คือตั้งแต่ขึ้นม.2มารู้สึกดีมากๆเลยเพราะได้อยู่ห้องเรียนเก่ง แต่มีเพื่อนคนนึงในห้องซึ่งก็เป็นเพื่อนเรา ตอนแรกๆก็ไม่ได้อะไรหรอกคิดว่านิสัยดีน่ารักดี ก็เป็นเพื่อนมาเรื่อยๆแต่มันจะมีบางครั้งวิชาคณิต วิท หรือวิชาที่เราไม่ชอบไม่ถนัดเลย นางเก่งมากๆฉลาดมากๆโดยเฉพาะคณิตแล้วเรานั่งข้างนางเลย นางเก่งมากๆฉลาดมากๆมีอะไรเราลอกนางเกือบตลอดเลย เรารู้สึกว่าเราโง่มากๆ ถึงแม้จะบอกตัวเองหลายครั้งว่าเราไม่ได้โง่เราแค่ไม่รู้แต่เราก็คิดว่าเราโง่มาตลอดโดยเฉพาะคณิตเลยเราทำแทบไม่ได้ตอบแทบไม่ได้แต่พอหันไปหานางนางทำเสร็จหมดทุกข้อแล้ว กีฬานางก็เก่ง เก่งทุกอย่าง ตัดมาที่เราที่ไม่ถนัดอะไรเลยเราโครตท้อ เราโง่เราไม่เก่งเราไม่ฉลาดเราทำอะไรก็ช้าตามคนอื่นไม่ทัน เพื่อนที่เคยอยู่ห้องเดียวกันตอนนี้ก็เล่นบาสสอบผ่านนู้นนี่ แต่เราก็ยังอยู่ที่เดิมไม่ไปไหนเลย ไม่เคยได้รับใบอะไรเลย โจทย์คณิตที่คนอื่นบอกง่ายๆเราก็ยังทำไม่ได้ เราไม่ถนัดอะไรเลยจริงๆ จะหาว่าโง่ก็ได้เพราะเราก็คิด เราไม่ฉลาดเลย เราควรทำยังไงดีคะ เราน้อยใจมากๆเลยค่ะ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เราพยายามพิสูจน์ตัวเองมาตลอดแต่ก็หาไม่เจอ ไม่เจออะไรที่ชอบจริงๆไม่เจออะไรที่เราทำแล้วมีความสุขไม่เจออะไรที่เราทำแล้วเราเก่ง
เรียนไม่เก่งไม่ถนัดวิชาอะไรเลย