ไม่ได้รับความช่วยเหลือ เพราะโดนให้ราคาว่าเป็นคนไม่มีศาสนา ขาดความน่าเชื่อถือ ไม่จริงใจ อกตัญญู ไม่ซื่อสัตย์ เท่านั้นหรือ

เป็นชาวพุทธตั้งแต่กำเนิด โดนปลูกฝังเรื่องพระพุทธเจ้า มาตั้งแต่สมัยน้อยๆ เป็นเด็กหลังเขา โดนชี้นำว่า แบบนี้ๆๆนะ 
ไหว้เพียงเพราะเขาให้ไหว้ เรียนจำ เพียงเพราะว่าต้องสอบ แต่ไม่เคยเลื่อมใส่
**อันนี้พูดจากใจจริง ศิลข้อ4คือ ห้ามพูดปด โกหก พูดเท็จ ใช่ไหมคะ 
แต่คนในครอบครัว แม่ ติดทำบุญมาก สมัยก่อนจะไปแค่วันศิลใหญ่ หรือที่ตรงกับวันหยุดถึงจะได้ไปวัด
แต่ตอนนี้ย้ายกลับมาอยู่ภาคกลาง วัดทางนี้มีมากแต่แม่กับชอบวัดที่เป็น ธรรมยุต
ข้ามไป ....
ก่อนจะมีลูก กล้าพูดเลย แม่คะยั้นคะยอเราไปวัดทุกอาทิตย์ ทุกวันอาทิตย์ 
ไปเพราะให้แม่สบายใจว่าลูกก็สะสมบุญเหมือนที่แม่อยากให้ทำ 
ไปเพราะไม่ได้อยู่กับเขาทางนี้ตลอด กลับมาอยู่เดือนเดือนกว่าเลยไป ทุกครั้งที่ชวน ก็คือไปทุกอาทิตย์
ความรู้สึกที่ได้ตักบาตร นั่งสวด หรือฟังธรรม ก็เฉยๆไม่ได้เลื่อมใส ไม่ได้ขอพร หรือนึกคิดตามอย่างที่ควรจะเป็น
แต่ช่วงกรวดน้ำ ก็จะมีความรู้สึกวูบๆ แผ่แมตตาก็จะวูบๆ เหมือนจะรู้สึกอะไรสักอย่าง ค่อนไปทางที่ดี 
จนกระทั่งวันนี้ ไม่รู้ว่าชีวิตมันเข้าสู่ เบญจเพส หรือว่าดวง หรือว่า มันเป็นเพราะกรรม หรือมันเป็นเพราะจังหวะพิษเศรษฐกิจ
ทำให้เราอยากดูดวงหนักมาก ทั้งๆที่ทั้งชีวิตไม่เคยอยากดู ไม่มีความคิดอยากดูอยากรู้ 
แต่สิ่งที่ต้องเผชิญ มันทำให้เรามีความรู้สึกอยากรู้ ว่าดวง มันกำลังตกหรอ ทำไมที่พยายามที่ทำมา ทุกอย่างทุกเหตุการณ์มันมีเรื่องที่มาพรากไปตลอด{เงิน}
เงินที่มาจากหยาดเหงื่อ ความอดทน เงินบริสุทธิ์ไม่ได้เอาเปรียบหรือคตโกง มันมีที่ไป มันถูกจังหว่ะอันนั้นพัง อันนี้โดนเขาโกง อันนี้ มีเหตุที่ทำให้ต้องรับผิดชอบคนเดียวทั้งๆที่ไม่ใช่ความผิดของเรา 
แค่อยากดูเพื่อที่จะมาปะตอดปะต่อหรือได้คำแนะนำว่าจะแก้ยังไง เปลี่ยนตรงไหน **ลองทำแบบที่เขาแนะนำ เผื่อมันจะดีขึ้น
เล่านั่นนี่ ให้ วดป เกริ่นไม่แต่ไม่บะอียดขนาดนี้
 เราจะแทนเค้าว่าอะไรคะ หมอดู ใช่ไหม
เขาก็พูดว่าเขาช่วยคนนั้นคนนี้มาแบบไม่หวังผลประโยชน์ก็เยอะ เราก็เชื่อ เราเลยขอความช่วยเหลือบ้าง ต่อมห้จะไม่ช่วยก็ไม่เป็นไร สิทธิ์ของเค้าอยู่แล้ว 
ถ้าเขาจะใช้คำว่า เพิ่งรู้จัก กลัวโดนหลอก ไม่ได้ไม่มห้แค่นี้ เราจะไม่แปลกใจหรือเสียใจรู้สึกแย่เลย
แต่เขา หมอดูตอบมาแค่ว่า ช่วยไม่ได้ เพราะเรามันไม่มีศาสนา
คือมันงงมันโกรธมันพูดไม่ถูก แต่คือความจริงเราอาจไม่มีสิทธิ์ ติดลบกับเขาก็ได้เพราะเขาจะช่วยไม่ช่วยก็สิทธิ์ของเขา
คำถามที่ตอดอยู่คือ คนที่ไม่มีศาสนาจริงๆ เขาจะไม่มีความซื่อสัตย์ เขาจะไม่มีความกตัญญูรู้คุณ เสียสละให้กับคนที่รัก(ยอมตายได้ สำหรับคนในครอบครัว)อันนี้ไม่เกินจริง คือเราจะโดนปัดตกในข้อนี้เลยหรอ ไม่มีศาสนา=ไม่ดี ไม่สมควรได้รับความช่วยเหลือ แบบนี้หรอ 
มันต่างอะไรกับคนปากหวานก้นส้ม ถือศิลนะ แต่พูดโกหก ฆ่าสัตว์ ประพฤติผิดในคู่ครอง คือทุกอย่างล้วนอยู่ที่ตัวบุคคลไม่ใช่หรอ 
เราปล่อยปลาเราก็อิ่มใจแต่ไม่รู้สึกว่านี่คือบุญ อันนี้คืออยากช่วยปลดปล่อยให้เขามีอิสระ
เราทำงานหนักๆเพื่อให้เงินแม่มาใช้จ่ายอย่างเต็มที่แบบไม่ลำบาก แต่เราโกรธที่แม่ถวายวัด แล้วตัวเองก็ใช้ชีวิตแบบอดอยาก(ถ้าแบ่งไปถวายพอดีแบบไม่เข้าเนื้อแบบไม่ล้ำเส้นค่าใช้จ่ายจะไม่รู้สึกแบบนี้)
เราไม่กลัวผี ทั้งๆที่โดนขัดเกลามาตั้งแต่เด็ก แต่เชื่อว่ามีจริง แต่ไม่กลัวก็ไม่รู้จะพูดยังไง
ฟังบทสวดแล้วใจเย็นผ่อนคลาย กรวดน้ำแล้วรู้สึกดีขึ้น เหมือนเราได้ปลดปล่อย การอโหสิเป็นผลแล้วจริงๆ 
ทุกอย่างเกิดความรู้สึกพวกนี้จริงๆ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะเรียกตัวเองว่าเป็นพุทธ ได้จริงๆไหม
แล้วสรุป เราเป็นคนไม่มีศาสนาจริงๆหรือ ก็มันรู้สึกแบบนี้จริงๆ 
**ปล ป้ายยาหมอดูแม่นๆให้ทีค่ะ ปัญหาด้านการเงินมันหนักมาก ตอนนี้ อยากรู้ว่าต้องแก้ใขยังไงเพื่อไม่ให้มันมีจังหว่ะ ที่เอาเงินเราไปอีก
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่