ไม่รู้จะเรียกว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องเพื่อนหักหลังได้ไหม ฝังใจจนฝันร้ายถึงเขาบ่อยๆติดต่อกันมาเป็นเวลาเกือบ 6 ปี
เรื่องเกิดตอนเรียนมหาลัย เรากับเพื่อนคนนี้ไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกันมาก่อน ตอนปี1 เทอท1 เรามีเพื่อนกลุ่มเดิมจริงๆเพื่อนมันก็มีมุมดีหรือไม่ดีบ้างเป็นปกติเราต่างพ่อต่างแม่ต่างสังคมมาเจอกันก็เข้าใจได้ซึ่งตอนนั้นเรามีเรื่องน้อยใจผิดใจกับเพื่อนคนหนึ่งในกลุ่ม เราก็เปิดใจคุยกันกับเพื่อนที่น้อยใจคนนั้นน่ะ เราขอแทนชื่นเพื่อนที่เป็นประเด็นหลักของการฝันร้ายฝั่งใจครั้งนี้ว่า A
ตอนเราผิดใจกับเพื่อนกลุ่มแรก ตอนนั้นAก็ชอบเข้ามาคุย มาหลอกถามสืบอะไรหลายๆอย่างทั้งเรื่องเราและรูมเมทเรา ซึ่งตอนนั้นเราก็ไม่รู้ว่าA เขาทำแบบนั้นเรามารู้ตอนเป็นเพื่อนกับA ย้ายมาอยู่กลุ่มAแล้ว เขาเป็นคนบอกเราว่าเขาทำแบบนั้น โดยพื้นฐานเราเป็นคนที่ให้ใจเพื่อนไม่เคยเผื่อใจเป็นคนใจๆไม่เคยเจอพี่หรือสังคมหักหลัง หน้าอย่างลับหลังอย่างเลยภูมิต้านทานเลยน้อยตอนนั้น
หลังจากที่เราแยกย้ายกับเพื่อนกลุ่มแรกเราก็มารู้เรื่องราวประมาณตอนเรียนปี3ว่า Aเป็นคนเอาเรื่องราวที่เราอึดอัดน้อยใจเพื่อนกลุ่มแรกไปเล่าให้เพื่อนกลุ่มแรกเราฟังแบบผสมมั่วไปหมดจนเกลียดกันไป แต่ปัจจุบันเรากับเพื่อนกลุ่มแรกคุยกันแล้วไม่ได้ติดใจอะไรแค่ไม่ได้สนิทเหมือนเดิมก็จบกันไป
ส่วน A เขาเป็นเพื่อนที่ดีน่ะ เราเปิดเผยกันทุกเรื่อง เรียน ทำงานกลุ่มทุกอย่างดูเข้าขากันดีไปหมดตัวตืดสนิทกันมาก วันหนึ่งเหมือนกำตามสนอง A เขาโดนเพื่อนกลุ่มตัวเองหักหลังตอนปี2 เพื่อนคนนี้เขาเรียนโรงเรียนเดียวกันAก็รักและอิจฉาหลายๆอารมณ์อ่ะ Aโดนหักหลังหนักพอสมควรน่ะจนเขาเสียสูญนางเข้าครั่นซึมเศร้าอยากฆ่าตัวตายเลย ตอนนั้นเราเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกับAแล้ว เราก็ดูแล ซัพพอร์ตเขาทุกเรื่องจนเขาตั้งหลักได้ เรามีความสุขน่ะทั่งคู่เลยที่ได้เป็นเพื่อนกิน เพื่อนเม้า ทำไรบ้าๆด้วยกัน เรียนด้วยกัน เราช่วยเหลือเขาแทบทุกอย่างที่ช่วยได้แม้แต่เรื่องเงิน ค่าหอ ค่าเทอม ค่ากิน บางครั้งเวลาเราอยู่ด้วยกันแค่2คนเวลาต้องรับผิดชอบงานกลุ่มเหนื่อยๆกับเพื่อนกลุ่มตัวเองก็มีระบายกัน2คนบ้าง ตอนนี้กลุ่มเราก็มีกัน4คน
