รักไรวะเนี้ย

เริ่มเลยนะครับ ตอนนี้ผมคบอยู่กับคนๆนึ่งอยู่  และมันก็มีความสุขทุกครั้งที่ได้คุยกันที่ได้เจอกัน พอมาอยู่ด้วยกัน เขาไม่ทำอะไรสักอย่าง ไม่ซักผ้า ไม่ล้างจาน ผมต้องเป็นคนทำทุกอย่าง เขาจะทำเรื่องที่เขาอยากจะทำ ผมเป็นพนักงานบริษัท เขาเป็นเจ้าของธุระกิจจากพ่อแม่มอบให้ ผมเคยลาออกงานไปทำกับเขา งานก็ไม่ได้เยอะมากนักจนวันนึงโควิดมาถึง ผมมีรถมีบ้านต้องผ่อนก็ต้องวิ่งไปหางานประจำทำใหม่ ไม่เคยเดือนร้อนเขาและขอให้เขาช่วย จนมันนานๆเข้า 
อยู่ด้วยกันเหมือนไม่อยู่ด้วยกัน ตอนอยู่บ้านไม่เคยคิดจะสนใจผมเลย แต่ก็ดูจะสนใจพอจะนึกออกมั้ยครับ เวลาผมออกไปไหนก็จะถามจะไปไหน 
ทำไมไปนาน ไปทำไมดึกแล้ว ผมเลยคิดนี้ความรักไรวะเนี้ย เทศกาลไหนที่ผมจะไปกับพ่อแม่หรือครอบครัว ก็จะโกธรจะงอน ที่ผมไม่ไปกับครอบครัวเขา หรือไม่หยุดงานไปทำธุระของเขา แต่ทำธุระของตัวเองได้ ผมทำเพื่อเขามาตลอด แต่เขาไม่เคยจำเห็นปรับให้ผมเลย จนวันนี้ผมเหนื่อยเลยเลิกกัน แล้วมีวันนึงเราคุยกันเพื่อที่จะคบกัน  สุดท้ายเขาก็บอกเขาเป็นของเขาแบบนี้  สรุปผมไม่เห้นต้องกลางของปัญหานี้เลย  เห็นแค่1ทางเลือก ถ้าผมอยาที่จะมีเขาคือต้องยอมรับ ว่าเขาไม่ทำอะไรเลย