ไม่รู้ว่า ตกลงผมโชคดี หรือ โชคร้ายกันแน่ ที่กินของแพงๆทีไรแล้วไม่ค่อยรู้สึกอร่อย

สงสัยจะรสนิยมห่วยอะครับ พูดกันง่ายๆ

ฟัว กราส์ ก็กินบ่อย
กินบนเครื่องการบินไทย วางบน Steak Rossini ก็งั้นๆ ไม่เห็นจะอะไรเท่าไหร่เลย
พยายามจะให้อร่อยให้ได้แล้วนะครับ
กินที่ Le Chartrier ที่ปารีส ร้านดัง คนยืนรอกันเพียบ ก็งั้นๆอีก
กินที่ Cafe De La Paix แถวโอเปร่า ก็ดีขึ้นมานิดนึงมั๊ง แต่ก็ ยังงั้นๆอยู่ดี
เคยรู้สึกโอเคแค่ครั้งเดียว ตอนกินกับ Chutney มะม่วง จำไม่ได้ที่ไหน
นี่ขนาดไปกินถึงถิ่นของมันเลยนะเนี่ย

นี่อีก เห็ด ทรัฟเฟิล
นี่ก็กินที่อิตาลี จำชื่อร้านไม่ได้ แถวๆ Piazza Navona
ตามกระแสเค้าไป เค้าบอกอร่อย อยู่แถวนั้นแล้ว ลองดูทีวะ
ขูดมาเป็นแผ่นบางๆ บนพาสต้า ปรากฏว่า ฝืนกินไปพาสต้าหมดจานด้วยความเสียดายตังค์ แต่ต้องเขี่ยเห็ดทิ้ง
นี้ยิ่งกว่า "งั้นๆ" ซะอีก คือ ไม่ชอบเอาซะเลยครับ
มัน intense มากเกินไป เวรกรรมของตูจริงๆ ทำไมคนอื่นเค้ากินแล้วมันอร่อยวะ

โชคดีหน่อยที่ Caviar อร่อยครับ
กินกี่ครั้งก็อร่อย ส่วนใหญ่จะกินบนเครื่องบิน

หอยนางรมก็ไม่กินแล้วครับ ยอมแพ้
กินมาแล้วทุกแบบ ทั้งแบบไทย แบบจีน แบบฝรั่ง แบบญี่ปุ่น
ทั้งแบบกินสด หรือ กินสุก
ไม่มีแบบไหนซักกะอย่าง ที่กินแล้วรู้สึกอร่อย

เนื้อ A5 ก็ไม่อร่อยอีก สำหรับผมนะครับ
คือมัน แทบจะไม่ใช่เนื้อแล้วอ่ะครับ
เนื้อบ้าอะไร เอาช้อนหั่นได้ หยั่งกะหั่นเนย
Texture มัน ไม่สู้ฟันเลย สู้กิน Rib Eye เนื้อดีๆซักชิ้นยังจะเวิร์คกว่า

ทีว่าโชคร้ายก็คือ ผมอยากจะกินของพวกนี้แล้ว ให้มันได้ความอร่อยเหมือนคนดีๆเค้า
แต่มันไม่ได้จริงๆครับ รสนิยมมันคงสุดแค่นี้
ที่ว่าโชคดี ก็คือ เออ ดีเหมือนกัน เราจะได้ไม่ต้องเรียกร้องจะไปกินให้ต้องเสียตังค์แพงๆ
ได้แค่นี้ ก็คือได้แค่นี้ครับ

ว่าแล้วก็ กลับไปกินของโปรดของเราตามเดิมดีกว่าครับ
กิน 100 ครั้ง อร่อยทั้ง 100 ครั้ง
เมนูวันนี้
ฟักทองผัดไข่ เขละๆใส่ใบโหระพา ปลากุเลาแดดเดียวทอด น้ำพริกกะปิ มะเขือยาวชุบไข่ทอด และผักจุ๊กจิ๊กลวก
เบียร์ช้างซักขวด
นี่แหละ ตัวจริง เสียงจริงมันต้องแบบนี้ครับ

ฟังดูน่ากินมั๊ยล่ะครับ