ทำไมญี่ปุ่นและเกาหลีถึงพัฒนาเพลงจนมีเอกลักษณ์เป็นของตัวเองได้

เพลงที่คห.2 ตอบก็นับเป็นสตริงนะครับจขกท.
อาจจะต้องจัดลำดับความคิดตัวเองใหม่ก่อนนะครับ

อย่าเพิ่งปักธงด้วยความชอบของตัวเองครับ
ถ้าถามคำว่ามีเอกลักษณ์ คห.2 เค้าตอบถูกแล้วครับ

จากการยกตัวอย่างของจขกท. ก็แยก Catagories ชัดเจนนะครับ ญี่ปุ่นเปรียบเทียบกับการ์ตูน พอเกาหลีดันไปเทียบกับบอยแบนด์
ดังนั้นถ้าไทยจะไปเปรียบเทียบกับหมวดหมู่อื่นๆ ลูกทุ่ง ลูกกรุง อันนี้ผมว่าไม่แปลกนะครับ

ผมว่าจขกท.ถามคำถามกำกวม อธิบายความอยากรู้ อยากพูดคุยในความคิดตัวเองออกมาไม่ชัดเจน แต่ผมพอจะเข้าใจอยู่บ้าง เอาว่าถ้าตอบตามความคิดจขกท. ของไทยก็น่าจะราวๆ วงดนตรีสมัยใหม่ที่ผสานดนตรีไทยเข้าไป ก็นับเป็นเอกลักษณ์แบบไทยๆครับ เห็นได้หลายวงนะ

กลับมาตอบคำถามที่หัวกระทู้ ที่มันดูไม่มีเอกลักษณ์ ไม่ใช่ว่าไม่มี แต่ที่มีมันไม่เป็นที่รู้จักแค่นั้นเองครับ
และพอมันไม่ดัง มันก็ไม่เกิดตลาด ไม่เกิดตลาดก็ไม่มีใครผลิต
กลับกันตลาดในไทยชอบเพลงสไตล์เกาหลี ชอบแนวเพลงอินเตอร์ ผู้ผลิตก็เลยออกเพลงที่ตลาดต้องการออกมาครับ ทำให้รู้สึกว่าก็อปเขา ซึ่งก็ใช่จริงๆ เป็น Inspiration ครับ

ประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น สมัยก่อนใช้ City pop Sync pop ประกอบอนิเมะนะครับ
ไม่ได้ใช้ J-pop แบบทุกวันนี้
ดังนั้นก่อนหน้านี้ J-pop ก็ไม่ได้รู้สึกอนิเมะอะไรนะครับ
แล้วแบบนี้ก่อนจะเอา J-pop มาประกอบอนิเมะ
จะเรียกว่ามีเอกลักษณ์ดีไหม ??

J-rock เหมือนกันเกิดแบบสุดๆก็ช่วง X-japan  
แต่ถามว่า
ไอ้สไตล์ J-rock เนี่ย มีมาก่อน X-japan ไหม
คำตอบคือ มีครับ แต่ไม่ดังขนาดนี้
แล้วถ้าแบบนี้ เราจะบอกว่ายุคก่อน X-japan จะดัง
วงการ J-rock ไม่มีเอกลักษณ์ได้ไหม ?? ลองคิดตามดูครับ

สรุปตอนท้ายง่ายๆ เพลงไทยมีเอกลักษณ์ครับ แต่เพลงที่มีเอกลักษณ์ไทยๆ มันไม่ดัง ไม่เป็นที่ต้องการของตลาด
ดังนั้นจึงไม่มีคนผลิตซ้ำ จนกลายเป็นจุดขายของวงการดนตรีไทยในขณะนี้ครับ