ขอเล่าความเป็นมาของเรื่องนี้นะคะ พ่อของเรามี 3 บ้าน มีลูกทั้งหมด 8 คน บ้านเราเป็นบ้านที่ 2 ปัจจุบันพ่ออยู่กับบ้านที่ 3 มีลูกใหม่อีก 3 คน (3 ใน 8) บ้านที่ 1 เท่าที่ทราบหลังจากจบกับพ่อแล้วก็มีครอบครัวใหม่ เราก็มีติดต่อกับพี่ ๆ บ้าน 1 บ้างตามโอกาส บ้านที่ 3 เราไม่เคยติดต่อกันเลย เจอกันครั้งแรกที่งานศพญาติฝั่งพ่อ และเป็นครั้งแรกที่เราเจอพ่อหลังจากที่ไม่ได้เจอ ไม่ได้ติดต่อกันเลยเป็นเวลา 10 ปี ตั้งแต่เราเรียนมัธยมจนทำงาน
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อต้นปีที่ผ่านมาค่ะ บ้านเราและบ้าน 1 อยู่ในวัยทำงานแล้วและกำลังจะสร้างครอบครัวของตัวเอง ส่วนบ้าน 3 ที่พ่ออยู่ปัจจุบัน น้อง ๆ อยู่ในวัยเรียน น่าจะประถม และมัธยม เราและบ้าน 1 ได้รับข่าวจากทางญาติว่า พ่อสุขภาพร่างกาย และความเป็นอยู่ค่อนข้างแย่มาก เจอพ่อนอนอยู่หน้าบ้าน สภาพแย่ เดินไม่ได้ อึฉี่รดกางเกง นอนตากแดดตากลม ไม่ได้อาบน้ำ อดข้าวหลายวัน ถ้าได้กินก็เป็นของเหลือจากเมียและลูกบ้าน 3 ญาติเลยรับมาดูแลที่บ้านก่อน ตอนที่พาพ่อออกมาไม่มีใครอยู่ในบ้านเลย เราได้มีโอกาสคุยกับพ่อ ได้คุยกันถามความเป็นอยู่ อาการทางร่างกายของพ่อที่เราเห็นมีอาการบวมที่ขาเราเจอพ่อล่าสุดเมื่อ 3 ปีก่อนที่งานศพญาติ เราทราบว่าพ่อประสบอุบัติเหตุจนต้องใส่เหล็กที่ขา แต่ตอนนั้นดูเหมือนอาการไม่ได้แย่ขนาดนี้ เราไม่แน่ใจว่าการที่ขาบวมเป็นเพราะขาที่ใส่เหล็กหรือเปล่า และพ่อมีอาการหลง ๆ ลืม ๆ ลืมคำพูดตัวเอง เช่น ถามเราว่ากินข้าวหรือยัง เราตอบไปแล้ว สักพักก็ถามเราอีก คล้ายอาการอัลไซเมอร์ พูดวนไปวนมา แต่บางครั้งก็คุยรู้เรื่อง เป็นเรื่องเป็นราวเลย
หลังจากที่เราและพี่บ้าน 1 ทราบข่าวก็ไม่ได้นิ่งนอนใจ ช่วยกันส่งเงินให้ญาติซื้อของใช้ที่จำเป็น แพมเพิส เตียงสำหรับนอน หรืออื่น ๆ ให้ญาติจัดสรรให้ เพราะเราอยู่กันคนละจังหวัดไม่สามารถเดินทางไปหาได้ และอีกเหตุผลเราเกรงใจคนที่บ้านเราด้วย ทำได้แค่ส่งเงินไปช่วยเท่านั้น พ่อได้อยู่บ้านญาติไประยะหนึ่ง ญาติดีมากพาไปหาหมอดูแลจนอาการดีขึ้นสามารถเดินได้แต่ยังต้องใช้ไม้ค้ำอยู่ วันนึงเมียก็มาหาและพาพ่อกลับไปที่บ้าน พ่อสมัครใจจะกลับไปเองด้วย เราและญาติก็ไม่ได้รั้งเขาไว้ถ้าอยากจะกลับไป เพราะเราเป็นคนนอก แต่ขอให้ดูแลพ่อดี ๆ ให้เข้าไปอยู่ในบ้านอย่าปล่อยไว้แบบที่ญาติไปเจอ เขาก็โอเค
