สวัสดีค่ะทุกคนเราอยากมาระบายเกี่ยวกับชีวิตรักของเราค่ะ เรื่องมีอยู่ว่าช่วงที่เราทำงานอยู่ร้านเหล้าเราได้เจอผู้ชายคนหนึ่งเราขอเรียกเขาว่าเอกนะคะเอกนั้นเข้ามาทำงานที่หลังเราตอนแรกเราก็ไม่ได้อะไรเพราะเราก็มีคนคุยอยู่แล้ว ทำงานแบบนี้มีคนเข้าหาเราเยอะมาก
จนวันนึงเราได้หยุดงานละโพสไปในสตอรี่ว่าDMแล้วเอกก็มากดแล้วเราเลยทักไปแกล้งๆวันนั้นเรานัดกับเพื่อนว่าจะไปเที่ยวกัน
แล้วเราก็เริ่มเมาและเพื่อนเราด้วยค่ะ เราเลยแกล้งทักหาเอกว่า "ส่งเรากลับหอได้มั้ย" เอกก็ตอบ "ตกลง"
แต่เอกไม่ส่งเรากลับแต่พาเราไปหอเอกนะสิ555ทุกคนน่าจะรู้นะคะ ตามนั้นละค่ะแล้วก็แยกย้ายกันตอนแรกก็คิดว่าแค่วันไนท์แต่เรากับเอกก็เริ่มคุยกันเยอะขึ้น แล้วเอกก็มารับไปส่งเราทำงานด้วยกันช่วงแรกๆนางน่ารักมากเลยใส่ใจเราแต่ยังไม่มีสถานะกันนะเพราะว่าเรามีคนคุยที่เขาก่อนหน้าเอกแล้ว
ขอเรียกว่าพี่นัทนะคะพี่นัทกับเรารู้จักกันตั้งแต่เราทำงานอยู่ร้านเก่าแต่ก็เลิกคุยกันไปพักใหญ่จนกลับมาคุยกันอีกเพราะเจอกันที่ร้านนี้พี่นัทมาร้านบ่อยด้วยค่ะแต่แล้วเราอยากคุยแค่คนๆเดียวๆนะคะไม่อยากคุยหลายคน จนวันนึงเรากับพี่นัททะเลาะกันแล้วเอกมาเห็นตอนนั้นเราตกใจมากไม่อยากให้เอกมาเห็นเลยวิ่งไปแอบอยู่หลังร้านแล้วเอกก็ทักมาให้เรามาคุยกับพี่นัทให้จบๆไปเราเลยยอมกลับไปคุยแต่เราเอาแต่ร้องไห้พี่นัทเลยจะพาเรากลับไปคุยแต่เราไม่อย่าไปเอกเลยเข้ามาบอกว่า "กลับไปเถอะพี่ผมไม่อยากเห็นผู้หญิงร้องไห้แบบนี้พี่กลับไปก่อนเถอะ" แล้วเหมือนพี่นัทสังเกตเห็นว่าเรากับเอกไม่ใช่แค่เพื่อนร่วมงานเฉยๆพี่นัทก็ำดออกมาว่า "เธอเลือกเองนะ" แล้วพี่นัทก็กลับไป เราก็เสียใจนะคะแต่จุดๆนั้นเราก็ไปต่อกับพี่เขาไม่ไหวแล้วมีคนมาเล่าให้ฟังว่าพี่แกมีแหนแล้วละเราก็เห็นมากับตาว่าพี่แกพาผู้หญิงมาร้านด้วยกันเรากับพี่นัทคุยกับแบบ เธอมีคนอื่นได้ ต่างคนต่างมีรู้กันตั้งสอง ไม่ชัดเจน คิดถึงก็มาแบบนี้ แต่ทุกครั้งที่เราเห็นแบบนั้นเราเองก็เริ่มทนต่อไปไม่ได้เราเลยเลือกที่จะพอกับพี่นัทค่ะ.
