ล่าสุดที่อัพกระทู้ บนพันทิฟก็หลายปีที่แล้ว
วันนี้ว่างเลยอยากมาแลกเปลี่ยนประสบการณ์
ทุกคนนนนน เราลาออกจากงานแล้วจ้า เป็นสิ่งที่คิดมาตลอด แต่ไม่เคยทำได้จริงสักครั้ง เพราะรายได้แหละเนาะ
คนเราเงินไม่มางานไม่ไปหรอกค่าาา ครั้งนี้เป็นครั้งที่เด็ดขาดมาก ยอมทิ้งทุกอย่าง เราเชื่อว่าถ้าเราทำงานต่อ ยังไงมันก็มีโอกาสเติบโต
ในสายงาน Digital แน่นอน แต่ครั้งนี้เราตั้งใจทำตามความฝัน แล้วรู้ไหมทุกคนเงินเก็บเราก็ไม่ได้มีเยอะเลยจ้า ที่บ้านก็ไม่ได้ Support หรือรวยพอให้เราถลุงเล่นนน แต่เราคิดว่าถ้าเราจะต้องเก็บเงินไปเรื่อย เราไม่มีทางได้เริ่มแน่นอน เราเลยตัดสินค้า ขอบอสลาออก จริงๆ เราก็เคยขอออกครั้งนึง แต่เหตุผลมันยังไม่แน่นพอ ครั้งนี้เราเลยบอกไป หนูจะออกไปทำแบรนด์เสื้อผ้าสาวอวบค่าบอสสส
แต่รู้ไหมทุกคนตอนเราออกมา เราโดนโกงค่าาา แก๊งค์ต้มตุ๋นหลอกเอา เราโดนหลอกไปค่า เอาเงินคืนไม่ได้
ซวยไหมทุกคน แค่เริ่มแรกก็ดูไม่เป็นใจ อีกใจนึงคิด หรือจะถอยหลังดี แต่อีกใจนึง ไม่สิ เราต้องลอง ไปให้สุด จนวันสุดท้ายที่เราทำงาน เราโครตมีความสุข
แบบความสุขที่ได้เป็นอิสระ ทำอะไรก็ได้ไม่ต้องแคร์ใคร เราฮีลตัวเองสักพักก่อนที่เราจะเริ่ม เพราะตั้งแต่เรียนจบ เราค่อนข้างทุ่มเทให้งานประจำมาก
แบบกลางคืนก็ทำ เสาร์อาทิตย์เราก็ทำ งานยิง ads อ่ะเนาะ ต้องดู Account หลายตัว พอดูซีรี่ส์แบบเต็มสตรีมม
1. เราไปเรียนตัดเย็บเสื้อผ้า เพื่อหวังประหยัดงบค่า
เดินเข้าไปหาอาจารย์ หนูจะทำแบรนด์เสื้อผ้า ด้วยการเย็บเองขายเอง ผู้หญิงอวบต้องได้รับการดูแลอย่างดีที่สุด
สุดท้ายยยยย ไม่เป็นอย่างที่คิด แต่เราก็ไม่เสียเที่ยวนะทุกคน เราได้ประสบการณ์กับการเรียนเยอะมากกกกก เราเสียเวลาทดสอบตัวเองประมาน เดือนนึง
จนเราตัดสินใจ ชั้นจะจ้างเย็บ
2. หาช่างเย็บผ้า
อุ้ยแค่พูดเหมือนง่าย แต่จะบอกยากกกกมากกกกก จริงๆ เราก็พอสนิทกับช่างคนนึง แต่เราเลือกที่จะไม่ใช้ เพราะเราเป็นคนขี้เกรงใจมาก
ก็กลัวว่าจะไม่ได้สิ่งที่ดี เราก็เริ่มหาในเน็ตเช็คราคาไปเรื่อย ทุกคนการทำแบรนด์ค่าใช้จ่ายคือแบบ กรูต้องถูกหวยค่าาา
จนเรามาเจอพี่คนนึง ราคาพอรับได้ เค้าเย็บมือด้วย เย็บจักรด้วย เป็นอะไรที่ตอบโจทย์ แล้วก็คุยง่าย ตอนแรกยอมรับเลยแอบกลัววว เพราะมิจฉาชีพเยอะมากกกกกกก กลัวจะโดนหลอก เพราะเราทำคนเดียว ไม่มีเพื่อนคู่คิดแบบแบรนด์อื่น น่าน้อยใจยิ่งนัก
