คนที่ชอบพูดจาตรงไปตรงมาแบบไม่ใช้คำหยาบคายเลย ในสายตาของคุณมันดีบ้างไหมคะ?

เป็นอินโทรเวิร์ต ตอนอยู่บ้านไม่สนใจเข้าสังคม มีคุณพ่อคอยดูแลสนิทสนม กลับบ้านก็คุยกัน กวาดบ้านไปคุยไปว่าโรงเรียนเป็นไง ครูเป็นไง คุณพ่อใส่ใจ คุยกันดี ส่วนมากเพื่อนไม่ยุ่ง เราก็ไม่ยุ่งกับเพื่อน ตอนนี

จุ๊ จุ๊ จุ๊ จะบอกอันหยังฮื่อ... เค้าสั่งเด็ดขาด ห้ามไม่ให้บอกใคร อีชั้นคันปากยิบๆ ก็เลยมาบอกต่อ พี่น้องหมู่เฮาชาวควายแดง บักประสิทธิ์ เอ๊ย บักปิ๊สิทธิ์ คนหนีทหารไม่มีทางรู้หรอก ...ว่าการเดินทางลงพื้นท

ขอกล่าวตามตรง วัยเด็กมีความสุขกับเพื่อน และ ชีวิตในโรงเรียนตั้งแต่ประถมจนถึง ม. ต้น (ถึงจะขี้เกียดไปโรงเรียนก็เถอะพอคิด ๆ ดูมันน่าสนุกกว่าเป็นไหน ๆ) และ พอถึง ม.ปลาย มันก็สนุกอยู่แหละที่ได้มีเพื่อน แ

คือเรามีเพื่อนสนิทอยู่คนนึงค่ะ สนิทกันมาตั้งแต่ม.ต้นเลย ตอนม.ต้นก็โอเคนะคะ เค้าเป็นคนไม่ค่อยพูดเท่าไหร่ค่ะ เราจะเป็นคนชวนคุยตลอด พอหลังๆมาช่วงม.ปลายนี่แหละค่ะ เราจะพูดอะไรไม่ได้เลย แต่ถ้าเป็นเพื่อนคนอ

พูดถึงแมวที่หอ ตอนที่กำลังจะไป 7-11 เเล้วมีคนบอกให้เราซื้อ อาหารมาให้เเมวโดยให้เราออกก่อนเดี๋ยวค่อยคืน ซึ่งคำว่าเดี๋ยวค่อยคืน หลายๆคนก็เคยเจอมาเเล้วคือ ไม่คืน ☹️

ตามหามังงะที่จำชื่อเรื่องไม่ได้อ่ะค่ะจำได้ว่านางเอกพระเอกอยู่คนละแก็งค์ นางเอกใส่ชุดแก็งค์สีขาวข้างหลังปัก🌸 พระเอกเก่งแต่ยอมนางเอกมากเรื่องนี้เคยอ่านนานมากแต่จำชื่อเรื่องไม่ได้