แล้วผิดไหมที่ไม่บางครั้งรู้สึกไม่ชอบพ่อตัวเอง

สวัสดีค่ะวันนี้เราแค่อยากมาระบายเฉยๆคือพ่อกับแม่เราหย่าร้างกันตั้งแต่เรา2-3ขวบแล้วค่ะจำความได้ก็รู้ว่าไม่มีพ่อกับเขาแล้วเราเสียใจมากค่ะที่วันพ่อคนอื่นมีพ่อให้กราบให้ไหว้แต่เราไม่มี หลังจากพ่อกับแม่หย่ากันแม่เราก็เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวค่ะทำงานหาเงินเลี้ยงดูเราตอนหย่ากันเขาคุยกันว่าพ่อจะช่วยค่าเลี้ยงดูลูกแต่เขาช่วยแค่เพียงช่วงแรกเท่านั้นค่ะหลังๆมาแม่ก็เลี้ยงดูเรากับพี่ชายเองปัจจุบันถ้าไม่ออนวอนขอเขาก็ไม่ให้ค่ะ ตอนนี้เขามีภรรยาใหม่แล้วภรรยาใหม่เขามีลูกติด1คนค่ะเป็นผญ.ตอนนี้อายุ8-9ขวบค่ะ เรามองดูเด็กคนนั้นแล้วเราก็เสียใจทุกทีเลยค่ะเสียใจว่าพ่อเราทำหน้าที่พ่อให้เราที่เป็นลูกแท้ๆไม่ได้แต่กับทำหน้าที่พ่อให้ลูกคนอื่นได้ เสียใจที่เขาไม่สนใจใยดีเลยเขาปล่อยให้แม่เราทำงานเหนื่อยหาเลี้ยงเรากับพี่คนเดียวไหนจะหนี้ไหนจะลูกสงสารแม่มากๆค่ะ พ่อเขานอนหลับกินอิ่มโดนไม่นึกถึงเราเลย วันเกิด ชื่อจริง ของเราเขาก็จำไม่ได้ เราไม่ได้อยากให้เขากลับมาอยู่กับเราแต่เราอยากให้เขาเลี้ยงดูเราบ้างเราเองก็เป็นแค่เด็กผญ.คนนึงที่อยากมีพ่อกับเขาบ้าง เราก็อยากมีพ่อให้ไหว้ ไปกินข้าว ไปเที่ยว ไปฉลองวันเกิดเหมือนคนอื่นๆ สงกรานต์นี้เราพึ่งกลับไปเยี่ยมพ่อที่ตจวมาเป็นครั้งแรกที่เราได้เห็นหน้าพ่อตอนกลับไปเขาไม่ถามอะไรเราสีกคำคนไม่เจอกันเป็นสิบๆปีอย่างน้อยก็ถามว่าเราเป็นไงบ้างก็ยังดีแต่นี่ไม่ถามสักคำ เราเสียใจมากๆค่ะที่เกิดมามีพ่อแบบนี้มีพ่อเป็นคนนี้ คำว่าพ่อสำหรับเราไม่ใช่แค่คนที่ทำให้เราเกิดมาแต่ต้องเป็นคนที่รักเราและเลี้ยงดูเราด้วย เมื่อก่อนไม่มีสเปคผช.ที่ชอบเลยตอนนี้ของแค่ไม่เหมือนพ่อเราก็พอค่ะเราเกลียดคนแบบพ่อเราที่สุด