แต่กลับไปรอบนี้ ญาติเรายังต้องส่งข้าวส่งน้ำดูแลทุกมื้อเป็นเวลาหลายวัน จนเราก็มีคำถามไปนะว่า เวลาเขากินข้าวกัน เขาไม่แบ่งข้าวให้พ่อกินเหรอ ทำไมยังต้องให้ญาติส่งข้าวส่งน้ำทุกมื้อ เราได้คำตอบว่า เมียหาเลี้ยงคนเดียวบางครั้งเงินไม่พอใช้ ข้าวไม่พอกิน สักพักขอให้เราช่วยส่งเงินไปช่วยดูแลแค่ช่วงเวลานี้ก่อนได้ไหม เราช่วยนะแต่ไม่เยอะ เพราะเราก็มีภาระที่ต้องดูแลเหมือนกัน เราให้เป็นเงินและส่งของไปให้ เรามองว่าอะไรที่สามารถช่วยได้และไม่ได้เดือดร้อนเรามากเราจะช่วย
ล่าสุดเราได้รับข่าวดูแลต่อไม่ไหวแล้ว ด้วยพฤติกรรมของพ่อเอง เวลาจะอึจะฉี่ก็ไม่เข้าห้องน้ำ ทำให้เมียต้องมาเพิ่มภาระดูแลเรื่องนี้เพิ่ม เหนื่อยจากงานแล้วยังจะเหนื่อยในบ้านอีก หรือเวลาพ่อโมโหหรือใครทำอะไรไม่พอใจก็จะถือมีด เมียกลัวว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีกับลูกและตัวเอง และถามหาคนรับไปดูแลว่าสรุปแล้วไม่มีใครรับพ่อไปดูแลได้เลยใช่ไหม บอกตามตรงว่าไม่มีใครสะดวกเลย ด้วยความที่บ้านเราจบกับพ่อไปนานแล้ว ทำอะไรได้ไม่มาก แต่เราเป็นลูกไม่อยากจะปล่อยเลยตามเลย อยากหาทางออกค่ะ เราไม่สามารถรับผิดชอบเรื่องนี้ได้ 100% เราเลยอยากปรึกษาขอคำแนะนำหน่อยค่ะว่าเราควรจะจัดการยังไงดี เราคิดว่าพ่อน่าจะป่วยเกี่ยวกับสุขภาพจิต เลยมีพฤติกรรมแบบนี้ อยากให้แกได้พบหมอ ตรวจอาการ หากเป็นจะได้รักษา หรือพอจะมีที่ไหนรับดูแลเป็นบ้านพักสำหรับคนที่มีอาการลักษณะนี้ไหม อาการทางกายทราบว่าไม่ได้ไปพบหมอเลย ไม่ทราบเหมือนกันว่าอาการตอนนี้ดีขึ้น หรือแย่ลง ทางบ้าน 3 มีปัญหาเรื่องการเงิน เราไม่พร้อมซัพพอร์ตเรื่องนี้เหมือนกันค่ะ
อยากได้ทางออกสำหรับคนเป็นลูกที่ตอนนี้เป็นแค่คนนอกเพราะพ่อมีครอบใหม่และไม่ได้รับการดูแลอย่างที่ควรจะเป็น
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อต้นปีที่ผ่านมาค่ะ บ้านเราและบ้าน 1 อยู่ในวัยทำงานแล้วและกำลังจะสร้างครอบครัวของตัวเอง ส่วนบ้าน 3 ที่พ่ออยู่ปัจจุบัน น้อง ๆ อยู่ในวัยเรียน น่าจะประถม และมัธยม เราและบ้าน 1 ได้รับข่าวจากทางญาติว่า พ่อสุขภาพร่างกาย และความเป็นอยู่ค่อนข้างแย่มาก เจอพ่อนอนอยู่หน้าบ้าน สภาพแย่ เดินไม่ได้ อึฉี่รดกางเกง นอนตากแดดตากลม ไม่ได้อาบน้ำ อดข้าวหลายวัน ถ้าได้กินก็เป็นของเหลือจากเมียและลูกบ้าน 3 ญาติเลยรับมาดูแลที่บ้านก่อน ตอนที่พาพ่อออกมาไม่มีใครอยู่ในบ้านเลย เราได้มีโอกาสคุยกับพ่อ ได้คุยกันถามความเป็นอยู่ อาการทางร่างกายของพ่อที่เราเห็นมีอาการบวมที่ขาเราเจอพ่อล่าสุดเมื่อ 3 ปีก่อนที่งานศพญาติ เราทราบว่าพ่อประสบอุบัติเหตุจนต้องใส่เหล็กที่ขา แต่ตอนนั้นดูเหมือนอาการไม่ได้แย่ขนาดนี้ เราไม่แน่ใจว่าการที่ขาบวมเป็นเพราะขาที่ใส่เหล็กหรือเปล่า และพ่อมีอาการหลง ๆ ลืม ๆ ลืมคำพูดตัวเอง เช่น ถามเราว่ากินข้าวหรือยัง เราตอบไปแล้ว สักพักก็ถามเราอีก คล้ายอาการอัลไซเมอร์ พูดวนไปวนมา แต่บางครั้งก็คุยรู้เรื่อง เป็นเรื่องเป็นราวเลย
