ทำยังไงกับมนุษย์พ่อที่ไม่ยอมปรับตัวดีคะ

คือเราโตมากับการที่พ่อกินเหล้าเสพยาเมา อาละวาด ทุบตีแม่ การทะเลาะกันของพ่อแม่ ย่าไม่เคยเข้าข้างแม่ ใช้อย่างทาส (สะใภ้จีน) ทำให้เราไม่อยากอยู่บ้าน ตอนเด็กๆยอมรับเลย ว่าอยากอยู่กับเพื่อน หมกตัวร้านเกม อยู่บ้านก็จะเล่นแต่โทรศัพท์ ไม่อยากสนใจรอบๆข้าง จนเราท้องแล้วออกจากบ้านมาได้ 10ปี ตอนนี้ลูกเรา2คน เราโตขึ้น เราเป็นแม่ เราเริ่มห่วงแม่มากขึ้น พาหลานกลับมาเยี่ยมบ่อยๆ โทรหาแม่บ่อยๆ ตลอด10ปี ไม่ได้ขาดการติดต่อแต่จะคุยกับแม่ไม่ได้ยุ่งกับพ่อ เพราะเวลาเรามาเยี่ยม แม่ก็จะระบายต่างๆ ทั้งสุขภาพกายสุขภาพใจ ซึ่งแย่ลงทุกปี  จน2ปีที่แล้วแกได้รับการผ่าตัดใหญ่เราก็กลับมาดู1เดือน แล้วมาเยี่ยมเป็นระยะถี่ๆ  จนตอนนี้เราตัดสินใจหอบลูกกลับมาบ้าน เพราะ'แม่'  เราสงสารแม่ กลับมาอยู่ใกล้ๆ จะได้พาหาหมอ รึมีหลานๆแม่จะได้ไม่เครียดมาก ซึ่งความสะดวกสบายไม่มีเลยเพราะต่างจังหวัด อันนี้เราไม่คิดเลย แต่ 'คนเป็นพ่อ เป็นตา' ทำไมไม่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้ลูกให้หลาน วันๆเสพเนื้อ หงุดหงิดก็โวยวายด่าคนนู้นคนนี้ บ่น ด่าแม่ ด่าว่าพาลด่าหลานไปหมด พอบทอารมณ์ดีก็ปกติ เรามาอยู่แค่เดือน1เราอยากก็ด่ากลับจริงๆ ยอมแม่เลยทนได้ไง30ปี ไม่พัฒนาเลย อยากให้ลูกกลับมาอยู่ให้หลานมาอยู่ แต่ตัวเองทำตัวไม่อยากให้ใครอยู่ใกล้ๆเลย

มีวิธีคุยกับแกมั้ยคะ