เราก็เลือกคุยกับเอกจริงจังมากขึ้นแต่เราเริ่มหึงหวงเอกเพราะทำงานแบบนี้มีคนเข้าหานางไม่น้อยเลย จนเราว่าเราทั้งสองคนก็คุยกันมานานพอสมควรเลยถามว่า "เราเป็นอะไรกันหรออยู่ด้วยกันไปไหนไปด้วยกันใช้เงินด้วยกันมีอะไรกัน?" แล้วเอกก็ตอบว่า "รีบหรอ" เราก็บอกว่า "ไม่รีบแต่อยู่แบบนี้ตลอดไปรึไงไม่คิดจะขอเป็นแฟนหรอ" แล้วเอกก็ตอบมาว่า
"ยังไม่อยากคบกับใครทำงานแบบนี้ด้วยเธอก็น่าจะเข้าใจนะ" เราก็ไปต่อไม่เป็นเลยก็เลยตอบไปว่า "โอเคงั้นจะรอ" ถึงปากเราจะตอบแบบนั้นเราก็เริ่มรอไม่ไหวแล้วจนเราต้องใช้คำขาดกับเอกว่า "จะเอาอย่างไงจะเป็นแฟนมั้ยถ้าไม่เราจะขอออกไปหาคนที่พร้อมกว่านี้แล้ว" จนเอกก็ยอมเป็นแฟนเหมือนเราไปบังคับเลยแต่ว่าเอกขอกับเราว่าจะ "ไม่ขึ้นสถานะในเฟสไม่ลงรูปคู่นะทำงานร้านเหล้าต้องหาทิปจะให้ลูกค้ารู้ว่ามีแฟนไม่ได้เดี๋ยวจะหาทิปไม่ได้รู้แค่เพื่อนละคนในร้านพอนะ" เราก็ยอมเพราะอย่างไงเราก็มีสถานะแฟนแล้วเราเลยไม่สนใจอะไรเราสองคนก็คบกันมาพักใหญ่แล้วเอกก็ออกจากงานเราก็ไม่ได้ว่าอะไรเราก็ยังทำอยู่เอกก็ไปส่งไปรับเหมือนเดิมจนเอกเริ่มเปลี่ยนหรือเริ่มเป็นตัวของตัวเองก็ว่าได้มั้งนะเราก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ เริ่มใช้คำว่ากูเริ่มด่าขึ้นเสียงใส่กันบางครั้งแต่เราก็คิดมากไม่เป็นไรแค่นี้เอง ก็ว่าไปนั้น555เราแอบมาร้องไห้คนเดียวตลอดค่ะเหมือนเอกจะรู้แต่ก็ไม่สนใจกันแล้วจนหลังๆที่เราไม่ค่อยมีเวลาให้กันเพราะเราทำงานกลางคืนทำงาน5โมงเลิกงานตี2-3กว่ากลับมาก็นอนตื่นก็เที่ยงไม่ก็บ่ายแล้วเอกก็ยังเรียนอยู่เวลาไม่ตรงกันเลยแล้วเอกเริ่มเงียบไม่คุยกันเรารู้แปลกๆไปจนวันนึงเราแกล้งบอกว่า
"โทรศัพท์แบตหมดขอของเธอทักหาเพื่อนหน่อย" เพราะปกติเอกไม่ให้รหัสโทรศัพท์เราเลยถึงจะเป็นแฟนกันแล้วก็เถอะ แล้วเอกก็ยอมให้มาค่ะเราก็แอบค้นแชทเอกจนไปเห็นแชทที่เอกซ่อน ทักหาคนคุยเก่าว่า "วันนี้เย็นๆไปกินข้าวด้วยกันมั้ย" จุดๆนั้นเราจุกมากเลยทุกคนแบบเราไว้ใจเอกมากรหัสเฟสรหัสโทรศัพท์เราก็ไม่ขอถ้าเอกไม่อยากให้เราเอง
แต่เหมือนโดนมีดแทงข้างหลังเลยแล้วเราก็ไปทำงานปกติไปคุยกับคนในร้านปรึกษากันพี่ๆที่ร้านก็บอกว่า "แบบนี้เลิกกันแน่อยู่แล้วไม่มีเวลาให้กันแบบนี้อ่ะ" เราเลยทักไปหาเอกถามว่า "ยังอยากมีกันอยู่มั้ย" เอกตอบว่า "ไม่รู้" เราเลยแน่ใจแล้วว่าเราไม่ได้อยู่ในใจเอกแล้วเราเลยบอกเลิก เอกก็บอกว่า "ขอเหตุผลที่ขอเลิกหน่อย" เราเลยระเบิดอารมณ์ไปว่า "แกมีคนอื่นแกยังมีหน้ามาถามหรอ" เอกก็ว่า "รู้ได้ไงค้นแชทหรอ" เราตอบว่า
