สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเราเลยนะคะอาจจะพิมงงๆหน่อยแต่อยากระบายมากเลยค่ะ คือเราเป็นลูกสาวคนโตนะคะมีน้องชาย1คนคือแม่เราก็เลี้ยงแบบให้ยอมน้องมาตลอดเราก็ยอมนะคะแต่พอโตมารู้สึกว่าการที่ต้องมานั่งซักถุงเท้าให้น้องชายมันเกินไปมั้ยคะซักให้มาตลอดแล้วถุงเท้าสีขาวดำปี๋พอบอกว่ามันม.1แล้วทำไมถึงไม่ให้มันซักเองแม่ก็พูดด้วยถ้อยคำด่าพูดแย่ๆกับเราทุกทีที่เราบอกแม่ว่าทำไมไม่ให้มันซักเองประมาณว่าใช้ทำ

ไรไม่ได้เลยอยู่บ้านไม่คิดจะช่วยทำ

ไรเลยทีใช้น้ำใช้ไฟฟรีใช้ได้แค่ซักถุงเท้าให้น้องแค่นี้ทำไม่ได้คือเบื่อมากค่ะทำให้มาตลอดตั้งแต่เรียนป.จนตอนนี้ม.1แล้วมีวันนึงแม่กะพ่อเลี้ยง(พ่อของน้องชาย)จะออกไปข้างนอกแล้วบอกเราให้เตรียมข้าวให้น้องกินด้วยคือวันนั้นมีปลาค่ะแล้วเราก็ต้องเตรียมถึงขนาดต้องหยิบชามให้หยิบช้อนให้แม่ก็บอกให้ดูก้างให้มันด้วยคือแน่แทบจะทำกินเองแล้วค่ะส่วนน้องนั่งเล่นเกมเล่นโทรศัพท์เฉยไม่สนใจอะไรเลยงานบ้านไม่ช่วยทำออกไปข้างนอกไม่ใช่วันที่ต้องไปโรงเรียนยังได้ตังส่วนเรานี่ต้องประหยัดทุกอย่างถึงขั้นเราผมยาวไปบอกให้เราตัดผมเพื่อที่จะได้ประหยัดค่าใช้จ่ายในการซื้อแชมพูประหยัดค่าไฟจะได้ไม่ต้องเป่านานประหยัดค่าน้ำเวลาสระผมรู้สึกว่ามันเกินไปค่ะรู้ว่าเงินหายากแต่ต้องประหยัดถึงขั้นต้องไปตัดผมเลยหรอคะคือเรื่องราวในชีวิตมีหลายประเด็นมากเล่าไปทั้งหมดชีวิตนี้ก็ไม่รู้จะหมดมั้ยเราไม่อยากอยู่กับแม่ต่อเลยแต่ก็ต้องอยู่เพราะยังไม่ได้ทำงานตอนนี้ปกติทำงานอยู่บ้านเพื่อนค่อยดีหน่อยไม่ต้องรับภาระอะไรมากเรื่องทำงานก็เหมือนกันเบื่อมากเลยค่ะเวลาทำงานกลับมาเหนื่อยๆเจอแต่คำพูดที่ว่ากลับมาก็ไม่ทำ

ไรเลยคือต้องมีคำด่าตลอดเวลาแม่หงุดหงิดหรือไม่พอใจอะไรเราโดนจนเราซึมซับคำด่าไปลงกับแฟนตลอดพอเรารู้ตัวเราก็ขอโทษแฟนคือพยายามจะไม่ซึมซับแล้วแต่เหมือนโดนมาตลอดโดนเกือบทุกวันทุกคนน่าจะเข้าใจนะคะคือเหมือนเราก็ต้องทำงานหาเองซื้อของจุกจิกที่อยากได้เองพอเราออกไปทำงานก็ไม่สามารถทำงานบ้านได้อีกเพราะเราเหนื่อยมากเรียนก็ต้องไปเขาบอกว่าถ้าไม่ไหวก็อยู่บ้านให้วันละ100ถามจริงมันพอหรอคะสำหรับวัยรุ่นสมัยนี้คือกะให้กินแค่ข้าวบางวันอยากกินน้ำปั่นยังซื้อไม่ได้เลยค่ะแค่ค่ารถก็หมดแล้วคือท้อมากค่ะพอหางานทำไม่ได้ทำงานบ้านก็โดนด่าอีกโดนจนต้องหนีไปอยู่บ้านเพือนแม่เราไม่ได้ทำงานนะคะเป็นแม่บ้านทุกวันนี้ล้างจานซักผ้าตากผ้าทำในบ้านแม่มักบอกเสมอว่าเราไม่เคยทำ

อะไรเลยค่ะคือเราเหนื่อยเราอยากตายมากเลยนะคะมีแม่แบบนี้มีอีกหลายประเด็นมากแต่พอแค่นี้ก่อนท้อกับตัวเองมากจริงๆค่ะแล้วเราก็พูดความจริงทั้งหมดนะคะไม่มีการแต่งเรื่องค่ะอยากรู้ไรเพิ่มถามได้นะคะเราสงสัยมากและอยากถามแม่สุดๆเลยว่าไม่พร้อมแล้วมีเราทำไม😊
ครอบครัวรังแกฉัน