สวัสดีค่ะทุกคน
ขออนุญาตเล่าเรื่องราวของตัวเองนะคะ
เราเป็นนักศึกษา ซึ่งโดยปกติจะอยู่หอ
แต่พอกลับบ้านมา รู้สึกอึดอัดมาก
ห้องนอนตัวเองก็ไม่มี เนื่องจากถูกพี่ชายที่ติดยาและแฟนเขายึดไปตอนที่เราไม่อยู่
แต่ละวันตอนที่ตื่นขึ้นมา ก็จะมีแม่ที่คอยเล่าเรื่อง toxic ให้ฟัง เช่น พี่ชายทะเลาะกับแฟน เล่าเรื่องป้าข้างบ้านว่าหมาเขาเห่าเสียงดัง เรื่องเกี่ยวกับพ่อบ้าง ต่างๆนาๆ ส่วนในตอนเย็น พ่อก็จะเมากลับมา แล้วบางทีก็จะหลุดพูดคำหยาบออกมาบ้าง
ปัญหาทางบ้านก็คือมีไม่เว้นวัน (ส่วนมากจะมาจากพี่ชายกับแฟน)
เวลาที่เราอยากจะไปนั่งหน้าบ้าน แล้วเห็นพี่ชายกับแฟนนั่ง เราก็ไม่อยากไปนั่งด้วย เราผิดรึป่าวที่รู้สึกแบบนี้ 😅เราก็ปฏิเสธไม่ได้นะคะ ว่าตอนอยู่ที่หอจะคิดถึงบ้าน แต่พอกลับบ้านมา เราก็ต้องมาเจอสภาพแวดล้อมแบบนี้ นอนก็ต้องนอนห้องเดียวกับพ่อแม่ โดยนอนใต้เตียง
ขอเล่าเพิ่มเติมเกี่ยวกับเหตุการณ์ตอนเด็กนะคะ
ตอนที่พี่เรา ม.1 พ่อแม่ซื้อรถมอไซค์ให้ 1คัน แต่พอพี่ชายเริ่มติดยาเสพติด ก็พาไปบำบัด บำบัดเสร็จ ซื้อรถมอไซค์ให้เป็นของขวัญอีก1 มือถืออีก1
เราเคยขอพ่อแม่ซื้อให้เราบ้าง พ่อแม่ก็บอกเดี๋ยวรอเราขึ้นม.1ก่อน แต่พอถึงม.1ก็ไม่ได้อะไรเลย 😅
น่าจะเป็นเหตุการณ์แรกที่เราคิดว่าไม่แฟร์
ต่อมา พี่ชายเราก็ติดยาเสพติดอีก ก็เอาไปบำบัด เสียค่าบำบัดเยอะอยู่เหมือนกัน แต่ก็หนีออกมา และติดเหมือนเดิม
แต่พอมาในปัจจุบัน พ่อซื้อของแพงๆให้เราเช่น โน้ตบุ๊ค ไอแพด แม่ก็กลับบอกว่า อย่าให้พี่มันรู้นะ สงสารมัน ลึกๆแล้วเรารู้สึกผิดนะ ที่เราได้ใช้ของแพงๆแต่พี่ชายไม่มีอะไรเลย แต่พอเรานึกย้อนกลับไป เราก็สับสนว่าทำไมเรารู้สึกแบบนี้
เหตุผลที่กลับมาบ้านครั้งนี้คือไม่มีเงิน ก็เลยคิดว่าจะมาอยู่ที่บ้านสัก10วัน
จะเป็นอะไรไหมถ้าเราไม่กลับบ้านเลย เพราะอยู่ที่หอ แม่ก็โทรมาเล่าปัญหาให้ฟังตลอด เราเข้าใจแม่เรานะคะ ว่าแม่ไว้ใจเรา แต่เราคิดมากตลอดเลย ให้คำปรึกษาไป ก็เท่านั้น ทั้งนี้ทั้งนั้น เรารักพ่อกับแม่เราเสมอนะคะ แต่ในบางมุมมันก็ไม่ไหวจริงๆ
จะเป็นอะไรไหม ถ้าจะไม่กลับบ้าน?