"อืมถ้าไม่ค้นก็คงยังโง่อยู่ให้แกหลอกแบบนี้อ่ะ" เอกเลยบอก "เลิกก็เลิกแล้วแต่เลย" เราก็ไปขนของออกจากหอเอกแล้วเอกก็ทักมาว่า
"ไว้ดีพอจะเธอคืน"
เราก็คิดแบบเหอะกล้าพูดเนอะแต่เอาจริงนะทุกคนเราก็ยังรักเอกอยู่ถึงเอกจะทำร้ายเราขนาดนี้
และแล้วเราก็มีแฟนใหม่ขอเรียกว่าบอลนะคะ
บอลมากดDMและคุยกันละเราก็เริ่มไปหาไปนอนด้วนกันค่ะ บอลเป็นคนที่ อบอุ่นมาก อ่อนโยน เป็นผู้ใหญ่ ตามใจเราตลอด ชัดเจนกับเรา เรียกได้ว่าตอนเราอยู่กับเอกสิ่งที่เราอยากให้เอกทำนั้นบอลทำทุกอย่างแทนแบบนั้นเลยค่ะและเราก็ออกจากงานร้านเหล้าเพราะมีแผนว่าจะทำงานกับแม่ที่อยุธยา เราก็ได้บอกบอลก็ว่า "ได้สิจะรออยู่ที่นี้" แบบน่ารักไม่ไหวหาคนแบบเธอไม่ได้อีกแล้วแต่แล้ววันนึงเอกก็ทักมาว่า "คิดถึงกลับมาหาได้มั้ยเดี๋ยวไปรับเลยไปเครียกับเขาเลย" แบบนี้ค่ะเรางงมากเลยแต่ช่วงนั้นเรากับบอลก็มีเรื่องทะเลาะกันอยู่ด้วยค่ะ
ตอนที่เอกทักมาเราเลยไปปรึกษากับเพื่อนๆเราเพื่อนๆบอกไม่ต้องกลับไปแต่เราก็ยังรักเอกอยู่มากๆเลยแต่ก็สงสารบอลจนเพื่อนบอกว่า "อย่าอยู่กับใครเพราะสงสาร" เราเลยตัดสินใจกลับไปหาเอกค่ะให้โอกาสเอกอีกครั้งแล้วเราก็บอกเลิกบอล.
กลับมาหาเอกครั้งนี้เราก็บอกเอกนะคะว่าเราไม่ได้ทำงานที่ร้านเหล้าแล้วเราจะไปทำงานที่อยุธยากับแม่ เอกก็ไม่ได้อะไรแต่กลับไปครั้งนี้เราขอเอกว่าอย่าทำเหมือนครั้งที่แล้วนะเอกก็ตกลงว่าจะไม่ทำแบบนั้นแต่เอกบอกว่า "ยังไม่เป็นแฟนกันนะ" เอกบอกอยากดูไปเรื่อยๆก่อนทุกคนคิดว่าเราจะยอมมั้ยคะ ใช่ค่ะเรายอม
เรากับเอกก็อยู่ด้วยกันเอกค่อยซัพพอเราเรื่องเงินอีกด้วยค่ะช่วงนั้นเราว่างงานด้วยค่ะเหมือนเอกจะเปลี่ยนไปจริงๆเริ่มใส่ใจกันนิดนึง แต่แล้วเราสองคนก็ทะเลาะกันเพราะเราต้องกลับบ้านไปคุยเรื่องไปอยุธยาเอกเลยบอกกับเราว่า "ถ้าแบบนั้นเราก็จบกันแค่นนี้เถอะ" เราก็ถามว่าทำไมละเอกบอกว่า "ถ้าไปก็จบ อย่างไงสุดท้ายก็จบเพราะห่างกันขนาดนี้" เราเลยบอกว่า "งั้นเราจะอยู่น่านกับตัว" เอกก็ตอบว่า "งั้นก็หางานทำกูซัพพอไม่ไหวนะถ้าอยู่แบบนี้" เราก็ตอบว่า "ก็ต้องแบบนั้นป่ะเราจะให้ตัวช่วยอยู่แบบนั้นก็ไม่ได้อยู่แล้ว"
แต่แล้วอยู่มาวันนึงเอกก็เป็นเหมือนเดิมค่ะอยู่ๆก็เงียบแปลกๆไปเราก็เริ่มรู้ว่าเหมือนครั้งนั้นและวันนั้นเอกอยู่ๆก็ออกจากห้องไปด้วยไม่พูดอะไรกันสักคำ เราก็คิดว่าไม่เป็นไรแค่ออกไปเที่ยวละเดี๋ยวก็กลับ จนมีเพื่อนๆของเอกเข้ามาในห้องบอกออกมากินเบียร์ด้วยกันสิเราเลยออกไปกินด้วยแต่เอกไม่อยู่เรามองหาแต่เอกเพื่อนๆเอกก็บอกว่า "เอกไปไหนก็ไม่รู้เหมือนกัน"
