ไม่อยากเกิดใหม่อีกแล้ว ต้องทำอย่างไรดีคะ

เราไม่อยากเกิดใหม่เพราะรู้สึกไม่รู้อนาคตค่ะว่าเกิดมาแล้วต้องมาเจอกับอะไร เรารู้สึกว่าทุกคนเกิดมาเหมือนกัน แต่เราต่างกันที่สังคมและสิ่งแวดล้อมค่ะ เราในตอนนี้คิดแบบนี้ แต่ถ้าเราบังเอิญได้ไปเกิดอีกที่ เราก็จะคิดไปอีกแบบ เรารู้สึกกลัว และก็ไม่อยากเวียนว่ายตายเกิดอีกต่อไปแล้วค่ะ เรามองว่ามันเป็นสิ่งที่ทรมานนะคะ เกิดใหม่แล้วก็ตาย เกิดมาแล้วก็เอาชีวิตรอด มันมีแค่นั้นเลยค่ะ คือว่าเราก็ได้ไปฟังและก็อ่านมาบ้างค่ะ เกี่ยวกับเรื่องกิเลส ซึ่งเราก็พอเข้าใจหลักการบ้างแล้วค่ะ ก็จะมีเรื่องที่ต้องให้ปล่อยวาง ต้องไม่ยึดติดกับอะไร เพื่อจะไม่ให้เกิดกิเลส อีกทั้งคำสอนที่ให้เราพร้อมที่จะตายในทุกวัน เราในตอนนี้ก็พยายามสั่งสมบุญค่ะ แต่มักจะเป็นบุญเล็กๆน้อยๆเช่นช่วยสัตว์เล็กๆน้อยๆตกน้ำ หรือพยายามไม่ฆ่าสัตว์ อะไรแบบนี้บ้างค่ะ ถ้าเราเผลอฆ่าสัตว์ไปจะรู้สึกผิดมากเลยค่ะ;-; เราสงสัยว่าด้วยความที่เราอายุยังน้อย (ตอนนี้ยังไม่ขึ้นเลข 2 เลยค่ะ แต่ใกล้แล้วนะคะ) ถ้าเราต้องระลึกว่าพร้อมตายเสมอ แต่ถ้ายิ่งไม่อยากไปเกิดใหม่ต้องทำใจปล่อยวางด้วย คือเราต้องปล่อยวางตั้งแต่อายุน้อยเลยไหมคะ คือเรามองว่าในตอนนี้เรายังต้องมีความรับผิดชอบมากมาย ทั้งเรื่องหน้าที่การงานในอนาคตและต้องดูแลครอบครัวด้วยค่ะ ถ้าเราต้องทำใจปล่อยวาง ไม่ยึดติดอะไรแบบนั้น คือเราคิดว่าช่วงที่เหมาะสมที่สุดคือตอนที่เราไม่ต้องมีความรับผิดชอบอะไรแล้ว ซึ่งก็คือตอนที่เราแก่ไปบ้างแล้ว อายุ 60 ขึ้นไปหนะค่ะ แต่เราก็เข้าใจนะคะว่าเราจะตายตอนไหนก็ได้ เลยมีความสงสัยค่ะว่าในสถานการณ์แบบนี้ต้องทำยังไงดีคะ เราควรจะปฏิบัติตัวอย่างไรเพื่อให้สมดุลแล้วไม่ต้องไปเกิดใหม่ และก็เราสามารถมีความสุขในชีวิตให้เต็มที่ก่อนแล้วค่อยปฏิบัติสู่หนทางนิพพานได้ไหมคะ ถ้าเข้าใจอะไรผิดพลาดไปก็ขออภัยด้วยนะคะ🙇‍♀️🙇‍♀️