หลังจากที่เราและพี่บ้าน 1 ทราบข่าวก็ไม่ได้นิ่งนอนใจ ช่วยกันส่งเงินให้ญาติซื้อของใช้ที่จำเป็น แพมเพิส เตียงสำหรับนอน หรืออื่น ๆ ให้ญาติจัดสรรให้ เพราะเราอยู่กันคนละจังหวัดไม่สามารถเดินทางไปหาได้ และอีกเหตุผลเราเกรงใจคนที่บ้านเราด้วย ทำได้แค่ส่งเงินไปช่วยเท่านั้น พ่อได้อยู่บ้านญาติไประยะหนึ่ง ญาติดีมากพาไปหาหมอดูแลจนอาการดีขึ้นสามารถเดินได้แต่ยังต้องใช้ไม้ค้ำอยู่ วันนึงเมียก็มาหาและพาพ่อกลับไปที่บ้าน พ่อสมัครใจจะกลับไปเองด้วย เราและญาติก็ไม่ได้รั้งเขาไว้ถ้าอยากจะกลับไป เพราะเราเป็นคนนอก แต่ขอให้ดูแลพ่อดี ๆ ให้เข้าไปอยู่ในบ้านอย่าปล่อยไว้แบบที่ญาติไปเจอ เขาก็โอเค
แต่กลับไปรอบนี้ ญาติเรายังต้องส่งข้าวส่งน้ำดูแลทุกมื้อเป็นเวลาหลายวัน จนเราก็มีคำถามไปนะว่า เวลาเขากินข้าวกัน เขาไม่แบ่งข้าวให้พ่อกินเหรอ ทำไมยังต้องให้ญาติส่งข้าวส่งน้ำทุกมื้อ เราได้คำตอบว่า เมียหาเลี้ยงคนเดียวบางครั้งเงินไม่พอใช้ ข้าวไม่พอกิน สักพักขอให้เราช่วยส่งเงินไปช่วยดูแลแค่ช่วงเวลานี้ก่อนได้ไหม เราช่วยนะแต่ไม่เยอะ เพราะเราก็มีภาระที่ต้องดูแลเหมือนกัน เราให้เป็นเงินและส่งของไปให้ เรามองว่าอะไรที่สามารถช่วยได้และไม่ได้เดือดร้อนเรามากเราจะช่วย
ล่าสุดเราได้รับข่าวดูแลต่อไม่ไหวแล้ว ด้วยพฤติกรรมของพ่อเอง เวลาจะอึจะฉี่ก็ไม่เข้าห้องน้ำ ทำให้เมียต้องมาเพิ่มภาระดูแลเรื่องนี้เพิ่ม เหนื่อยจากงานแล้วยังจะเหนื่อยในบ้านอีก หรือเวลาพ่อโมโหหรือใครทำอะไรไม่พอใจก็จะถือมีด เมียกลัวว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีกับลูกและตัวเอง และถามหาคนรับไปดูแลว่าสรุปแล้วไม่มีใครรับพ่อไปดูแลได้เลยใช่ไหม บอกตามตรงว่าไม่มีใครสะดวกเลย ด้วยความที่บ้านเราจบกับพ่อไปนานแล้ว ทำอะไรได้ไม่มาก แต่เราเป็นลูกไม่อยากจะปล่อยเลยตามเลย อยากหาทางออกค่ะ เราไม่สามารถรับผิดชอบเรื่องนี้ได้ 100% เราเลยอยากปรึกษาขอคำแนะนำหน่อยค่ะว่าเราควรจะจัดการยังไงดี เราคิดว่าพ่อน่าจะป่วยเกี่ยวกับสุขภาพจิต เลยมีพฤติกรรมแบบนี้ อยากให้แกได้พบหมอ ตรวจอาการ หากเป็นจะได้รักษา หรือพอจะมีที่ไหนรับดูแลเป็นบ้านพักสำหรับคนที่มีอาการลักษณะนี้ไหม อาการทางกายทราบว่าไม่ได้ไปพบหมอเลย ไม่ทราบเหมือนกันว่าอาการตอนนี้ดีขึ้น หรือแย่ลง ทางบ้าน 3 มีปัญหาเรื่องการเงิน เราไม่พร้อมซัพพอร์ตเรื่องนี้เหมือนกันค่ะ