สวัสดีค่ะ คือเราทะเลาะกับย่าเมื่อคืน
เราร้องไห้หนักมาก พอผ่านมาซักชั่วโมงเราเปิดธรรมะดู เลยช่วยได้ประมาณนึง เราก็คิดว่า เดี๋ยวตอนเช้าทุกอย่างจะคลี่คลายเอง แต่ดูเหมือนไม่จริงเลย สิ่งที่เราคิดคือ ย่าเราจะวางข้าวไว้หน้าห้องแล้วตื่นเมื่อไหร่ค่อยออกมาเอา (เราติดโควิดอยู่)
ซึ่งวันนี้วันหยุดด้วย เราเลยจะตื่นสายกว่าปกตินิดนึง พอเราตื่นมา ไม่มีอะไรวางไว้เลย ไม่มีใครถามอะไรเรา มีแต่หมาที่อยู่กับเรา ยาไม่มี ข้าวไม่มี มีแต่น้ำที่เราหยิบมาตุนเมื่อคืน เราเริ่มกลัวแล้วค่ะ กลัวเขาจะทิ้งเราจริงๆ แล้ว
อีกอย่างเรา ไม่กล้าเดินไปห้องน้ำด้วย เพราะย่าด่าเราไว้ คนบ้านตรงข้ามคงได้ยินกันหมด อายมาก
เริ่มรู้สึกว่าโดนทิ้ง
เราร้องไห้หนักมาก พอผ่านมาซักชั่วโมงเราเปิดธรรมะดู เลยช่วยได้ประมาณนึง เราก็คิดว่า เดี๋ยวตอนเช้าทุกอย่างจะคลี่คลายเอง แต่ดูเหมือนไม่จริงเลย สิ่งที่เราคิดคือ ย่าเราจะวางข้าวไว้หน้าห้องแล้วตื่นเมื่อไหร่ค่อยออกมาเอา (เราติดโควิดอยู่)
ซึ่งวันนี้วันหยุดด้วย เราเลยจะตื่นสายกว่าปกตินิดนึง พอเราตื่นมา ไม่มีอะไรวางไว้เลย ไม่มีใครถามอะไรเรา มีแต่หมาที่อยู่กับเรา ยาไม่มี ข้าวไม่มี มีแต่น้ำที่เราหยิบมาตุนเมื่อคืน เราเริ่มกลัวแล้วค่ะ กลัวเขาจะทิ้งเราจริงๆ แล้ว
อีกอย่างเรา ไม่กล้าเดินไปห้องน้ำด้วย เพราะย่าด่าเราไว้ คนบ้านตรงข้ามคงได้ยินกันหมด อายมาก