เราก็ไม่คิดมากจนเริ่มเมาเพื่อนๆเอกก็ยอมบอกว่า "เอกไปหาผู้หญิง" เราเลยหมดความอดทนค่ะเราเลยทักหาคนคุยเก่าเรามารับเราในคืนนั้นเลยค่ะ555 จนเอกมาตอบแชทเราในตอนเช้าเหมือนกับว่าเอกจะโยนความผิดมาให้เราว่าเราต่างๆหน้าๆเราเลยบอกว่า "งั้นก็จบกันแค่นี้และคืนนี้จะไปเก็บของออกมา" เอกก็โอเค แล้วเราก็ไปเก็บของในคืนนั้นเอกก็บอกจะคุยด้วยหน่อยเราก็นั่งคุยกันเราก็ถามว่า "คืนนั้นไปไหน " เอกก็บอก " ไปนอนบ้านเพื่อน" เราไม่ก็เชื่อค่ะเอกเลยโทรหารุ่นพี่ที่เราก็รู้จักให้ยืนยันว่าเอกไปนอนบ้านเพื่อนเราถามกับพี่เขาไปว่าอยู่ด้วยหรอคะคืนนั้นพี่แกตอบว่าป่าวพี่อยู่หอแต่เอกทักมาบอกพี่ว่าจะเข้าไปนอนบ้านนั้น เราควรจะเชื่อมั้ยคะเป็นแบบนี้แล้วเราก็บอกว่า "เราเป็นคนผิดไง
เราก็จะถอยออก" แต่เอกบอกไม่ยอมให้เราไปสุดท้ายคุยกับไปกันมาเลยก็ขี่รถหนีออกมาเอกก็ทักมาว่า "ไม่ยอมกูไม่ได้ทำผิดกูไม่ให้ไป" เราแบบโอ้ยจะใจอ่อนไม่ได้นะตัวกูเราก็พยายามใจแข็งบอกว่าจบก็คือจบเราผิดไงโอเคมั้ยแต่เราก็ยังรักเอกอยู่ไม่เข้าใจตัวเองมากตอนนั้นจะรักอะไรขนาดนั้นทั้งๆที่เอกทำร้ายเราขนาดนี้แต่แล้วเราก็กลับมาอยู่กับคนคุยเราและวันที่เราจะกลับไปอยู่บ้านไปพักใจเรื่องเอกเราบอกเพื่อนสนิททักหาเอกให้หน่อยสิอยากเจอเป็นครั้งสุดท้าย เอกก็มาจริงเราสองคนไม่คุยไม่อะไรกันมากนั้นเพราะตอนนี้คนเยอะด้วย และมีเพื่อนกะเทยเราเข้าไปขอเฟสเอก
ทุกคนคิดว่าเอกจะให้ป่ะใช่ค่ะเอกให้ค่ะ
เราแบบโอ้ยเจ็บใจทนเห็นภาพแบบนี้ไม่ไหวแล้วเลยบอกเพื่อนสนิทส่งเรากลับเถอะเราก็กลับไปหาคนคุยเรา เอกก็ทักมาว่า "กลับแล้วหรอ" เราก็ตอบ "กลับแล้วขอโทษที่ไม่ลานะ" เอกก็บอก
"มานอนด้วยกันมั้ย" เราแบบใจแข็งไหวแต่เรารักเขาก็บอกให้เอกมารับเราก็แอบหนีคนคุยเราทิ้งคนคุยไปหาเอก เอกก็บอกว่า "คืนดีกันนะอยู่ด้วยกันนะ" เราก็ยอมอีกแล้วค่ะทุกคน
เจ็บไม่จำ555 เราก็บอกกับเอกงั้นขอกลับบ้านไปคุยกับที่บ้านเรื่องที่จะไม่ไปอยุธยาก่อนนะเอกก็โอเคบอกไว้อย่างดีว่าจะทักหาโทรหานะเรากลับมาถึงเอกก็ไม่ทักไม่โทรมาเลยค่ะเรารู้เลยค่ะสุดท้ายเอกก็ขอจบกับเราอีกแล้วค่ะ ครั้งนี้เราคิดว่ามันคงต้องจบแล้วจริงๆเพราะเอกพูดออกมาว่าไม่อย่าฝืนไปต่อแล้วเราเลยปล่อยเขาไปค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบเราอยากบอกทุกคนว่าตอนนี้เรายังรักเอกค่ะเราไม่กล้าบล็อกไม่กล้าลบรูปคู่ยังกลับไปอ่านแชทเก่าๆเราอยากมูฟออนจากเอกค่ะขอวิธีมูฟออนหน่อยค่ะแฟนเก่าคนอื่นๆเราลืมได้ง่ายมากค่ะแต่กลับเอกเรายังคิดถึงมากเลยเรากลัวว่าวันนึงเอกจะมาขอคืนดีเราก็ยอมกลับไปอีกครั้งเราควรจะเริ่มทำอย่างไงกับความรู้สึกตอนนี้ของเราดีค่ะขอคำแนะนำหน่อยนะคะขอบคุณค่ะ.