กระทั้งมาตอนปี4 เทอมสุดท้ายเราต้องย้ายมาอยู่หอนอก A ก็ขอมาอยู่กับเรา เราก็โอเคมีคนช่วยแชร์ค่าห้อง ซึ่งพออยู่ด้วยกันเราก็ออกให้มากกว่าอยู่ดีเราเข้าใจฐานะทางบ้างเขาน่ะเขาก็ไม่ได้จนออกจะรวยกว่าเราด้วยแต่การหมุนเวียนเงินเราคงต่างกันอะไรที่เราช่วยเราได้เราก็ช่วยเสมอให้เต็มที่ ช่วงหนึ่งเราต้องลงไปเก็บข้อมูลทำภาคนิพนธ์ต่างจังหวัด1อาทิตย์ ตอนนั้นก็มีงานกลุ่มน่ะแต่เราก็เคลียร์จัดการให้หมดทุกอย่างเหลือแค่พรีเซ้น แต่ตอนนั้นเราก็คุยกับเพื่อนและอาจารย์น่ะว่าถ้าไม่ได้มาพรีเซ้นกับกลุ่มเราจะโดนตัดคะแนนหรือมีผลอะไรไหม ทุกฝ่านก็ตกลงกันเรียบร้อยไม่มีผลกระทบอะไรถ้ามีปัญหาก็ตัดคะแนนตามตัวบุคคล หลังจากเรากลับมาจากเก็บข้อมูลAก็เริ่มไม่คุยกับเรา ไม่คุยไม่สนใจเราเลย1อาทิตย์เต็มตอนนั้นเราก็ไม่ได้อะไรมากตั้งใจเรียนแล้วทำภาคนิพนธ์จนยุ่งไม่มีเวลาอยู่แล้วแต่เราก็มาสังเกตเห็นปดติเราจะตัวติดกันตลอดนั่งเรียนข้างกันก็กลายเป็นแยกตัวออกจากเราไแตัวติดกับเพื่ออีก2คน เราเหมือนอากาศเลยตอนนั้น แล้วเราก็เริ่มสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงจองเพื่อนในคลาสเรียนที่เริ่มมาถามเราเป็นอะไรกัน บรรยายกาสแบบคือเราเป็นคนผิดมาก เราก็ได้แต่ทำตัวเป็นเพื่อนที่ดีต่อมาเรื่อยๆ ไม่มีปากมีเสียง อยู่ตัวคนเดียว พยายามอดทนเพราะเหลือแค่เทอมเดียวก็เรียนจบแล้ว เอาจริงเพื่อนอีก2คนคนนั้นเขาก็มีทั่งมุมดีมุมร้ายเหมือนกันปกติพออยู่กับเรา2คนหรืออยู่กัน3คนคนที่ไม่อยู่ก็มั่งจะถูกนินทา เรากับAตอนนั้นเรียนเทอมสุดท้ายก็เลยตกลงกันว่สจะลงเรียนวิชาที่ไม่ตรงกับเพื่อน2คนนั่นมากเพราะถึงเขาจะเป็นเพื่อนแต่เวลารับผิดชอบงานแล้วมันเหนื่อยสะสมกันมาสุดๆเลยพยายามจะแยกๆเรื่องเรียนบ้าง นั่นก็เป็นหนึ่งเหตุการณ์ที่เราสันนิฐานน่ะว่าตอนที่เราไม่อยู่ไปลงพื้นที่1อาทิตย์พอกลับมาแล้วAก็ทำเป็นเกลียด ขยักขแย้งเรา เขาอาจจะไปได้ยินอะไรมาซึ่งที่ผ่านมาเราไม่เคยว่าร้ายเพื่อนในกลุ่มเลยน่ะมีแต่รับฟังถึงเขาจะนินทากัน เรารักAมากน่ะเราเป็นเพื่อนที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาในตอนนั้น เขาก็ชอบโพสต์จิกกัดเราในเฟสน่ะ ปั่นเพื่อนในห้องให้เราดูเป็นคนที่ร้ายยกเรื่องราวสมัยที่เราเคยผิดใจกับเพื่อนกลุ่มเก่าขึ้นมาผซึ่งเป็นเรื่องเล็กน้อยมากแต่ก็แตกกันเพราะA เรสรู้เพราะมาปรับความเข้าใจกับเพื่อนกลุ่มเก่าแล้ว แล้ว มีหลายๆเรื่องที่Aพยายามสร้างให้เรสกลายเป็นคนที่แย่ตอนนั่นเราเสียสูญมากเลยอยากจะซิ่ว อยากฆ่าตัวตาย มีปัญหามากมายมีรุมเร้า
