ความรุ้สึกแบบนี้คืออะไร

สวัสดีค่ะ ขอโทษล่วงหน้าเลยนะคะถ้าพิมพ์ไปแล้วมันงง พอดีพิมพ์ไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ค่ะ เราชอบมีความรู้กสึกที่ว่า ไม่มีใครรักเรา ไม่มีคนต้องการเรา ไม่เคยสำคัญกับใครเลย ทั้งคนในครอบครัวและคนรอบตัวเรา ครั้งแรกที่เรามีความรู้สึกแบบนี้คือตอนอายุ 15 เรานอนอยู่แล้วเราก็รู้สึกว่าทำมันรอบ ๆ ตัวเรามันเงียบขนาดนี้ ทำไมไม่มีใครอยู่กับเราเลยแล้วความรู้สึกต่าง ๆ ก็พรั่งพรูเข้ามาในหัวค่ะ ทั้งน้อยใจโกรธโมโหแล้วเราก็ร้องไห้จนเผลอหลับไป จากนั้นมันก็เป็นแบบนี้มาเรื่อย ๆ 2-3 เดือนจะมีความรู้สึกแบบนี้เข้ามาในหัว จาก 2-3 เดือนเป็นที ก็เริ่มเปลี่ยนมาเป็นเดือนละ 1-2 ครั้ง พอช่วง ม.6 ใกล้เข้ามหาลัยเราก็เป็นบ่อยขึ้น เป็นแบบไม่รู้ตัวจากเป็นแค่ตอนกลางคืนนอนร้องไห้กลายเป็นว่าตอนกลางวันเราก็เป็น แล้วมันเริ่มทำร้ายร่างกายตัวเองแบบไม่รู้ตัวมารู้ตัวอีกทีคือเป็นแผล แล้วมันเจ็บ เราแค่จิกแขนจิกตามร่างกายค่ะจนเลือดออกหรือถลอก บางทีก็ทุบตัวเองตบตัวเอง แล้วอาการมันก็หายไปค่ะ แล้วมันก็กลับมาอีก ที่ตัดสินใจมาตั้งกระทู้เพราะเมื่อคืนเราเป็นอีกแล้วค่ะ แต่ไม่ได้ทำร้ายร่างกายตัวเองนะคะ แต่มันมีความรู้สึกเสียใจไม่มีใครรัก ไม่มีคนอยากอยู่ใกล้ เราร้องไห้ ร้องจนเราหายใจไม่ออกแล้วมันแน่นในอก มันหายใจไม่ได้เลย เราต้องพยายามหายใจโดยใช้ปาก แล้วมันก็วูบหลับจนตื่นมาเมื่อเช้า เราอยากจะสอบถามคนที่เคยมีอาการคล้ายคลึงกับเราว่าทำไงมันถึงจะหายไปสักที่กับอาการแบบนี้ (เราไม่ได้เป็นตลอดนะคะ มันจะมาเป็นช่วง ๆ แล้วมันก็หาย แล้วมันก็เป็นอีก)