ทำไมบางคนสามารถคุยกันแบบผลประโยชน์ต่างตอบแทนได้อย่างหน้าตาเฉยครับ

ไม่ใช่ลูกจ้างนายจ้าง   ไม่ใช่บริษัทรับจ้าง  ไม่ใช่คนติดต่อเพราะงาน

แต่เป้นคนที่เข้าหาแบบเพื่อน  แบบมิตร
แต่วิธีดีลกันคุยกัน   มันเหมือนมิตรที่แฝงด้วยผลประโยชน์ต่างตอบแทน  บุญคุณต่างตอบแทน
และคุยได้อย่างหน้าตาเฉยด้วย   ในฐานะมิตรที่มาตีสนิท
ทวงกันหน้าตาเฉย    ต่อรองด้วยวิธีธุรกิจแบบหน้าตาเฉย      ในสถานะมิตรที่มาตีสนิท

ผมไม่ชินกับแบบนี้เลยครับ
ผมมองว่าใครทำดีผมจำเป็นบุญคุณนะครับ แล้วก็จะตอบแทนโดยที่ไม่ต้องโดนทวงด้วยซ้ำไป
การทวงนี่บ่งบอกว่าไม่ได่ทำให้ด้วยตวามจริงใจ คบด้วยผลประโยชน์ผมจะคิดแบบนี้ครับ

(แต่มีบางคนรับกันได้กับแบบนี้ คุยกันแบบผลประโยชน์ล้วนๆด้วยหน้าตาเฉยไร้ความรู้สึก แต่ไม่ใช่ผมแน่ๆ)

ถ้าไม่สุดจริงๆก็คงไม่ทวงแน่นอนครับ   ผมถือว่าเสียมารยาท
พวกคุณคิดยังไงกับแบบนี้ครับ