ขออนุญาตเล่าเรื่องราวของตัวเองนะคะ
เราเป็นนักศึกษา ซึ่งโดยปกติจะอยู่หอ
แต่พอกลับบ้านมา รู้สึกอึดอัดมาก
ห้องนอนตัวเองก็ไม่มี เนื่องจากถูกพี่ชายที่ติดยาและแฟนเขายึดไปตอนที่เราไม่อยู่
แต่ละวันตอนที่ตื่นขึ้นมา ก็จะมีแม่ที่คอยเล่าเรื่อง toxic ให้ฟัง เช่น พี่ชายทะเลาะกับแฟน เล่าเรื่องป้าข้างบ้านว่าหมาเขาเห่าเสียงดัง เรื่องเกี่ยวกับพ่อบ้าง ต่างๆนาๆ ส่วนในตอนเย็น พ่อก็จะเมากลับมา แล้วบางทีก็จะหลุดพูดคำหยาบออกมาบ้าง
ปัญหาทางบ้านก็คือมีไม่เว้นวัน (ส่วนมากจะมาจากพี่ชายกับแฟน)
เวลาที่เราอยากจะไปนั่งหน้าบ้าน แล้วเห็นพี่ชายกับแฟนนั่ง เราก็ไม่อยากไปนั่งด้วย เราผิดรึป่าวที่รู้สึกแบบนี้ 😅เราก็ปฏิเสธไม่ได้นะคะ ว่าตอนอยู่ที่หอจะคิดถึงบ้าน แต่พอกลับบ้านมา เราก็ต้องมาเจอสภาพแวดล้อมแบบนี้ นอนก็ต้องนอนห้องเดียวกับพ่อแม่ โดยนอนใต้เตียง
ขอเล่าเพิ่มเติมเกี่ยวกับเหตุการณ์ตอนเด็กนะคะ
ตอนที่พี่เรา ม.1 พ่อแม่ซื้อรถมอไซค์ให้ 1คัน แต่พอพี่ชายเริ่มติดยาเสพติด ก็พาไปบำบัด บำบัดเสร็จ ซื้อรถมอไซค์ให้เป็นของขวัญอีก1 มือถืออีก1
เราเคยขอพ่อแม่ซื้อให้เราบ้าง พ่อแม่ก็บอกเดี๋ยวรอเราขึ้นม.1ก่อน แต่พอถึงม.1ก็ไม่ได้อะไรเลย 😅
น่าจะเป็นเหตุการณ์แรกที่เราคิดว่าไม่แฟร์
ต่อมา พี่ชายเราก็ติดยาเสพติดอีก ก็เอาไปบำบัด เสียค่าบำบัดเยอะอยู่เหมือนกัน แต่ก็หนีออกมา และติดเหมือนเดิม
แต่พอมาในปัจจุบัน พ่อซื้อของแพงๆให้เราเช่น โน้ตบุ๊ค ไอแพด แม่ก็กลับบอกว่า อย่าให้พี่มันรู้นะ สงสารมัน ลึกๆแล้วเรารู้สึกผิดนะ ที่เราได้ใช้ของแพงๆแต่พี่ชายไม่มีอะไรเลย แต่พอเรานึกย้อนกลับไป เราก็สับสนว่าทำไมเรารู้สึกแบบนี้
เหตุผลที่กลับมาบ้านครั้งนี้คือไม่มีเงิน ก็เลยคิดว่าจะมาอยู่ที่บ้านสัก10วัน
จะเป็นอะไรไหมถ้าเราไม่กลับบ้านเลย เพราะอยู่ที่หอ แม่ก็โทรมาเล่าปัญหาให้ฟังตลอด เราเข้าใจแม่เรานะคะ ว่าแม่ไว้ใจเรา แต่เราคิดมากตลอดเลย ให้คำปรึกษาไป ก็เท่านั้น ทั้งนี้ทั้งนั้น เรารักพ่อกับแม่เราเสมอนะคะ แต่ในบางมุมมันก็ไม่ไหวจริงๆ