คือเราประจำเดือนไม่มาค่ะแล้วเราเองเคยคั้งกระทู้เกี่ยวกับที่เรียนนานาชาติของลูก ตอนแรกเรามึ่งมั่นมากค่ะว่าจะไม่ไปโรงบาลรัฐบาลแต่มันสุดวิสัยมากๆคือวันนั้นแฟนเราไม่อยู่ค่ะเลยจำเป็นต้องมากับป้าเลย ป้าก็โน้มให้เราไปโรงบาลรัฐบาลไปแค่ตรวจไม่ต้องฝากแล้วเราก็ตามใจผู้ใหญ่อ่ะค่ะเลยไปโรงบาลรัฐ แล้วเราก็นั่งรอจนมีผู้ช่วยคนนึงเดินตรงมาหาเราคำถามแรกที่เราได้ยินเราอยากกระโดดถีบหน้ามากเลยค่ะ 'อายุแค่นี้มีเงินเลี้ยงลูกแล้วเหรอ มีลูกไปก็ลำบากพ่อแม่' โห! เราเลยกัดฟันเลยค่ะ เงินเก็บให้ลูกเรามีแน่นอน! ไม่งั้นเราไม่กล้าพูดเรื่องลูก แล้วอายุน้อยใช่ค่ะหนูอายุ20ต้นๆแต่หนูก็ทำงาน ส่วนแฟนหนูเขาก็ทำงาน เงินเก็บให้ลูกหนูมีค่ะ ถ้าไม่มีหนูไม่วางแผนเรื่องการมีลูกแน่นอน เราก็เลยเงียบเพราะมารยาทค่ะ จนนางก็พาเราไปโต๊ะซักประวัตินางไม่ถามเกี่ยวกับเรื่องที่เรามาเลยค่ะถามเรื่องส่วนตัวหมดเลย 'แต่งงานแล้วเหรอ?' 'แต่งงานกี่บาท' 'แฟนทำงานอะไร' 'เงินเก็บมีเท่าไหร่' 'อ้วนขนาดนี้เดี๋ยวลูกก็แท้งตาย' 'คนอ้วนไม่สมควรมีลูก มีไปลูกก็ไม่แข็งแรง เผลอๆลูกเป็นออทิสติก ปัญญาอ่อน' 'พี่แนะนำให้เราไปเรียน อย่ามีเลยลูก' และก็บลาๆค่ะจนเราแบบห๊ะ! อายุน้อยแต่มีความพร้อมมากๆเขาไม่สมควรมีลูกเหรอ แล้วทำไมต้องเหยียดคนอ้วนแล้วหนักสุดคือ ทำไมต้องว่าลูกเราว่าจะปัญญาอ่อน จนแฟนเรามาค่ะแล้วแฟนเราก็นั่งลงข้างเราเขสก็ไม่ค่อยพอใจที่ผู้ช่วยพูดแบบนั้น แฟนหนูเลยบอกให้กลับค่ะเพราะมีคำนึงที่ผู้ช่วยแช่งลูกที่แฟนหนูเขาอยากมีมากๆอารมณ์แบบ "เด็กตายตายแน่ๆ แม่เป็นแบบนี้ อีกอย่างลูกอาจจะขาดความอบอุ่นเพราะพ่อแม่เลิกกัน' แฟนหนูเขาโกรธมากๆเพราะเขาเองก็ตั้งใจมีลูกมากๆ เขาเคยกราบเราเพราะอยากให้เราหยุดทานยาคุมและพ่อแมาหนูเขาก็แก่แล้วเลยอยากมีหลานเล็กๆในบ้านแต่พอหนูไปโรงบาลเอกชนคุณพยาบาลคุณหมอพูดดีมากค่ะ ดีจนเราแบบพอใจในการรักษา เราเองก็อยากด่านะคะแต่รู้สึกว่าเราไม่ควรไปพูดtoxicกับใคร 🙄