ความสำเร็จของลูกคือเรื่องเล่าของเเม่ในวงเพื่อน

การที่เราจะประสบความสำเร็จ มันก็เป็นเรื่องที่น่ายินดีนะมันภาคภูมิใจมากๆเลยเเหละ เเต่ถ้าไม่หล่ะ? เพื่อนๆของเเม่ชอบเล่าความสำเร็จของลูกตัวเองให้เเม่เราฟัง เเต่พอเราไม่ประสบความสำเร็จบ้างเเม่ก็มากดดันเราว่าเราไม่ได้อย่างเขา เราเข้าใจว่าเเม่อาจจะหวังดี เเต่ลึกๆของความเป็นลูกเราไม่ได้ต้องการเเบบนี้เลย ทำไมไม่คิดถึงใจเราบ้างในวันที่ฝนตกในใจทำไมหน้าที่คนเป็นเเม่ไม่เคยมาโอบกอดเราไว้เลย เเม่เรารับเเต่เรื่องจากข้างนอกเข้ามาในครอบครัวเเต่ไม่เคยฟังเรื่องในครอบครัวเลย เมื่อวานก่อนเราไปซื้อโทรศัพท์กับเเม่ เเม่ก็พูดกับพนักงานขายโทรศัพท์เเบบในเชิงที่จะเเฉลูกตัวเองเเบบว่า ใช้โทรศัพท์มา3ปีพังอีกเเล้วใช้ไม่มีความระมัดระวังอะไรเลย ดูสิ้มันใช้ของไม่ระวังเลยนู้นนี่นั่น พูดเเต่คำด้านลบออกมา โดยที่ไม่สนความรู้สึกเราเเม้เเต่น้อย ได้เเต่เงียบเเละยิ้มเจื่อนให้พนักงาน บางทีเราก็เเค่อยากได้ความใส่ใจจากคนเป็นเเม่พลัง+จากคนเป็นเเม่บ้าง เราเข้าใจว่าเเม่เหนื่อยจากที่ทำงานบ้าง หรือเหนื่อยจากพ่อเพราะพ่อเราก็เป็นโรคเครียดทำร้ายข้าวของ ไปวิ่งตอนกลางคืน เราอยากได้คำเเนะนำ ว่าเราควาทำยังไงเราควรปล่อยให้เป็นเเบบนี้ต่อไปมั้ย

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่