ความทรงจำสีจางๆ เมื่อครั้งสมัยเด็กกับพี่วิศวะคนหนึ่ง ที่ผ่านมานานมากๆแล้ว

มีรายละเอียดคือ เปิดเรื่องมาพระเอกกับนางเอกจะไปแสดงละครเวที แต่ผิดพลาดพระเอกเอามือไปปัดเกาะอกนางเอกจนคนดูทั้งฮอลเห็นหน้าอก และอีกฉากที่จำได้คือ พระเอกเหมือนหนีไปพัทยาหรืออะไรซักอย่าง แล้วไปกินข้าวแล้ว

นึกว่าอยู่แถวนี้จะรอดซะอีก ที่ไหนได้มันยังนึกถึงอีกว่ายังไม่ได้มาแถวนี้ ทำไมมันพาพวกขบวนกบฎไปเดินไกล ๆ บ้างวะ เช่น หนอกจอก, มีนบุรี หรือ ฝั่งธน ก็ บางแค, หนองแขม อะไรพวกนี้ เห็นพวกมันวนแต่แถวนี้ ไม่แน

เราเรียนจบ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีมหานคร สาขา คอมพิวเตอร์ธุรกิจ เมื่อปี 42 คิดถึงเพื่อนมากๆ ใครจบรุ่นนี้ แวะมาทักทายกันด้วย คิดถึงสุดๆ

ในยุคสมัยก่อนเขามีแผ่นซีดีหรือดีวีดีมาหลายปีเพราะทุกวันนี้ไม่ได้ใช้แผ่นซีดีและดีวีดีกันแล้วเขาเปลี่ยนการฟังเพลงผ่านสตรีมมิ่งมากกว่า ที่หลายคนยังคงโหยหาความทรงจำจากบทเพลงลูกทุ่ง เคยร้องตามได้ ​และอยู่ใ

ย้อนกลับไปในอดีต สำหรับโรงเรียนที่ตัวเองเรียน นักเรียนไม่ค่อยได้มีกิจกรรม ต่างๆนอกจากการเรียนหนังสือ แต่มีอยู่2กิจกรรมที่นักเรียนรอคอย คืองานแสดงศิลปหัตถกรรม นักเรียน และงานถวายบังคมพระบรมรูปทรงม้า สำ

ช่องนี้รวมความทรงจำเราไว้มากมายเลยค่ะ มีการ์ตูนหลายเรื่องที่อยากกลับไปดูปต่เราตามหาช่องดีกว่าบางเรื่องความทรงจำเลือนลางมากๆ ช่องนี้ฉายการ์ตูนเรือง แดร๊กคูล่า ต๊อกHermie and Friends: Buzby, the Misbeha

คือเรารู้สึกคาใจมานานตั้งแต่ไปเจอคริปหนึ่งที่เป็นแฟนอาร์ต หน้าตาประมาณว่า(ละมุดเดินเข้าหาคาซึด้วยท่าทางเป็นมิตร แต่อายาโตะเอาดาบเขามาจ่อคอละมุดข้างหลังค่ะ) แล้วเม้นเขาบอกประมานว่าตระกูลคาเดเฮดะฮาระที่