ถามว่าทำไมตอนนั้นเราไม่คุยไม่ถามAไปตรงๆว่าเกินอะไรขึ้นเราทำอะไรผิดขนาดนั้น มันเจ็บมันจุกพูดไม่ออกเลยน่ะเรามันตัวคนเดียวอ่ะอดทนตั้งใจเรียนดีกว่าซึมเศร้ารักษาไปพักใหญ่ เราต้องนอนหอเดียวกับAตั้ง1เทอม โครตทรมานเลยตอนนั่น เราก็เลือกที่จะไปอยู่มออยู่คาเฟ่มากกว่ากลับหอแทน
หลังจากเรียนจบมาสิ่งที่A ทำกับเราไว้มากมายตอนนี้มัรหลอกหลอนเรามาก เรามักฝันถึงAบ่อยๆตลอดเวลา6ปีที่ผ่านมาว่าเขาเกลียดเรา เพื่อนๆเกลียดเราโดยที่ทุกวันนี้ก็ไม่รู้สาเหตุ อยากจะทักไปคุยไปถามเขาน่ะว่าเขาเกลียดเราทำไม เราขอโทษ เราจำคำสัญญาที่มันหลอนหูเราได้เสมอตอนนี้เรามั้งจะพูดกับAเสมอว่า เราเป็นคนปลอบคนไม่เก่งน่ะแต่เราแต่Aจะมีเราอยู่ข้างๆ เสมอ
เราไม่รู้จะจัดการอาการฝันหลอนว่าAเกลียดเรายังไงดี ต่อให้เราทักไปถามเขาเขาก็ไม่สนใจเราอยู่แล้ว เขาไม่แคร์เรารู้จักนิสัยเขาดี เรารู้สึกอึดอัด อยากให้Aบอกเราว่ามันเกิดอะไรขึ้นในวันนั้น
เพื่อนรัก ฝันร้าย หักหลัง
เรื่องเกิดตอนเรียนมหาลัย เรากับเพื่อนคนนี้ไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกันมาก่อน ตอนปี1 เทอท1 เรามีเพื่อนกลุ่มเดิมจริงๆเพื่อนมันก็มีมุมดีหรือไม่ดีบ้างเป็นปกติเราต่างพ่อต่างแม่ต่างสังคมมาเจอกันก็เข้าใจได้ซึ่งตอนนั้นเรามีเรื่องน้อยใจผิดใจกับเพื่อนคนหนึ่งในกลุ่ม เราก็เปิดใจคุยกันกับเพื่อนที่น้อยใจคนนั้นน่ะ เราขอแทนชื่นเพื่อนที่เป็นประเด็นหลักของการฝันร้ายฝั่งใจครั้งนี้ว่า A
ตอนเราผิดใจกับเพื่อนกลุ่มแรก ตอนนั้นAก็ชอบเข้ามาคุย มาหลอกถามสืบอะไรหลายๆอย่างทั้งเรื่องเราและรูมเมทเรา ซึ่งตอนนั้นเราก็ไม่รู้ว่าA เขาทำแบบนั้นเรามารู้ตอนเป็นเพื่อนกับA ย้ายมาอยู่กลุ่มAแล้ว เขาเป็นคนบอกเราว่าเขาทำแบบนั้น โดยพื้นฐานเราเป็นคนที่ให้ใจเพื่อนไม่เคยเผื่อใจเป็นคนใจๆไม่เคยเจอพี่หรือสังคมหักหลัง หน้าอย่างลับหลังอย่างเลยภูมิต้านทานเลยน้อยตอนนั้น