เรื่องราวความรักของพนักงานร้านเหล้า
จนวันนึงเราได้หยุดงานละโพสไปในสตอรี่ว่าDMแล้วเอกก็มากดแล้วเราเลยทักไปแกล้งๆวันนั้นเรานัดกับเพื่อนว่าจะไปเที่ยวกัน
แล้วเราก็เริ่มเมาและเพื่อนเราด้วยค่ะ เราเลยแกล้งทักหาเอกว่า "ส่งเรากลับหอได้มั้ย" เอกก็ตอบ "ตกลง"
แต่เอกไม่ส่งเรากลับแต่พาเราไปหอเอกนะสิ555ทุกคนน่าจะรู้นะคะ ตามนั้นละค่ะแล้วก็แยกย้ายกันตอนแรกก็คิดว่าแค่วันไนท์แต่เรากับเอกก็เริ่มคุยกันเยอะขึ้น แล้วเอกก็มารับไปส่งเราทำงานด้วยกันช่วงแรกๆนางน่ารักมากเลยใส่ใจเราแต่ยังไม่มีสถานะกันนะเพราะว่าเรามีคนคุยที่เขาก่อนหน้าเอกแล้ว
ขอเรียกว่าพี่นัทนะคะพี่นัทกับเรารู้จักกันตั้งแต่เราทำงานอยู่ร้านเก่าแต่ก็เลิกคุยกันไปพักใหญ่จนกลับมาคุยกันอีกเพราะเจอกันที่ร้านนี้พี่นัทมาร้านบ่อยด้วยค่ะแต่แล้วเราอยากคุยแค่คนๆเดียวๆนะคะไม่อยากคุยหลายคน จนวันนึงเรากับพี่นัททะเลาะกันแล้วเอกมาเห็นตอนนั้นเราตกใจมากไม่อยากให้เอกมาเห็นเลยวิ่งไปแอบอยู่หลังร้านแล้วเอกก็ทักมาให้เรามาคุยกับพี่นัทให้จบๆไปเราเลยยอมกลับไปคุยแต่เราเอาแต่ร้องไห้พี่นัทเลยจะพาเรากลับไปคุยแต่เราไม่อย่าไปเอกเลยเข้ามาบอกว่า "กลับไปเถอะพี่ผมไม่อยากเห็นผู้หญิงร้องไห้แบบนี้พี่กลับไปก่อนเถอะ" แล้วเหมือนพี่นัทสังเกตเห็นว่าเรากับเอกไม่ใช่แค่เพื่อนร่วมงานเฉยๆพี่นัทก็ำดออกมาว่า "เธอเลือกเองนะ" แล้วพี่นัทก็กลับไป เราก็เสียใจนะคะแต่จุดๆนั้นเราก็ไปต่อกับพี่เขาไม่ไหวแล้วมีคนมาเล่าให้ฟังว่าพี่แกมีแหนแล้วละเราก็เห็นมากับตาว่าพี่แกพาผู้หญิงมาร้านด้วยกันเรากับพี่นัทคุยกับแบบ เธอมีคนอื่นได้ ต่างคนต่างมีรู้กันตั้งสอง ไม่ชัดเจน คิดถึงก็มาแบบนี้ แต่ทุกครั้งที่เราเห็นแบบนั้นเราเองก็เริ่มทนต่อไปไม่ได้เราเลยเลือกที่จะพอกับพี่นัทค่ะ.
