อยากเล่าอาจารย์สอน

ทางที่เราอยากเดินไปดูหรือเดินไปเล่นนั้น ไม่ทางของ ท่าเธอมัวเเต่อยากรู้อยากเห็นไปเรื่อย มันจะไม่ดีกับตัวของเธอเอง เธอควรเดินตามเส้นทางชีวิตของเธอได้เเล้ ทางที่สันโดษสงบตัวคนเดียว ไม่ควรโอบกอดสิ่งที่ไม่ใช่ตัวของไม่ต้องดูเเลรักษาเหล่าสิ่งนั้นหรอก เพราะมันไม่ใช้ตัวของเธอเอง ถึงคนอื่นจะทำสิ่งเหล่านั้น หรือใครไปต่างๆ ทำสิ่งเหล่านั้น เเต่ตัวของเธอเองไม่ควรจะทำสิ่งเหล่านั้นหรือสนใจสิ่งเหล่านั้นเลย เธอยังหลงอยู่ทำไม เธอมีปัญญาที่ดี เธอควรใช้ปัญญาด้วย เพราะธรรมทั้งหลายที่เธอคิดว่าเป็นความเชื่อต้องมีอารมณ์ อันนั้นไม่ผิด เเต่ต้องมีปัญญาในการพิจารณาธรรมด้วยเช่นกันอันนี้คือธรรมที่เธอต้องเข้าใจ