หลังจากที่เราแยกย้ายกับเพื่อนกลุ่มแรกเราก็มารู้เรื่องราวประมาณตอนเรียนปี3ว่า Aเป็นคนเอาเรื่องราวที่เราอึดอัดน้อยใจเพื่อนกลุ่มแรกไปเล่าให้เพื่อนกลุ่มแรกเราฟังแบบผสมมั่วไปหมดจนเกลียดกันไป แต่ปัจจุบันเรากับเพื่อนกลุ่มแรกคุยกันแล้วไม่ได้ติดใจอะไรแค่ไม่ได้สนิทเหมือนเดิมก็จบกันไป
ส่วน A เขาเป็นเพื่อนที่ดีน่ะ เราเปิดเผยกันทุกเรื่อง เรียน ทำงานกลุ่มทุกอย่างดูเข้าขากันดีไปหมดตัวตืดสนิทกันมาก วันหนึ่งเหมือนกำตามสนอง A เขาโดนเพื่อนกลุ่มตัวเองหักหลังตอนปี2 เพื่อนคนนี้เขาเรียนโรงเรียนเดียวกันAก็รักและอิจฉาหลายๆอารมณ์อ่ะ Aโดนหักหลังหนักพอสมควรน่ะจนเขาเสียสูญนางเข้าครั่นซึมเศร้าอยากฆ่าตัวตายเลย ตอนนั้นเราเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกับAแล้ว เราก็ดูแล ซัพพอร์ตเขาทุกเรื่องจนเขาตั้งหลักได้ เรามีความสุขน่ะทั่งคู่เลยที่ได้เป็นเพื่อนกิน เพื่อนเม้า ทำไรบ้าๆด้วยกัน เรียนด้วยกัน เราช่วยเหลือเขาแทบทุกอย่างที่ช่วยได้แม้แต่เรื่องเงิน ค่าหอ ค่าเทอม ค่ากิน บางครั้งเวลาเราอยู่ด้วยกันแค่2คนเวลาต้องรับผิดชอบงานกลุ่มเหนื่อยๆกับเพื่อนกลุ่มตัวเองก็มีระบายกัน2คนบ้าง ตอนนี้กลุ่มเราก็มีกัน4คน
กระทั้งมาตอนปี4 เทอมสุดท้ายเราต้องย้ายมาอยู่หอนอก A ก็ขอมาอยู่กับเรา เราก็โอเคมีคนช่วยแชร์ค่าห้อง ซึ่งพออยู่ด้วยกันเราก็ออกให้มากกว่าอยู่ดีเราเข้าใจฐานะทางบ้างเขาน่ะเขาก็ไม่ได้จนออกจะรวยกว่าเราด้วยแต่การหมุนเวียนเงินเราคงต่างกันอะไรที่เราช่วยเราได้เราก็ช่วยเสมอให้เต็มที่ ช่วงหนึ่งเราต้องลงไปเก็บข้อมูลทำภาคนิพนธ์ต่างจังหวัด1อาทิตย์ ตอนนั้นก็มีงานกลุ่มน่ะแต่เราก็เคลียร์จัดการให้หมดทุกอย่างเหลือแค่พรีเซ้น แต่ตอนนั้นเราก็คุยกับเพื่อนและอาจารย์น่ะว่าถ้าไม่ได้มาพรีเซ้นกับกลุ่มเราจะโดนตัดคะแนนหรือมีผลอะไรไหม ทุกฝ่านก็ตกลงกันเรียบร้อยไม่มีผลกระทบอะไรถ้ามีปัญหาก็ตัดคะแนนตามตัวบุคคล หลังจากเรากลับมาจากเก็บข้อมูลAก็เริ่มไม่คุยกับเรา ไม่คุยไม่สนใจเราเลย1อาทิตย์เต็มตอนนั้นเราก็ไม่ได้อะไรมากตั้งใจเรียนแล้วทำภาคนิพนธ์จนยุ่งไม่มีเวลาอยู่แล้วแต่เราก็มาสังเกตเห็นปดติเราจะตัวติดกันตลอดนั่งเรียนข้างกันก็กลายเป็นแยกตัวออกจากเราไแตัวติดกับเพื่ออีก2คน เราเหมือนอากาศเลยตอนนั้น แล้วเราก็เริ่มสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงจองเพื่อนในคลาสเรียนที่เริ่มมาถามเราเป็นอะไรกัน