เราก็เลือกคุยกับเอกจริงจังมากขึ้นแต่เราเริ่มหึงหวงเอกเพราะทำงานแบบนี้มีคนเข้าหานางไม่น้อยเลย จนเราว่าเราทั้งสองคนก็คุยกันมานานพอสมควรเลยถามว่า "เราเป็นอะไรกันหรออยู่ด้วยกันไปไหนไปด้วยกันใช้เงินด้วยกันมีอะไรกัน?" แล้วเอกก็ตอบว่า "รีบหรอ" เราก็บอกว่า "ไม่รีบแต่อยู่แบบนี้ตลอดไปรึไงไม่คิดจะขอเป็นแฟนหรอ" แล้วเอกก็ตอบมาว่า
"ยังไม่อยากคบกับใครทำงานแบบนี้ด้วยเธอก็น่าจะเข้าใจนะ" เราก็ไปต่อไม่เป็นเลยก็เลยตอบไปว่า "โอเคงั้นจะรอ" ถึงปากเราจะตอบแบบนั้นเราก็เริ่มรอไม่ไหวแล้วจนเราต้องใช้คำขาดกับเอกว่า "จะเอาอย่างไงจะเป็นแฟนมั้ยถ้าไม่เราจะขอออกไปหาคนที่พร้อมกว่านี้แล้ว" จนเอกก็ยอมเป็นแฟนเหมือนเราไปบังคับเลยแต่ว่าเอกขอกับเราว่าจะ "ไม่ขึ้นสถานะในเฟสไม่ลงรูปคู่นะทำงานร้านเหล้าต้องหาทิปจะให้ลูกค้ารู้ว่ามีแฟนไม่ได้เดี๋ยวจะหาทิปไม่ได้รู้แค่เพื่อนละคนในร้านพอนะ" เราก็ยอมเพราะอย่างไงเราก็มีสถานะแฟนแล้วเราเลยไม่สนใจอะไรเราสองคนก็คบกันมาพักใหญ่แล้วเอกก็ออกจากงานเราก็ไม่ได้ว่าอะไรเราก็ยังทำอยู่เอกก็ไปส่งไปรับเหมือนเดิมจนเอกเริ่มเปลี่ยนหรือเริ่มเป็นตัวของตัวเองก็ว่าได้มั้งนะเราก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ เริ่มใช้คำว่ากูเริ่มด่าขึ้นเสียงใส่กันบางครั้งแต่เราก็คิดมากไม่เป็นไรแค่นี้เอง ก็ว่าไปนั้น555เราแอบมาร้องไห้คนเดียวตลอดค่ะเหมือนเอกจะรู้แต่ก็ไม่สนใจกันแล้วจนหลังๆที่เราไม่ค่อยมีเวลาให้กันเพราะเราทำงานกลางคืนทำงาน5โมงเลิกงานตี2-3กว่ากลับมาก็นอนตื่นก็เที่ยงไม่ก็บ่ายแล้วเอกก็ยังเรียนอยู่เวลาไม่ตรงกันเลยแล้วเอกเริ่มเงียบไม่คุยกันเรารู้แปลกๆไปจนวันนึงเราแกล้งบอกว่า
"โทรศัพท์แบตหมดขอของเธอทักหาเพื่อนหน่อย" เพราะปกติเอกไม่ให้รหัสโทรศัพท์เราเลยถึงจะเป็นแฟนกันแล้วก็เถอะ แล้วเอกก็ยอมให้มาค่ะเราก็แอบค้นแชทเอกจนไปเห็นแชทที่เอกซ่อน ทักหาคนคุยเก่าว่า "วันนี้เย็นๆไปกินข้าวด้วยกันมั้ย" จุดๆนั้นเราจุกมากเลยทุกคนแบบเราไว้ใจเอกมากรหัสเฟสรหัสโทรศัพท์เราก็ไม่ขอถ้าเอกไม่อยากให้เราเอง
แต่เหมือนโดนมีดแทงข้างหลังเลยแล้วเราก็ไปทำงานปกติไปคุยกับคนในร้านปรึกษากันพี่ๆที่ร้านก็บอกว่า "แบบนี้เลิกกันแน่อยู่แล้วไม่มีเวลาให้กันแบบนี้อ่ะ" เราเลยทักไปหาเอกถามว่า "ยังอยากมีกันอยู่มั้ย" เอกตอบว่า "ไม่รู้" เราเลยแน่ใจแล้วว่าเราไม่ได้อยู่ในใจเอกแล้วเราเลยบอกเลิก เอกก็บอกว่า "ขอเหตุผลที่ขอเลิกหน่อย" เราเลยระเบิดอารมณ์ไปว่า "แกมีคนอื่นแกยังมีหน้ามาถามหรอ" เอกก็ว่า "รู้ได้ไงค้นแชทหรอ" เราตอบว่า
