มีใครเคยเป็นแบบนี้บ้างไหมคะ เราควรจะทำยังไงต่อดี

ตอนสมัครเข้าม.4 คือเราไม่ค่อยเข้าใจอะไรเลยแล้วเขาให้เลือกห้องก่อนจะเข้าเรียนคือวันเปิดเทอมวันแรกแต่เราไม่ได้ไปค่ะเพราะตอนนั้นไม่มีใครพาไปได้พ่อแม่ทำงานตจว. พอไปเรียนก็คือย้ายไม่ได้แล้ว เลยได้อยู่วิทย์คณิต เทอมแรกมันพอไปได้ค่ะ แต่เทอมสองมันไม่ไหวเอาจริงๆ ด้วยความที่เรารู้สึกกดดัน จากคุณครูบางคน  ปัญหาจากทางบ้าน มันก็เครียดอยู่บางที อาจจะเป็นเพราะเราด้วยค่ะ เหมือนจะเริ่มไม่อยากเจอเพื่อนกลุ่มอื่น  เรามีเพื่อนแค่กลุ่มเดียว พยายามเปิดใจแต่มันก็ไม่ค่อยโอเคเลยค่ะ  มีเรื่องการหยุดลาบ่อยมากเพราะเรามีช่วงที่ป่วยหนัก และลาไปช่วยพ่อแม่ทำงาน เราเข้าใจค่ะเราต้องเรียนไม่ใช่หน้าที่ไปทำงานแล้วมาขาดเรียน. มันจำเป็นจริงๆค่ะ เวลาเราไม่มีอะไรที่เหลือติดตัวมันแย่เอามากๆนะคะ ตอนนั้นที่บ้านมีเงินกันไม่ถึงร้อย  เซ็นของมาทำกับข้าวบ้าง เราเลือกที่จะไปช่วยพ่อค่ะ เพราะงานมันไม่มีคนช่วย (ลูกมือ) งานมันช้าพอได้ไปช่วยมันก็เร็วขึ้นงานเสร็จก็ได้เงิน  แต่ก็ต้องแลกกับเราเรียนช้าแต่เราตามงานนะคะถึงจะไม่ค่อยเข้าใจมากแต่เราเองก็พยายามทำให้เสร็จ. จนเราโดนเรียกไปคุยค่ะ เข้าใจนะคะว่าเป็นหน้าที่ของครูที่ปรึกษา แรกๆก็ยังโอเคดีค่ะ แต่หลังๆมันเลยเถิดไปมากๆ  จนมันดูไม่เป็นส่วนตัวเลยค่ะ  มันทำให้เราเองไม่อยากเจอไม่อยากคุย เราปิดกั้นมันหมดเลยจากที่เราเปิดใจคุย เขาพยายามเข้นให้ตอบกับสิ่งที่เราไม่โอเคอ่ะค่ะ เราเข้มแข็งได้บ้างแล้วแต่ก็โดนจี้จุดมันก็เหนื่อยมากจริงๆค่ะ    
[code]ใส่โค้ด
[/code]