3. หาผ้ากันนนนน
ทุกคนรู้ไหม พอเราไม่ได้เชี่ยวชาญ สิ่งที่ดูง่ายแต่ยากที่สุด คือการหาผ้าค่าาาา เราไปเดิน ไชน่าเวอ ทุกชั้น ทุกซอกทุกมุม
จะบอกชุดยังไม่ได้เปิดตัว แต่หลับตาเดินได้แล้วจ้า งงมากกกกค่าาาาาาา เราก็ดูไปเรื่อยเรารู้แต่ว่าเราสั่งผ้ามาเราต้องทิ้งผ้าอันแรกไป เพราะดูแต่ความนุ่ม แต่ไม่ได้ดูเลยว่ามันบางไป จริงๆ เราเป็นสาว L - XL เราแค่รู้สึกว่าคนอวบขี้ร้อน แล้วต้องการชุดที่ใส่สบาย ราคาไม่เกี่ยง แต่ต้องสบายจริง นี่คือโจทย์ในใจ จนเราลืมคิดเรื่องทรง ว่าทรงต้องสวย ไม่เป็นไร เรายอมมมม เราไปหาผ้าใหม่ครั้งนี้เราตัดสินค้าเหมาผ้ามาเลย เพราะคิดว่าผ้านี้แหละใช้ได้แน่ๆ เป็นผ้านำเข้า ใส่สบาย ผ้านุ่ม เย็บก็เป็นทรง เราสั่งมาเลย สีละ 30 หลา 6 สี สีอะไรฮิตเอามาให้หมดดดดด แล้วส่งช่าง
4.ตัวอย่างตัวแรก
กรี๊ดดดดดด ตัวอย่างตัวแรกกับผ้าที่ใช้ไม่ได้ พองานมันบาง งานมันตลาดนัดมากกกแกรเอ่ยยยยย แต่เราก็ไม่ได้ว่าช่าง ก็เราหาผ้าเอง ทุกครั้งที่คุยกับช่าง
เราจะชมฝีมือเค้าตลอด เพราะเราเข้าใจงาน แล้วก็ไม่อยากไป Toxic ใส่ พอออกมา ชั้นไม่ถูกใจในแบบเลย ชั้นเลยปรับแก้แบบแทบทุกจุด ปรับเข้าปรับออก
แต่ตั้งคอ ถุงปลายกระโปรง
5. ตัวอย่างปรับประมาน 3-4 รอบ ไม่เคยซ้ำ
อาจเพราะพอเป็นอะไรที่เราใส่ด้วย แล้วเคยซื้อเสื้อผ้า รู้สึกแบบทุกที่ไม่ค่อยใส่ใจกับรูปร่างจริงๆ ขายแล้วก็จบ ซึ่งเราคิดไว้ว่าร้านเราต้องไม่เป็นแบบนั้น
คนที่ซื้อร้านเราจะต้องซื้อแล้วซื้ออีก ซื้อจนรู้สึกว่าสินค้าเราคุ้มที่จะเสียเงิน เพราะกว่าจะได้มาเรายอมขาดทุนนะทุกคน แต่คนที่ซื้อจะต้องได้สิ่งที่ดี
สามารถใส่ได้จริงๆ จนรอบสุดท้ายเราภูมิใจมากค่าาา งานดูแพงมากกก ตรง Concept
6. สิ่งที่ไม่คาดคิด
ทุกคนนนนน เงินเราจะหมดดดดดดดดด สิ่งที่ไม่คาดคิด เพราะเราจ่ายอย่างเดียวแต่ไม่เงินเข้า เราเลยคิดว่าตายแล้วววว ยังไม่ทันเริ่มเลย
ทางรอดเราต้องหาทุนเพิ่ม เราคิดตั้งแต่แรกละ ว่าแบรนด์เราคงไม่ได้ติดตลาดแต่แรก เพราะเราไม่ได้ขาย 200-300 บาท เราก็เลยลองขายเสื้อผ้ามือสองค่าทุกคน เราก็เอาเสื้อผ้าของเรามาขายในกลุ่ม ไลฟ์บ้าง ทุกคน เราใช้เวลาไม่นานมีเงิน 6,000 บาท เหยมันขายได้ เราก็เลยคิดว่า เราจะต้องเอาเงินไปต่อยอด เพื่อให้แบรนด์ที่เราตั้งใจอยู่ เราไปหาเสื้อผ้ากระสอบแต่เป็นเกรดเอ ที่ต้องเป็นงานคัด
