คิดว่าไม่อยากใช้ชีวิตแล้วแต่ลืมไปว่าแม่มีลูกสาวคนเดียวรู้สึกว่าข้างในมันดิ่งตลอดเวลาซะส่วนใหญ่ถามตัวเองทุกวันว่าอยู่ไปเพื่ออะไรเป็นคำถามที่ดูloserเอามากๆแต่ในหัวมันคิดแบบนี้ตลอดมีความคิดในใจลึกๆว่าถ้าแม่ไม่อยู่เราก็ไม่อยากอยู่แล้วเหมือนกันไม่ใช่เพราะไม่มีแม่แต่เพราะจะได้จากไปแบบไม่มีอะไรต้องห่วงไม่เข้าใจทำไมมีความคิดแบบนี้ในใจตลอดเวลา เวลาเหนื่อย เวลาท้อ หมดแพชชั่นการใช้ชีวิต อยากหลุดพ้น หาความสุขไม่เจอเลย แต่พอได้ทำสิ่งที่ตัวเองชอบก็ทำแป๊ปแล้วกลับมารู้สึกเหมือนเดิม รู้สึกเอ๋อๆยังไงไม่รู้ รู้สึกสมเพชตัวเองมากเลยอยากรู้ว่ามีใครมีความคิดแบบนี้บ้างมั้ย อยากรู้ว่าจัดการความรู้สึกตัวเองยังไงคะ รู้ว่าสิ่งที่ตัวเองคิดโคตรดู loserเลยค่ะพยามยามหาแรงบรรดารใจ ฟัง podcast ก็แล้ว อยากรู้ว่าเวลาท้อกันรู้สึกเป็นงี้กันบ้างมั้ยคะ ?🙏
มีใครคิดแบบนี้มั้ยอยากไปจากโลกนี้