ตั้งแต่อายุเข้า 28 ย่าง 29 ปี ก็รู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไปมากขึ้น รู้สึกว่าตัวเองดราม่ามากขึ้น ไม่ชอบเลย

เมื่อก่อนเราค่อนข้างเป็นคน introvert อยู่คนเดียวได้สบายๆ ชอบอยู่บ้าน มีกิจกรรมนู่นนี่นั่นทำได้ตลอดทั้งวันในห้องตัวเอง แทบไม่มีเวลาเหงาเลย ไม่ชอบรู้จักคนใหม่ๆ ไม่ชอบทัก/คุยกับใครก่อน เป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็ก ก็เลยไม่เคยมีแฟนเลย รู้สึกแค่ว่ามีกลุ่มเพื่อนสนิทที่ไว้คุย ไว้ไปเที่ยวด้วยกันแค่นี้ก็มีความสุขดี เรารู้สึกรักตัวเอง และมั่นใจในตัวเองมากๆ

แต่ตอนหลังมานี้ เราเริ่มรู้สึกว่าเราอยู่คนเดียวไม่ได้ อยู่ไม่ได้ที่แบบว่า มันรู้สึกเหงามากๆ เหงาจนร้องไห้ เหงาจนเหมือนจะหายใจไม่ออก จะขาดใจตายได้เลย ไม่รู้จะทำอะไร(คือไม่อยากทำ) ไม่รู้จะคุยกับใคร เพื่อนสนิทก็อยู่ห่างกัน คนที่อยู่ใกล้ก็มีแฟนกันหมดแล้ว 😔 จะทักไปหาเพื่อนก็กลัวจะรบกวนเขาหรือเปล่า

ตอนนี้เรากลายเป็นคนชอบออกไปข้างนอกมากกว่าอยู่บ้าน ทุกครั้งที่จะได้ออกไปเที่ยว ไปกินข้าวนอกบ้าน(ไม่ว่าจะไปกับใครก็ตาม) เราจะรู้สึก active อยากลุกขึ้นมาแต่งหน้า แต่งตัว เลือกเสื้อผ้า มีความสุขที่ได้พูดคุยกับคนอื่นๆ ชอบที่จะรู้จักคนใหม่ๆ กล้าแสดงออกมากขึ้น แฮปปี้กับการออกไปเที่ยวมากๆ แต่พอกลับมาอยู่คนเดียวเราก็เหงาอีกแล้ว 😔

เคยคิดว่าถ้ามีแฟนเราน่าจะมีความสุขมากขึ้น เพราะคนรอบๆ ตัวมีแฟน/แต่งงาน/มีลูกกันเกือบหมดเลย แต่ที่ผ่านๆ มา ในช่วงปีนี้ก็เจอแต่คนที่ไม่ใช่ หมายถึงเราเปิดใจแล้วนะ แสดงความจริงใจออกไปให้มากที่สุด คุยก็คุยทีละคน แต่กลับรู้สึกว่าอีกฝ่ายไม่ได้ชอบเราขนาดนั้น เป็นแบบนี้จนมันก็จบกันไป กลายเป็นว่าเหงายิ่งกว่าเดิมไปอีก 😔 บวกกับความมั่นใจในตัวเองลดลงไปด้วย เพราะคิดไว้ว่าเขาต้องชอบเราแน่ๆ เราก็หน้าตาดีในระดับนึง การงานก็ดี บ้าน รถก็มี แต่สุดท้ายพอเขาไม่ได้แสดงออกว่าชอบเราขนาดนั้น มันก็เลยเริ่มรู้สึกว่าหรือเรายังดีไม่พอ แล้วทำไมคนที่ฐานะไม่ดีเท่าเรา หน้าตาไม่ดีเท่าเรากลับมีคนรักดีๆ กันหมด พอยิ่งสงสัยแบบนี้ก็ยิ่งรู้สึกแย่กับตัวเองอีกแล้ว หรือจริงๆ แล้วเราไม่ได้สวยขนาดนั้น นิสัยไม่ได้ดีอย่างที่เราคิด เราพลาดตรงไหน เราคิดไม่ออกจริงๆ (หรือเพราะเลือดกรุ้ปบี 🥲)


ไม่ชอบที่ตัวเองเป็นแบบนี้เลย รู้สึกเหมือนเราเอาความสุขไปผูกไว้ที่คนอื่น พอไม่มีเขาเราก็ทุกข์ พยายามหาอะไรทำแล้ว แต่ในช่วงที่ดิ่งมากๆ มันก็ไม่อยากทำอะไรอยู่ดี แต่ในขณะที่บางวัน กับแค่ไถทวิตเตอร์/ตต เราก็หัวเราะ มีความสุขได้ หรือได้คุยกับน้อง กับเพื่อน ก็แฮปปี้ไปทั้งวัน

อยากปล่อยวาง อยากรักตัวเองให้มากกว่านี้ อยากเห็นคุณค่าของตัวเองให้มากกว่านี้ อยากเอาความมั่นใจของตัวเองกลับมา ทำอย่างไรดีคะ

ไม่รู้จะพูดเรื่องแบบนี้กับใคร แต่มันอึดอัดมากจริงๆเลยค่ะ วันๆ รู้สึกเหมือนอยู่ตัวคนเดียวบนโลก 😔 มีใครอยากจะสอน หรือให้คำแนะนำ หรือข้อคิดอะไรยินดีรับฟังมากๆเลยค่ะ หรือมีใครที่อยากจะมาแชร์ปสกก็ได้เลยค่ะ อยากรู้เหมือนกันว่าไม่ใช่มีแค่เราที่เป็นแบบนี้ใช่ไหม