เรากับแฟนแต่งงานกันมา5ปีแล้วค่ะ มีลูกด้วยกันสองคน ชีวิตถ้าดูภายนอกเผีนๆเหมือนจะมีควาสุขนะ แต่ความจริงไม่เลยเค้าเป็นคนที่ชอบพูดชอบว่าจู้จี่จุกจิกทุกอย่างในบ้าน เค้าไม่ชอบพ่อแม่เรา ครอบครัวเราเลย พูดถึงครอบครัวเราในทางที่ไม่ดีตลอด เราเองก็ไม่ได้ว่าอะไรมากมายเพราะถ้าพูดก็จะทะเลาะกันตลอด เลยเลือกที่จะไม่พูด ส่วนเรื่องทำงานหาเงินแน่นอนว่าเขาเป็นคนทำ เพราะเราต้องเลี้ยงลูกอยู่บ้าน เวลาได้เงินเขาก็จะเป็นฝ่ายเก็บซะส่วนมาก มีบางครั้งที่ให้เรานิดน่อยพอที่จะชื้ออาหารกินภายในบ้าน ส่วนเค้าก็เก็บเงินไว้เราไม่มีสิทธิ์ยุ่ง บางครั้งเราก็รู้ว่าเค้าแอบเอาเงินและทองไปเก็บไวที่พี่สาวของเค้าโดยที่ไม่บอกเราสักคำ บางครั้งก็โกหกว่ายืมเงินมาจากน้องสาว จะต้องหาตังค์ใช้คืน เราเองก็รู้มาตลอดว่าเค้าชอบโกหก แต่เราเลือกที่จะไม่พูดเพราะเค้าคงไม่ยอมรับ สุดท้ายก็ทะเลาะกันใหญ่โต ทุกครั้งที่ทะเลาะกันเราต้องเป็นฝ่ายง้อเค้าก่อนทุกครั้งไม่ว่าเราจะถูกหรือผิด เพราะเราทนความอึดอัดไม่ไหวที่จะไม่คุยกันเป็นอาทิตย์ทั้งที่อยู่บ้านเดียวกัน แต่เค้าทำมันได้ ใครที่บอกว่ามีแฟนอายุเยอะกว่าแล้วเค้าเอาใจเราเนี่ยไม่จริงนะ เรากับแฟนห่างกัน20ปีเราเป็นฝ่ายยอมเค้าตลอด บางครั้งเราก็คิดว่าเรารักเค้ามากไปหรือเปล่าเค้าถึงคอยทำร้ายจิตใจของเราตลอด เค้าไม่เคยแคร์ความรู้สึกเราเลยสักครั้ง บางทีเราก็แอบคิดนะว่าสิ่งที่เค้าทำมาตลอดนี่เค้าอาจไม่ได้รักไม่ได้คิดที่จะอยู่กับเราตลอดชีวิตแน่เลยไม่งั้นเค้าจะโกหกและแอบเอาเงินไปเก็บไว้ที่พี่สาวเค้าทำไมล่ะ ตอนนี้เรากำลังคิดไตร่ตรองดูว่าจะไปต่อหรือพอแค่นี้ดี ถ้าเป็นคุณจะทนต่อไปมั้ยคะขอความคิดเห็นหน่อยนะคะ
ขอเล่าปัญหาชีวิตคู่หน่อยนะคะ