บรรยายกาสแบบคือเราเป็นคนผิดมาก เราก็ได้แต่ทำตัวเป็นเพื่อนที่ดีต่อมาเรื่อยๆ ไม่มีปากมีเสียง อยู่ตัวคนเดียว พยายามอดทนเพราะเหลือแค่เทอมเดียวก็เรียนจบแล้ว เอาจริงเพื่อนอีก2คนคนนั้นเขาก็มีทั่งมุมดีมุมร้ายเหมือนกันปกติพออยู่กับเรา2คนหรืออยู่กัน3คนคนที่ไม่อยู่ก็มั่งจะถูกนินทา เรากับAตอนนั้นเรียนเทอมสุดท้ายก็เลยตกลงกันว่สจะลงเรียนวิชาที่ไม่ตรงกับเพื่อน2คนนั่นมากเพราะถึงเขาจะเป็นเพื่อนแต่เวลารับผิดชอบงานแล้วมันเหนื่อยสะสมกันมาสุดๆเลยพยายามจะแยกๆเรื่องเรียนบ้าง นั่นก็เป็นหนึ่งเหตุการณ์ที่เราสันนิฐานน่ะว่าตอนที่เราไม่อยู่ไปลงพื้นที่1อาทิตย์พอกลับมาแล้วAก็ทำเป็นเกลียด ขยักขแย้งเรา เขาอาจจะไปได้ยินอะไรมาซึ่งที่ผ่านมาเราไม่เคยว่าร้ายเพื่อนในกลุ่มเลยน่ะมีแต่รับฟังถึงเขาจะนินทากัน เรารักAมากน่ะเราเป็นเพื่อนที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาในตอนนั้น เขาก็ชอบโพสต์จิกกัดเราในเฟสน่ะ ปั่นเพื่อนในห้องให้เราดูเป็นคนที่ร้ายยกเรื่องราวสมัยที่เราเคยผิดใจกับเพื่อนกลุ่มเก่าขึ้นมาผซึ่งเป็นเรื่องเล็กน้อยมากแต่ก็แตกกันเพราะA เรสรู้เพราะมาปรับความเข้าใจกับเพื่อนกลุ่มเก่าแล้ว แล้ว มีหลายๆเรื่องที่Aพยายามสร้างให้เรสกลายเป็นคนที่แย่ตอนนั่นเราเสียสูญมากเลยอยากจะซิ่ว อยากฆ่าตัวตาย มีปัญหามากมายมีรุมเร้า
ถามว่าทำไมตอนนั้นเราไม่คุยไม่ถามAไปตรงๆว่าเกินอะไรขึ้นเราทำอะไรผิดขนาดนั้น มันเจ็บมันจุกพูดไม่ออกเลยน่ะเรามันตัวคนเดียวอ่ะอดทนตั้งใจเรียนดีกว่าซึมเศร้ารักษาไปพักใหญ่ เราต้องนอนหอเดียวกับAตั้ง1เทอม โครตทรมานเลยตอนนั่น เราก็เลือกที่จะไปอยู่มออยู่คาเฟ่มากกว่ากลับหอแทน
หลังจากเรียนจบมาสิ่งที่A ทำกับเราไว้มากมายตอนนี้มัรหลอกหลอนเรามาก เรามักฝันถึงAบ่อยๆตลอดเวลา6ปีที่ผ่านมาว่าเขาเกลียดเรา เพื่อนๆเกลียดเราโดยที่ทุกวันนี้ก็ไม่รู้สาเหตุ อยากจะทักไปคุยไปถามเขาน่ะว่าเขาเกลียดเราทำไม เราขอโทษ เราจำคำสัญญาที่มันหลอนหูเราได้เสมอตอนนี้เรามั้งจะพูดกับAเสมอว่า เราเป็นคนปลอบคนไม่เก่งน่ะแต่เราแต่Aจะมีเราอยู่ข้างๆ เสมอ
เราไม่รู้จะจัดการอาการฝันหลอนว่าAเกลียดเรายังไงดี ต่อให้เราทักไปถามเขาเขาก็ไม่สนใจเราอยู่แล้ว เขาไม่แคร์เรารู้จักนิสัยเขาดี เรารู้สึกอึดอัด อยากให้Aบอกเราว่ามันเกิดอะไรขึ้นในวันนั้น