7. เรามีเงินทำการตลาดต่อ
ตอนนีเราก็มีเงินทำการตลาดต่อ แต่แบรนด์เราก็อยู่ในช่วงการผลิด
มันเหมือนกับเราต้องหาเงินเพิ่ม เพื่อที่จะต้องรอด
เดี่ยวหลังจากได้สินค้ามา เดี่ยวจะมารีวิวให้ฟังว่า ปังหรือเปล่าาาา
อีกอย่างที่เราตัดสินใจทำนอกจากเป็นสิ่งที่เรารัก
มันคือสิ่งเดียวที่ทำให้เราอยู่กับพ่อได้ ถ้าเรายังทำงานประจำ เราแทบไม่ได้ดูแลท่านเลยด้วยซ้ำ
มันเป็นสิ่งที่เรายอมแลกทุกอย่างงงง เราก็ไม่รู้ว่าเค้าจะมีเวลาอีกนานแค่ไหน แม้การทำแบบนี้จะเสี่ยง
แต่เราว่ามันคุ้ม เราเชื่อว่าถ้าเราตั้งใจอะไรแล้ว ทุกอย่างต้องสำเร็จ
ใครที่อยากออกแบบเรา ต้องมุ่งมั่นนะ เพราะตอนเรามีเงินเดือน มันเป็นเงินคงที่ ในทุกเดือนเราต้องได้
แต่ถ้าออกมา การกระทำของเราทุกอย่างคือเงินที่จะผลิตออกมา ถ้าวันไหนไม่ทำก็คือจบ
ตอนนี้ตี 5 แล้ว เราคงต้องไปนอนละ ขอให้ทุกคนมีความสุขกับการทำแบรนด์เหมือนกับเรานะ
ออกจาก Comfort Zone
วันนี้ว่างเลยอยากมาแลกเปลี่ยนประสบการณ์
ทุกคนนนนน เราลาออกจากงานแล้วจ้า เป็นสิ่งที่คิดมาตลอด แต่ไม่เคยทำได้จริงสักครั้ง เพราะรายได้แหละเนาะ
คนเราเงินไม่มางานไม่ไปหรอกค่าาา ครั้งนี้เป็นครั้งที่เด็ดขาดมาก ยอมทิ้งทุกอย่าง เราเชื่อว่าถ้าเราทำงานต่อ ยังไงมันก็มีโอกาสเติบโต
ในสายงาน Digital แน่นอน แต่ครั้งนี้เราตั้งใจทำตามความฝัน แล้วรู้ไหมทุกคนเงินเก็บเราก็ไม่ได้มีเยอะเลยจ้า ที่บ้านก็ไม่ได้ Support หรือรวยพอให้เราถลุงเล่นนน แต่เราคิดว่าถ้าเราจะต้องเก็บเงินไปเรื่อย เราไม่มีทางได้เริ่มแน่นอน เราเลยตัดสินค้า ขอบอสลาออก จริงๆ เราก็เคยขอออกครั้งนึง แต่เหตุผลมันยังไม่แน่นพอ ครั้งนี้เราเลยบอกไป หนูจะออกไปทำแบรนด์เสื้อผ้าสาวอวบค่าบอสสส
แต่รู้ไหมทุกคนตอนเราออกมา เราโดนโกงค่าาา แก๊งค์ต้มตุ๋นหลอกเอา เราโดนหลอกไปค่า เอาเงินคืนไม่ได้
ซวยไหมทุกคน แค่เริ่มแรกก็ดูไม่เป็นใจ อีกใจนึงคิด หรือจะถอยหลังดี แต่อีกใจนึง ไม่สิ เราต้องลอง ไปให้สุด จนวันสุดท้ายที่เราทำงาน เราโครตมีความสุข
