สวัสดีครับผม ผมมีเรื่องอยากจะถามว่าผมควรทำยังไงกับนิสัยและความคิดของผมหรือผมตายด้านไปแล้วและมีใครเคยเป็นแบบนี้ไหมครับมีวิธีแก้และความคิดยังไง เข้าเรื่องเลยนะครับ ผมเป็นเด็กคนนึงที่นิสัยแย่พอสมควรเลยครับผมทำให้พ่อแม่หรือพี่น้องในครอบครัวผิดหวังมาตลอดเลยครับช่วงที่เรียนม.ต้นก็แย่มากๆติด0หรือ ร เป็นสิบเลยครับบวกกับช่วงนั้นผมมีแฟนด้วยทำให้ผมไม่ตั้งใจเรียนสุดๆไปเรียนวันๆก็เอาแต่ไปหาแฟนกับใช้เงินที่พ่อแม่ให้ไปวันๆจนกระทั่งพ่อได้รู้เรื่องทุกอย่างซึ่งมันทำให้เขาร้องไห้เสียใจสุดๆซึ่งผมกลับไม่รู้สึกผิดอะไรเลยด้วยซ้ำจนทำให้คนในครอบครัวต้องมาลำบากเพราะผมพี่สาวต้องมาคอยจ้ำจี้ให้แก้แล้วเขาก็ได้นั่งสั่งสอนผมหลายครั้งด้วยครับผมร้องไห้และพูดขอโทษตลอดจนมันไม่มีน้ำหนักเลยด้วยแล้วผมก็เป็นคนที่แบบสำนึกผิดชั่วคราวอะครับแป๊ปๆก็หายแล้วจนกระทั่งผมแก้เสร็จแล้วก็ดร็อปไปหนึ่งปีผมคิดว่าตัวเองโตมากขึ้นเพราะได้ทำงานแต่ความเป็นจริงผมยังแย่เหมือนเดิมเลยครับพอเริ่มทำงานได้เงินก็ใช้สุรุ่ยสุร่ายไม่นึกถึงครอบครัวเลยจนถึงช่วงที่ได้กลับมาเรียนผมคิดว่าตัวเองดีขึ้นเพราะผลการเรียนดีขึ้นแต่นิสัยผมยังเหมือนเดิมเลยครับผมไม่มีความรับผิดชอบแถมยังทำให้คนอื่นผิดหวังเหมือนเดิมแต่ไม่ใช่การเรียนนะครับแต่เป็นนิสัยผมคนที่แบบใครสอนอะไรที่รู้ก็ไม่ได้เลยครับรู้สึกหงุดหงิดแล้วก็ดีแต่พูดแต่ไม่ทำอะไรเลยและยังมึนเหมือนเดิมตอนเเละอ่อนแอความอดทนน้อยมากไปทำงานแป๊ปๆไม่อยากทำแล้วเพราะเหนื่อยและร้อนแต่พอได้เงินมาก็สุรุ่ยสุร่ายเหมือนเดิมผมก็รู้สึกแบบทำไม่ตัวผมแย่จังแต่กลับไม่รู้สึกผิดเลยหรือผมตายด้านไปแล้วมีใครเคยเป็นแบบนี้ไหมครับแล้วปรับความคิดยังไงบ้างแก้นิสัยยังไงบ้างครับ อ่านอาจจะงงๆหน่อยนะครับว่าผมพิมพ์อะไรเนี่ย แต่ถ้าก็รบกวนช่วยตอบด้วยนะครับขอบคุณครับ
ทำให้ครอบครัวผิดหวังซ้ำๆ