เรื่องมีอยู่ว่าเราได้มีโอกาสไปค่ายๆนึงเป็นค่ายนอกรร.ซึ่งเป็นครั้งแรกของเราเลยที่มีโอกาสได้ไปค่ายนอกรร.ถือว่ารู้สึกประหม่ามากๆ5555เพราะทุกคนเก่งละก็มีความสามารถกันหมด ยังดีตอนที่ไปยังมีเพื่อนจากรร.เดียวกันอีก2คน ที่นี้ตอนที่ไปก็ได้คุยได้เมคเฟรนกับเพื่อนกลุ่มๆนึง ที่อายุเท่าๆกัน (ต้องบอกก่อนว่าค่ายที่ไปเป็นค่ายที่อายุได้ตั้งแต่16-30เลยทำให้เจอคนหลายหลากมากกก) ก็ถือว่าสนิทกันพอสมควรตอนนั้นเพื่อนกลุ่มนั้นคุยกับเราดีมาก เราก็โอกับเพื่อน แต่ดูเหมือนเพื่อนจะไม่โอกับเรารึป่าวเราไม่แน่ใจ หลังจากเข้าค่ายเสร็จเพื่อนก็ชวนเพื่อนเราอีก2คนไปเข้ากลุ่มดิสกัน แต่เค้ากลับไม่ชวนเราด้วยเลย
ที่เรารู้มาเพราะเพื่อนเราบอกว่าเพื่อนกลุ่มนั้นกลัวเรา เรารู้สึกเฟลมากๆที่เราเหมือนโดนแบนออกมา แล้วมันก็ถือว่าเป็นเรื่องนึงที่ทำให้เราฝังใจมาเจอถึงตอนนี้ กลัวการเมคเฟรนกับคนอื่นกลัวว่าเค้าจะมองเราน่ากลัวแบบที่กลุ่มนั้นมองรึป่าว บอกตรงๆรู้สึกแย่มาก อยากรู้ว่าเราควรจัดการกับความคิดของตัวเองยังไงดี
คนมองว่าเราน่ากลัว
ที่เรารู้มาเพราะเพื่อนเราบอกว่าเพื่อนกลุ่มนั้นกลัวเรา เรารู้สึกเฟลมากๆที่เราเหมือนโดนแบนออกมา แล้วมันก็ถือว่าเป็นเรื่องนึงที่ทำให้เราฝังใจมาเจอถึงตอนนี้ กลัวการเมคเฟรนกับคนอื่นกลัวว่าเค้าจะมองเราน่ากลัวแบบที่กลุ่มนั้นมองรึป่าว บอกตรงๆรู้สึกแย่มาก อยากรู้ว่าเราควรจัดการกับความคิดของตัวเองยังไงดี