แบบความสุขที่ได้เป็นอิสระ ทำอะไรก็ได้ไม่ต้องแคร์ใคร เราฮีลตัวเองสักพักก่อนที่เราจะเริ่ม เพราะตั้งแต่เรียนจบ เราค่อนข้างทุ่มเทให้งานประจำมาก
แบบกลางคืนก็ทำ เสาร์อาทิตย์เราก็ทำ งานยิง ads อ่ะเนาะ ต้องดู Account หลายตัว พอดูซีรี่ส์แบบเต็มสตรีมม
1. เราไปเรียนตัดเย็บเสื้อผ้า เพื่อหวังประหยัดงบค่า
เดินเข้าไปหาอาจารย์ หนูจะทำแบรนด์เสื้อผ้า ด้วยการเย็บเองขายเอง ผู้หญิงอวบต้องได้รับการดูแลอย่างดีที่สุด
สุดท้ายยยยย ไม่เป็นอย่างที่คิด แต่เราก็ไม่เสียเที่ยวนะทุกคน เราได้ประสบการณ์กับการเรียนเยอะมากกกกก เราเสียเวลาทดสอบตัวเองประมาน เดือนนึง
จนเราตัดสินใจ ชั้นจะจ้างเย็บ
2. หาช่างเย็บผ้า
อุ้ยแค่พูดเหมือนง่าย แต่จะบอกยากกกกมากกกกก จริงๆ เราก็พอสนิทกับช่างคนนึง แต่เราเลือกที่จะไม่ใช้ เพราะเราเป็นคนขี้เกรงใจมาก
ก็กลัวว่าจะไม่ได้สิ่งที่ดี เราก็เริ่มหาในเน็ตเช็คราคาไปเรื่อย ทุกคนการทำแบรนด์ค่าใช้จ่ายคือแบบ กรูต้องถูกหวยค่าาา
จนเรามาเจอพี่คนนึง ราคาพอรับได้ เค้าเย็บมือด้วย เย็บจักรด้วย เป็นอะไรที่ตอบโจทย์ แล้วก็คุยง่าย ตอนแรกยอมรับเลยแอบกลัววว เพราะมิจฉาชีพเยอะมากกกกกกก กลัวจะโดนหลอก เพราะเราทำคนเดียว ไม่มีเพื่อนคู่คิดแบบแบรนด์อื่น น่าน้อยใจยิ่งนัก
3. หาผ้ากันนนนน
ทุกคนรู้ไหม พอเราไม่ได้เชี่ยวชาญ สิ่งที่ดูง่ายแต่ยากที่สุด คือการหาผ้าค่าาาา เราไปเดิน ไชน่าเวอ ทุกชั้น ทุกซอกทุกมุม
จะบอกชุดยังไม่ได้เปิดตัว แต่หลับตาเดินได้แล้วจ้า งงมากกกกค่าาาาาาา เราก็ดูไปเรื่อยเรารู้แต่ว่าเราสั่งผ้ามาเราต้องทิ้งผ้าอันแรกไป เพราะดูแต่ความนุ่ม แต่ไม่ได้ดูเลยว่ามันบางไป จริงๆ เราเป็นสาว L - XL เราแค่รู้สึกว่าคนอวบขี้ร้อน แล้วต้องการชุดที่ใส่สบาย ราคาไม่เกี่ยง แต่ต้องสบายจริง นี่คือโจทย์ในใจ จนเราลืมคิดเรื่องทรง ว่าทรงต้องสวย ไม่เป็นไร เรายอมมมม เราไปหาผ้าใหม่ครั้งนี้เราตัดสินค้าเหมาผ้ามาเลย เพราะคิดว่าผ้านี้แหละใช้ได้แน่ๆ เป็นผ้านำเข้า ใส่สบาย ผ้านุ่ม เย็บก็เป็นทรง เราสั่งมาเลย สีละ 30 หลา 6 สี สีอะไรฮิตเอามาให้หมดดดดด แล้วส่งช่าง
4.ตัวอย่างตัวแรก
กรี๊ดดดดดด ตัวอย่างตัวแรกกับผ้าที่ใช้ไม่ได้ พองานมันบาง งานมันตลาดนัดมากกกแกรเอ่ยยยยย แต่เราก็ไม่ได้ว่าช่าง ก็เราหาผ้าเอง ทุกครั้งที่คุยกับช่าง
