สวัสดีครับผมอายุ15ในวันนั้นไม่มีใครอยูาบ้านผอยูาบ้านคนเดียวแล้วในครอบครัวของผมมีอยู่5คนมีพี่มีผมมีแม่มีพ่อเลี้ยงและก็มียายผมผมนั้นอยู่บ้านคนเดียวไมามีใครอยู่แล้วบ้านผมนั้นทำของเก่าแล้วเขาปล่อยทิ้งให้ผมนั้นอยู่บ้านคนเดียวเขาก็ไปเที่ยวกันเดียวความที่ว่าผมนั้นก็อยากไปผมเลยออกไปข้างนอกกับเพื่อนตอนเย็นแล้วไม่ได่บอกเขาด้วยความที่ว่าผมว่าผมไปแปปเดียวตลาดก๋ไม่ได้ไกลบ้านเลยละวันนี้มันตลาดนัดผมก็อยากไปผมนั้นไปไม่บอกเขาพอผมกลับมาเขาก็เอาแต่ด่าๆบางทีผมก็น้อยใจทำไรก็ไม่ดีทั้งทำไรก็ผิดผิดตลอดแล้วเอาไปเปรียบเทียบกะลูกคนนู้นลูกคนนี้แค่ไปตลาดแปปเดียวมันผิดขนาดนั้นเลยหรอผมนั้นไม่ค่อยได้ออกจากบ้านผมก็อยากจะได้อิกสะแบบคนอื่นที่ไปนู้นไปนี้แบบคนอื่นอยากไปกะเพื่อนบ้างตามภาษาวัยรุ่นผมไม่เคยได้ออกไปไหนกะคนอื่นเลยนานๆผมจะได้ไปทีผมควรทำยังดีครับให้คนในครอบครัวเข้าใจเราบ้าง
เมื่อครอบครัวทำไรก็ผิดทำไรก็โดนด่าชอบเอาไปเปรียบเทียบกับคนอื่น