เรากับเเฟนคบกันมา4ปีค่ะ ปีแรกๆคือดีมากค่ะเราจะโกรธเรื่องอะไรก็คือง้อไม่มีคำว่างี่เง่า เเต่เราก็เริ่มรู้สึกไม่ดีตั้งเเต่ปีเเรกก็ทำเราเสียใจเเบบเรื่องเล็กน้อยจิกจุกอะคะ แอดส่องไลค์กดความรู้สึก ผญ/แฟนเก่า/คนคุยเก่าของเขา เป็นเเบบนี้มาประจำค่ะ พอได้2ปี เรื่องพวกนี้ก็ยังมีเเล้วก็มีเเอบคุยกับคนอื่นตอนทะเลาะกันบ้างอะไรบ้างเเล้วก็มาง้อจนเราใจอ่อนเหมือนเดิม เเต่เวลาเขาง้อเขาง้อหนักมากจริงๆ มาเฝ้าหน้าบ้านโทรหาเพื่อนเราบ้างซื้อดอกไม้มาง้อบ้าง พอได้3ปี เราก็ไม่ค่อยเช็คเเล้วค่ะเหนื่อย เเต่พอเช็คเจอกลับดูมองว่างี่เง่า เเค่ส่องก็เเค่แอดไรงี้ ปล.เราก็เบื่อตัวเองค่ะเหมือนเป็นคนอ่อนไหวเรื่องอะไรเเบบนี้ทำเราเครียดเเล้วก็ร้องไห้หนักเหมือนกันนะคะ พอเรื่องเเบบนี้ไม่ค่อยได้ทะเลาะเพราะเราไม่ค่อยเช็คเเบบเเต่ก่อน ก็มีเรื่องอื่นมาทะเลาะ คุยกันไม่รู้เรื่อง บอกจะกลับ3-4ทุ่มก็เลทเป็นชม. เรื่องไม่รักษาคำพูดเกี่ยวกับเรื่องไปบ้านเพื่อนเราให้0เลย น้อยมากที่เขากลับตรง เเต่พอจะได้4ปีเราก็ปล่อยหลังๆมา จะไปบ้านเพื่อนจะไปไหนไป ไม่ว่าอะไร ก็หนักขึ้นคือไปทุกวัน ค่ำทุกวันแทบไม่ได้กินข้าวด้วยกันทุกวันเหทือนเเต่ก่อนเเล้วค่ะ เราอยู่บ้านเขาคนเดียสก็มีเหงาบ้างอะไรบ้าง เเต่พอวันไหนที่อยู่ย้านไม่ได้ไปที่อื่นก็คือทะเลาะ บ้างเรื่องที่เขาว่าเราตัวเขาเองยิ่งกว่าเรา เหนื่อยมากๆเเล้วอะคะตอนนี้บ้างทีเราเก็บห้องไปเเล้ว เเมวทำเลอะอีกเขาก็ว่าเราไม่เก็บทนได้ไง เเต่ตัวเขาเองอยู่บ้านบ้างมั้ย กลับมาก็พูด มันเเบบนึกไม่ออกด้วยว่าไม่มีเขาจะอยู่ยังไง ตอนนี้อยากเก่งอยากอยู่คนเดียวให้ได้ อยากรักตัวเองมากกว่านี้ มันสะสมเยอะมากเราก็ลงรายละเอียดไม่หมด