่ะทั้งเรื่องเรียน, เรื่องชีวิต, เรื่องพ่อแม่