"อืมถ้าไม่ค้นก็คงยังโง่อยู่ให้แกหลอกแบบนี้อ่ะ" เอกเลยบอก "เลิกก็เลิกแล้วแต่เลย" เราก็ไปขนของออกจากหอเอกแล้วเอกก็ทักมาว่า
"ไว้ดีพอจะเธอคืน"
เราก็คิดแบบเหอะกล้าพูดเนอะแต่เอาจริงนะทุกคนเราก็ยังรักเอกอยู่ถึงเอกจะทำร้ายเราขนาดนี้
และแล้วเราก็มีแฟนใหม่ขอเรียกว่าบอลนะคะ
บอลมากดDMและคุยกันละเราก็เริ่มไปหาไปนอนด้วนกันค่ะ บอลเป็นคนที่ อบอุ่นมาก อ่อนโยน เป็นผู้ใหญ่ ตามใจเราตลอด ชัดเจนกับเรา เรียกได้ว่าตอนเราอยู่กับเอกสิ่งที่เราอยากให้เอกทำนั้นบอลทำทุกอย่างแทนแบบนั้นเลยค่ะและเราก็ออกจากงานร้านเหล้าเพราะมีแผนว่าจะทำงานกับแม่ที่อยุธยา เราก็ได้บอกบอลก็ว่า "ได้สิจะรออยู่ที่นี้" แบบน่ารักไม่ไหวหาคนแบบเธอไม่ได้อีกแล้วแต่แล้ววันนึงเอกก็ทักมาว่า "คิดถึงกลับมาหาได้มั้ยเดี๋ยวไปรับเลยไปเครียกับเขาเลย" แบบนี้ค่ะเรางงมากเลยแต่ช่วงนั้นเรากับบอลก็มีเรื่องทะเลาะกันอยู่ด้วยค่ะ
ตอนที่เอกทักมาเราเลยไปปรึกษากับเพื่อนๆเราเพื่อนๆบอกไม่ต้องกลับไปแต่เราก็ยังรักเอกอยู่มากๆเลยแต่ก็สงสารบอลจนเพื่อนบอกว่า "อย่าอยู่กับใครเพราะสงสาร" เราเลยตัดสินใจกลับไปหาเอกค่ะให้โอกาสเอกอีกครั้งแล้วเราก็บอกเลิกบอล.
กลับมาหาเอกครั้งนี้เราก็บอกเอกนะคะว่าเราไม่ได้ทำงานที่ร้านเหล้าแล้วเราจะไปทำงานที่อยุธยากับแม่ เอกก็ไม่ได้อะไรแต่กลับไปครั้งนี้เราขอเอกว่าอย่าทำเหมือนครั้งที่แล้วนะเอกก็ตกลงว่าจะไม่ทำแบบนั้นแต่เอกบอกว่า "ยังไม่เป็นแฟนกันนะ" เอกบอกอยากดูไปเรื่อยๆก่อนทุกคนคิดว่าเราจะยอมมั้ยคะ ใช่ค่ะเรายอม
เรากับเอกก็อยู่ด้วยกันเอกค่อยซัพพอเราเรื่องเงินอีกด้วยค่ะช่วงนั้นเราว่างงานด้วยค่ะเหมือนเอกจะเปลี่ยนไปจริงๆเริ่มใส่ใจกันนิดนึง แต่แล้วเราสองคนก็ทะเลาะกันเพราะเราต้องกลับบ้านไปคุยเรื่องไปอยุธยาเอกเลยบอกกับเราว่า "ถ้าแบบนั้นเราก็จบกันแค่นนี้เถอะ" เราก็ถามว่าทำไมละเอกบอกว่า "ถ้าไปก็จบ อย่างไงสุดท้ายก็จบเพราะห่างกันขนาดนี้" เราเลยบอกว่า "งั้นเราจะอยู่น่านกับตัว" เอกก็ตอบว่า "งั้นก็หางานทำกูซัพพอไม่ไหวนะถ้าอยู่แบบนี้" เราก็ตอบว่า "ก็ต้องแบบนั้นป่ะเราจะให้ตัวช่วยอยู่แบบนั้นก็ไม่ได้อยู่แล้ว"
แต่แล้วอยู่มาวันนึงเอกก็เป็นเหมือนเดิมค่ะอยู่ๆก็เงียบแปลกๆไปเราก็เริ่มรู้ว่าเหมือนครั้งนั้นและวันนั้นเอกอยู่ๆก็ออกจากห้องไปด้วยไม่พูดอะไรกันสักคำ เราก็คิดว่าไม่เป็นไรแค่ออกไปเที่ยวละเดี๋ยวก็กลับ จนมีเพื่อนๆของเอกเข้ามาในห้องบอกออกมากินเบียร์ด้วยกันสิเราเลยออกไปกินด้วยแต่เอกไม่อยู่เรามองหาแต่เอกเพื่อนๆเอกก็บอกว่า "เอกไปไหนก็ไม่รู้เหมือนกัน"
