เหนื่อยจังกับการโดนดูถูกจากคนในครอบครัว รู้สึกท้อกับการเรียน ควรทำยังไงดี?

สวัสดีค่ะ เราเป็นเด็ก 68 ตอนนี้เราท้อ เหนื่อยใจ แล้วก็เสียสุขภาพจิตมากๆ ไม่ใช่กับระบบการศึกษา แต่เป็นเรื่องภายในครอบครัว เราโดนคาดหวังให้เป็นเภสัชเราเลยส่งพอร์ตไปตามที่ครอบครัวบอก สรุปเราติดแต่เราไม่ช

เราเหนื่อย เราท้อ อยากแยากหายไปไกลๆ เรามีอะไรก็เล่าให้ใครฟังไม่ได้ ว่าไร้สาระบ้าง คิดไปเองบ้าง ว่าเป็นขนาดเลยหรอปัญญสอ่อน เราไม่สามารถพูดกับใครหรืออธิบายกับใครได้เลย แม้แต่คนในครอบครัว หรือ พ่อกับแม่ด

ยายเราเป็นเบาหวาน เมื่อปีที่แล้วเป็นแผลที่เท้าแล้วรักษาไม่หายเลยได้ตัดนิ้วไป1นิ้วข้างขวาปีที่แล้วเราก็เฝ้าอาการแกก็ไม่ได้แย่เลยมีแค่อาการปวดแกยังลุกได้อะไรได้ปกติมาปีนี้เท้าข้างขวาเราก็ไม่รู้แกเป็นอะไ

ตามหัวข้อเลยค่ะ เห็นเพื่อนที่เป็นครูบ่นเหนื่อยและท้อกับระบบมาก มันล้าหลังในขณะที่โลกพัฒนาไปไกลมากแล้ว แต่ระบบการศึกษายังไม่ไปไหนและรู้สึกเหมือนจะถอยหลังลงคลองเข้าทุกวัน ไหนจะนักเรียนใน Gen นี้อีกที่มี

ในต่างจังหวัดอาชีพครูถือเป็นอาชีพที่มีหน้าตาทางสังคมมาก ครูเกือบทุกคนในต่างจังหวัดมีบ้านหลังใหญ่ มีรถยนต์หลายคัน มีชุดสวยๆแต่งตัวไปทำงานแบบไม่ซ้ำกัน แต่ในวงการครูด้วยกันก็มีครูประเภทหนึ่งชอบดูถูกครูด้

เหนื่อยจัง แต่ละวันมีแต่ปัญหา เหนื่อยไม่รู้จะทำยังไงดี

ขึ้นชื่อว่าคำดูถูกแน่นอนอยู่แล้วว่าไม่มีใครอยากโดนดูถูกหรอก โดนดูถูกจากสายตาของบุคคลภายนอกถึงแม้ว่าเราจะไม่สนิทแต่ถ้าเขาพูดดูถูกเรา ไม่มากก็น้อยยังไงเราก็ต้องรู้สึกเฟวๆลงบ้างอะ โดนดูถูกจาสายตาคนอื่นว่

เราเป็นคนนึงที่ร่าเริง สนุกๆฮา ออกจะเป็นคนตลกๆกวนๆด้วย เป็นคนไม่ค่อยคิดอะไร แต่พอโตขึ้นเราเริ่มรับรู้ปัญหาหลายๆอย่าง เราโดนที่บ้านเราว่าเราบ่อยมากๆชอบเปรียบเราว่าทำไมไม่ทำแบบนั้น เราโดนแบบนี้มาตลอดแหล

คือเราฝึกงานได้หลายวันแล้วตั้งใจทำงานสุดๆให้งานวันนี้เสร็จวันนี้เลยเหนื่อยไม่บ่นให้ไปช่วยฝ่ายอื่นก็ไปให้ได้เราไหว้ทุกคนในบริษัททั้งตอนมาและกลับ(บ.นี้คนน้อย)แต่เราไม่ค่อยคุยเพราะคุยไม่เก่งและผลตอบแทนที