ต้องบอกว่าขีวิตเราค่อนข้างวุ่นวาย สมัยตอนอยู่มัธยมต้น เราติดโรงเรียนโนธินบูรณะค่ะ จากนั้นโควิดก็ระบาด ต้องเรียนออนไลน์สองปี บวกกับตอนนั้นคุณพ่อแอดมิทเข้าโรงบาล คุณแม่เราให้ความเห็นว่า อยากให้เราย้ายมาอยู่โรงเรียนใกล้บ้าน ตอนนั้นเราปฏิเสธหนักมาก ไม่อยากย้าย เพราะว่าเราอยากอยู่โยธินต่อ เราตัดสินใจอยู่พักใหญ่ สุดท้ายเพราะเป็นห่วงพ่อ ทำให้เราต้องย้ายโรงเรียน ย้านมาอยู่โรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่งในนนทบุรีได้ หลายเดือน ก็ค่อนข้างรู้เลยว่าโรงเรียนเอกชนที่ไม่ชื่อดัง มันเป็นแบบนี้ สังคมนักเรียนที่นั้นค่อนข้างแย่ เด็กพูดจากะแนะกะแหนกัน พูดไม่คิด ชอบพูดทำร้ายจิตใจคนอื่น แม่เห็นด้วยว่าจะย้ายเรากลับไปอยู่โยธินเพื่อแก้ไขความผิดที่บังคับเราให้ย้ายมาอยู่โรงเรียนเอกชนนี้
เราไม่ติดหรอกค่ะว่าจะได้อยู่มั้ย เพราะถ้าได้อยู่โยธินจะดีใจมากๆ แต่อีกใจนึงก็กลัวค่ะ กลัวว่าจะไม่มีเพื่อน เพราะบางคนก็สนิทกันอยู่แล้ว ก็ไม่อยากเข้าไปแทรก อีกอย่างเราไม่รู้ด้วยว่าเขาจะคิดกับเราแบบไหน กลัวจะโดนบูลลี่ค่ะ
ปล. ตอนนี้โรงเรียนรับเข้าม.5 แล้วค่ะ แล้วก็มีคนเข้าแบบเราเยอะอยู่เหมือนกัน
เราจะเข้าศิลป์คำนวณค่ะ ฝากตัวกับทุกคนเลยนะคะ
เราไม่กัดนะ ทักได้ ยอมรับว่ากลัวไม่มีเพื่อนค่ะ อยากรู้ความเห็นเด็กม 5 โรงเรียนโยธินด้วย ว่าจะเห็นเราเป็นพวกเด็กเส้นหรือเปล่า กังวลมากๆค่ะ
ย้ายเข้า ม.5 ที่โรงเรียนโยธินบูรณะ
เราไม่ติดหรอกค่ะว่าจะได้อยู่มั้ย เพราะถ้าได้อยู่โยธินจะดีใจมากๆ แต่อีกใจนึงก็กลัวค่ะ กลัวว่าจะไม่มีเพื่อน เพราะบางคนก็สนิทกันอยู่แล้ว ก็ไม่อยากเข้าไปแทรก อีกอย่างเราไม่รู้ด้วยว่าเขาจะคิดกับเราแบบไหน กลัวจะโดนบูลลี่ค่ะ
ปล. ตอนนี้โรงเรียนรับเข้าม.5 แล้วค่ะ แล้วก็มีคนเข้าแบบเราเยอะอยู่เหมือนกัน
เราจะเข้าศิลป์คำนวณค่ะ ฝากตัวกับทุกคนเลยนะคะ
เราไม่กัดนะ ทักได้ ยอมรับว่ากลัวไม่มีเพื่อนค่ะ อยากรู้ความเห็นเด็กม 5 โรงเรียนโยธินด้วย ว่าจะเห็นเราเป็นพวกเด็กเส้นหรือเปล่า กังวลมากๆค่ะ