สวัสดีทุกคนนะคะเราเเค่เศร้ามันจุกอยู่ในอกมันพูดไม่ออกกับเรื่องราวความรัก 2 ปีกว่าเกือบ 3 เเล้วที่ต้องคอยประคับประคลองอยู่คนเดียว เราคบกับแฟน แฟนก็มีเรื่องนอกใจตลอดทั้งนอกใจเเละนอกกาย เราโดนทำร้ายใจเยอะมากในด้านความรู้สึกวันเกิดเราทุกปี ไม่มีอะไรเกิดขึ้นวันครบรอบก็ไม่มีทุกอย่างเขาเฉยหมด เเละนั้นไม่ใช่ประเด็นประเด็นที่อยากจะเล่าวันนี้ก็คือ พวกเรา 2 คนไม่มีเงินเเละ เราก็ไปยืมพี่มาใช้พอเรายืมพี่มาใช้ละทีนี้มันต้องช่วยกันประคองให้ถึงวันที่ 1 ช่วงนี้เราขาดสารอาหารมากเพราะไม่มีเงินเเล้วกินเเต่มาม่าหรือต้องประหยัด ละทีนี้ตอนเช้าเรากินข้าวเหนียวหมูปิ้ง เเฟนก็กินข้าวเหนียวหมูปิ้งส่วนเที่ยงเรากินมาม่า เเฟนกินข้าว เเล้วพอตอนเย็นมา เราทะเลาะกันละทีนี้เราหิวข้าวเเฟนเราก็บอกจะกินมาม่าเเล้วเราบอกเราอยากกินข้าวเราขาดสารอาหารมาเยอะเเล้วเเต่เค้ากลับพูดว่า รู้จักกินข้าวเป็นด้วยหรอคือการสนทนากันมันเหมือนเเบบเขาจะกินมามาาเราก็ต้องกินมาม่าอะไรทำทองนี้ ละทีนี้เราเลยไม่กินเราก็บอกว่า งั้นกลับไปกินมาม่าที่ห้องก็ได้เพราะกินข้าวเเล้วเป็นคนผิด ทีนี้ก็ทะเลาะกันอยู่พักหนึ่งเขาเลยพาเรากลับห้อง พอมาถึงห้องเราเลยต้มมาม่าเเต่เขานอนหลับ เรากินเเค่ 2 คำ มาม่าก็มีเเค่ห่อเดียว เราก็ปลุกเขาตื่นมากินเเล้วก็ไม่พูดจาดันเราเเค่น้อยใจว่าเขาไม่ถามเราเลยว่าเรากินอะไร คืนนี้เราก็คงต้องนอนเเบบหิวๆนี้เเหละ ที่เอามาเล่าเพราะอยากระยสบึในนี้จริงๆ
เรื่องความรักที่เเค่อยากระบาย