เราจะชมฝีมือเค้าตลอด เพราะเราเข้าใจงาน แล้วก็ไม่อยากไป Toxic ใส่ พอออกมา ชั้นไม่ถูกใจในแบบเลย ชั้นเลยปรับแก้แบบแทบทุกจุด ปรับเข้าปรับออก
แต่ตั้งคอ ถุงปลายกระโปรง
5. ตัวอย่างปรับประมาน 3-4 รอบ ไม่เคยซ้ำ
อาจเพราะพอเป็นอะไรที่เราใส่ด้วย แล้วเคยซื้อเสื้อผ้า รู้สึกแบบทุกที่ไม่ค่อยใส่ใจกับรูปร่างจริงๆ ขายแล้วก็จบ ซึ่งเราคิดไว้ว่าร้านเราต้องไม่เป็นแบบนั้น
คนที่ซื้อร้านเราจะต้องซื้อแล้วซื้ออีก ซื้อจนรู้สึกว่าสินค้าเราคุ้มที่จะเสียเงิน เพราะกว่าจะได้มาเรายอมขาดทุนนะทุกคน แต่คนที่ซื้อจะต้องได้สิ่งที่ดี
สามารถใส่ได้จริงๆ จนรอบสุดท้ายเราภูมิใจมากค่าาา งานดูแพงมากกก ตรง Concept
6. สิ่งที่ไม่คาดคิด
ทุกคนนนนน เงินเราจะหมดดดดดดดดด สิ่งที่ไม่คาดคิด เพราะเราจ่ายอย่างเดียวแต่ไม่เงินเข้า เราเลยคิดว่าตายแล้วววว ยังไม่ทันเริ่มเลย
ทางรอดเราต้องหาทุนเพิ่ม เราคิดตั้งแต่แรกละ ว่าแบรนด์เราคงไม่ได้ติดตลาดแต่แรก เพราะเราไม่ได้ขาย 200-300 บาท เราก็เลยลองขายเสื้อผ้ามือสองค่าทุกคน เราก็เอาเสื้อผ้าของเรามาขายในกลุ่ม ไลฟ์บ้าง ทุกคน เราใช้เวลาไม่นานมีเงิน 6,000 บาท เหยมันขายได้ เราก็เลยคิดว่า เราจะต้องเอาเงินไปต่อยอด เพื่อให้แบรนด์ที่เราตั้งใจอยู่ เราไปหาเสื้อผ้ากระสอบแต่เป็นเกรดเอ ที่ต้องเป็นงานคัด
7. เรามีเงินทำการตลาดต่อ
ตอนนีเราก็มีเงินทำการตลาดต่อ แต่แบรนด์เราก็อยู่ในช่วงการผลิด
มันเหมือนกับเราต้องหาเงินเพิ่ม เพื่อที่จะต้องรอด
เดี่ยวหลังจากได้สินค้ามา เดี่ยวจะมารีวิวให้ฟังว่า ปังหรือเปล่าาาา
อีกอย่างที่เราตัดสินใจทำนอกจากเป็นสิ่งที่เรารัก
มันคือสิ่งเดียวที่ทำให้เราอยู่กับพ่อได้ ถ้าเรายังทำงานประจำ เราแทบไม่ได้ดูแลท่านเลยด้วยซ้ำ
มันเป็นสิ่งที่เรายอมแลกทุกอย่างงงง เราก็ไม่รู้ว่าเค้าจะมีเวลาอีกนานแค่ไหน แม้การทำแบบนี้จะเสี่ยง
แต่เราว่ามันคุ้ม เราเชื่อว่าถ้าเราตั้งใจอะไรแล้ว ทุกอย่างต้องสำเร็จ
ใครที่อยากออกแบบเรา ต้องมุ่งมั่นนะ เพราะตอนเรามีเงินเดือน มันเป็นเงินคงที่ ในทุกเดือนเราต้องได้
แต่ถ้าออกมา การกระทำของเราทุกอย่างคือเงินที่จะผลิตออกมา ถ้าวันไหนไม่ทำก็คือจบ
ตอนนี้ตี 5 แล้ว เราคงต้องไปนอนละ ขอให้ทุกคนมีความสุขกับการทำแบรนด์เหมือนกับเรานะ