เคยไหมเวลาไม่มีใครช่วย

เราเป็นคนที่ธรรมดาฟังดูน่าเบื่อแต่ชีวิตเรากลับมาโทรศัพท์พังพอซ่อมมาก็เสียอีกพอจะซื้อใหม่ก็ไม่มีเงินมาซื้อเครื่องใหม่ พอตัดสินใจว่าจะขายเครื่องที่พังทิ้งเลยสอบถามร้านโทรศัพท์เขาให้ราคาที่สูงมาก แต่พอไปขายให้ทางร้านกลับให้ราคาเเค่300ซึ่งมันเสีใจมากพอไปถามอีกร้านก็ให้นั่งรอคนที่เป็นเจ้าของน้ำอาบน้ำนานถึง30นาทีซึ้งนานมากๆสำหรับเรา แล้วระหว่างที่เรารอคือเราไม่มีโทรศัทพ์เล่น พอเรารีบก็ให้พนักงานที่นั้นโทรหาละให้ตีราคาเครื่องให้ได้คำตอยมาขายได้เเค่100-200ตอนนั้นเราทำไรม่ถูกแล้วเราก็เผลอน้ำตาตกในร้านนั้น พนักงานก็ถามว่าทำไมไม่ซ่อมไว้ใช้เราตอบได้คำเดียวว่าไม่มีเงินมาซ่อมแล้วพนักงานก็ถามว่าหนูมีใช้ไหมเราก็ตอบด้วยเสียงสั่นๆแล้วน้ำตาตกไปด้วยว่าหนูไม่มีแล้วเดินด้วยความเสียใจออกจากร้านนั้น พอเรากำลังจะกลับบ้านก็นึกถึงร้านที่ผ่านมาก็เลยแวะเข้าไปสอบถามอย่างที่เคยถามมาทุกๆแต่ร้านนี้ให้แค่100 คือตอนนั้นเราทรุดมากเลยร้องไห้หนักมากจนเจ้าของร้านมานั่งรับฟังเรื่องทุกอย่างของเราแล้วเราก้เล่าว่าไปมา2ร้านแต่ขายแล้วได้ราคาน้อย เเล้วเราบอกเจ้าของร้านนั้นว่าจะขายเครื่องนี้เพื่อที่จะไปผ่อนรายเดือนที่วางเงินดาวประมาณ1พันกว่าบาทแล้วรับเครื่องมาใช้แล้วต้องจ่ายบิลทุกๆเดือนเดือนละ699 เจ้าของร้านบอกว่ามันม่ดีนะเพราะมันจะระงับซิมเอาถ้าไม่จ่ายรายเดือนละจะระงับเครื่องเราถ้าเราไม่ส่ง ทางร้านบอกให้เราเอาบัตรประชาชนให้เขาดูแต่เรา18แล้วแล้วร้านคิดว่าเราเด็กยุ่เขาเลยขอดูบัตร ที่นี้เขาสงสารเลยจะให้เครื่องที่หลุดจำนำ1500มาใช้ให้เราจ่ายตังที่ตอนนั้นเรามีอยู่ แล้วรอบต่อไปค่อยมาจ่ายให้ครบอีกแต่เราบอกไม่เอาเพราะเครื่องมันช้ามากๆ เจ้าของร้านเขาคงไม่เอาเครื่องละ4-6พันมาเสี่ยงให้เราใชร้านกลัวเราโกงไม่เอาเงินมาจ่ายเพราะเรากับร้านไม่รู้จักกันเจ้าของร้านเลยเสนอว่าเปลี่ยนจอไหม1600เราบอว่าไม่มีเงินมากพอที่จะเปลี่ยนทางร้านเลยบอกว่าพี่คิดให้หนูแค่1000 เดี่ยวที่เหลือ600เขาจะช่วยเรา เราก็ดีใจเพราะเราก็ไม่อยากจะขายเพราะมันมีทั้งรูปเกมความทรงจำในนั้นอีกมากมาย พอเราตกลงกับเจ้าของร้านว่าจะเปลี่ยนหน้าจอเขาก็ให้เบอร์ติดต่อเพื่อไว้ให้เราโทรสอบถาม เราก็ได้ราคาเปลี่ยนจอมาในราคา1000ก็ถือว่าถูกร้านเขาคงสงสารละอยากช่วยก็ขอบคุณร้านเขามากๆที่ช่วย เพราะโทรศัพท์พังมาจะเข้าเดือนที่2แล้วไปโรงเรียนก็ไม่มีใช้เหมือนคนอื่น จะต้องนอนให้เวลาผ่านไปบางที่มีงานก้ต้องใช้โทรศัพท์ร่วมกับเพื่อนหรือไม่ก็ต้องยืมครูมาใช้สำหรับสอบในโทรสัพเพื่อเก็บคะแนน บางที่เราก็อยากระบายความรู่สึกตัวเองบ้างแต่ไม่รู้จะระบายยังไงเพราะก็ไม่มีใครเข้าใจเราและเราก็ไม่ได้เข้าใจคนอื่น เราได้แต่คิดเหม่อไปทุกอย่างก็จะมืดลงมันน่ากลัวนะที่ไม่ได้ระบายความรู้สึกแบบนี้ให้ใครรับรู้ ถ้าไม่รู้จะระบายความรู้สึกกับใครก็จะมาเขียนในกระทู้ระบายนะถึงจะไม่มีคนมาอ่านหรือไม่น่าสนใจเพราะเป็นเรื่องส่วนตัว ก็อยาจะเขียนเพื่อให้ตัวเองรู้สึกว่าได้ระบายกับการเขียนลงไไปในนี้ก็ยังดีกว่าเก็บไว้คนเดียว...