เราก็ไม่คิดมากจนเริ่มเมาเพื่อนๆเอกก็ยอมบอกว่า "เอกไปหาผู้หญิง" เราเลยหมดความอดทนค่ะเราเลยทักหาคนคุยเก่าเรามารับเราในคืนนั้นเลยค่ะ555 จนเอกมาตอบแชทเราในตอนเช้าเหมือนกับว่าเอกจะโยนความผิดมาให้เราว่าเราต่างๆหน้าๆเราเลยบอกว่า "งั้นก็จบกันแค่นี้และคืนนี้จะไปเก็บของออกมา" เอกก็โอเค แล้วเราก็ไปเก็บของในคืนนั้นเอกก็บอกจะคุยด้วยหน่อยเราก็นั่งคุยกันเราก็ถามว่า "คืนนั้นไปไหน " เอกก็บอก " ไปนอนบ้านเพื่อน" เราไม่ก็เชื่อค่ะเอกเลยโทรหารุ่นพี่ที่เราก็รู้จักให้ยืนยันว่าเอกไปนอนบ้านเพื่อนเราถามกับพี่เขาไปว่าอยู่ด้วยหรอคะคืนนั้นพี่แกตอบว่าป่าวพี่อยู่หอแต่เอกทักมาบอกพี่ว่าจะเข้าไปนอนบ้านนั้น เราควรจะเชื่อมั้ยคะเป็นแบบนี้แล้วเราก็บอกว่า "เราเป็นคนผิดไง
เราก็จะถอยออก" แต่เอกบอกไม่ยอมให้เราไปสุดท้ายคุยกับไปกันมาเลยก็ขี่รถหนีออกมาเอกก็ทักมาว่า "ไม่ยอมกูไม่ได้ทำผิดกูไม่ให้ไป" เราแบบโอ้ยจะใจอ่อนไม่ได้นะตัวกูเราก็พยายามใจแข็งบอกว่าจบก็คือจบเราผิดไงโอเคมั้ยแต่เราก็ยังรักเอกอยู่ไม่เข้าใจตัวเองมากตอนนั้นจะรักอะไรขนาดนั้นทั้งๆที่เอกทำร้ายเราขนาดนี้แต่แล้วเราก็กลับมาอยู่กับคนคุยเราและวันที่เราจะกลับไปอยู่บ้านไปพักใจเรื่องเอกเราบอกเพื่อนสนิททักหาเอกให้หน่อยสิอยากเจอเป็นครั้งสุดท้าย เอกก็มาจริงเราสองคนไม่คุยไม่อะไรกันมากนั้นเพราะตอนนี้คนเยอะด้วย และมีเพื่อนกะเทยเราเข้าไปขอเฟสเอก
ทุกคนคิดว่าเอกจะให้ป่ะใช่ค่ะเอกให้ค่ะ
เราแบบโอ้ยเจ็บใจทนเห็นภาพแบบนี้ไม่ไหวแล้วเลยบอกเพื่อนสนิทส่งเรากลับเถอะเราก็กลับไปหาคนคุยเรา เอกก็ทักมาว่า "กลับแล้วหรอ" เราก็ตอบ "กลับแล้วขอโทษที่ไม่ลานะ" เอกก็บอก
"มานอนด้วยกันมั้ย" เราแบบใจแข็งไหวแต่เรารักเขาก็บอกให้เอกมารับเราก็แอบหนีคนคุยเราทิ้งคนคุยไปหาเอก เอกก็บอกว่า "คืนดีกันนะอยู่ด้วยกันนะ" เราก็ยอมอีกแล้วค่ะทุกคน
เจ็บไม่จำ555 เราก็บอกกับเอกงั้นขอกลับบ้านไปคุยกับที่บ้านเรื่องที่จะไม่ไปอยุธยาก่อนนะเอกก็โอเคบอกไว้อย่างดีว่าจะทักหาโทรหานะเรากลับมาถึงเอกก็ไม่ทักไม่โทรมาเลยค่ะเรารู้เลยค่ะสุดท้ายเอกก็ขอจบกับเราอีกแล้วค่ะ ครั้งนี้เราคิดว่ามันคงต้องจบแล้วจริงๆเพราะเอกพูดออกมาว่าไม่อย่าฝืนไปต่อแล้วเราเลยปล่อยเขาไปค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบเราอยากบอกทุกคนว่าตอนนี้เรายังรักเอกค่ะเราไม่กล้าบล็อกไม่กล้าลบรูปคู่ยังกลับไปอ่านแชทเก่าๆเราอยากมูฟออนจากเอกค่ะขอวิธีมูฟออนหน่อยค่ะแฟนเก่าคนอื่นๆเราลืมได้ง่ายมากค่ะแต่กลับเอกเรายังคิดถึงมากเลยเรากลัวว่าวันนึงเอกจะมาขอคืนดีเราก็ยอมกลับไปอีกครั้งเราควรจะเริ่มทำอย่างไงกับความรู้สึกตอนนี้ของเราดีค่ะขอคำแนะนำหน่อยนะคะขอบคุณค่ะ.