สวัสดีค่ะเราเป็นเด็กอายุเพียง12ปี ที่ศึกษาอยู่ระดับมัธยมศึกษาปีที่1โรงเรียนดัง ตอนนี้อยู่ในช่วงปรับพื้นฐานเรารู้สึกไม่อยากเข้าสังคมเลยและก็รู้สึกการกระทำตัวเองทุกๆอย่างมันน่าอายไปหมด วันๆเราเอาแต่นึกถึงเรื่องที่เราทำยิ่งนึกยิ่งไม่อยากไปปรับพื้นฐานเลยและก็รู้สึกว่าเด็กรุ่นเดียวกันแต่ละคนน่ากลัวแต่เราก็ยังยิ้มและร่าเริงอยู่นิดหน่อยนะค่าา การอยู่โรงเรียนนี้เรารู้สึกว่าเราต้องเก่งมากๆห้ามคะแนนสอบหายแม้แต่คะแนนเดียวด้วยเวลาสอบเทสปรับพื้นฐานไม่ได้เราจะซึมไปเลยไม่แน่ใจนะว่ามาจากที่ทางบ้านกดดันให้เราเอาเกรดให้ได้มากกกว่า3.90รึป่าวเลยกลัวขนาดนี้หรือเพราะทางบ้านอยากให้เป็นหมอแต่จริงๆเราอยากทำการแสดงมากกว่านะคะแต่ทางบ้านไม่สนับสนุนตอนนี้เรารู้สึกเราไม่มีจุดมุ่งหมายเลยค่ะรู้สึกแค่ต้องทำเกรดดีๆทำตามที่ที่บ้านหวังไว้เฟลไปหมดสังคมก็ไม่อยากเข้าจุดมุ่งหมายในชีวิตก็ไม่มี และช่วงนี้อาการเราดันไปคล้ายกับคนที่เป็นโรควิตกกังวลอยู่ด้วยอ่ะค่ะ เราไม่รู้ว่าตัวเองเป็นมั้ยหรือเป็นโรคอื่น ตอนนี้เราแค่รู้สึกไม่อยากเข้าสังคมไม่อยากคุยกับใครเลยแม้แต่ครอบครัว กดดัน เฟล โกรธง่ายกว่าแต่ก่อนมาก ขนาดข้าวเรายังไม่ค่อยอยากจะกินเลยย รู้สึกกลัวตลอดเวลาแบบว่าคนอื่นจะมองเรายังไง ปวดหัวบ่อย และแค่โดนพูดว่าไรนิดหนน่อยก็ร้องไห้แบบเหมือนคนอ่อนแอเลยเราเป็นแบบนี้มาได้2อาทิตย์กว่าๆแล้ว แบบนี้ถือว่าเป็นโรควิตกกังวลมั้ยหรือควรไป พบจิตแพทย์ ยังคะ หรือแค่เราคิดมากไปเอง
อาการแบบนี้เป็นโรควิตกกังวลรึป่าว?