แม่ชอบสาปแช่งลูกแล้วเราผิดถึงขนาดต้องถูกสาปแช่งไหม

คือเรื่องแบบนี้ไม่ได้เกิดขึ้นครั้งสองครั้งนะคะแต่ค่อนข้างบ่อยเวลาที่แม่โมโหให้พ่อหรือน้องหรือเราแม่มักจะสาปแช่งเรากับน้องตลอดซึ่งบางครั้งแม่เมาแม่จะยกเรื่องอดีตมาพูดให้เรากับน้องอยู่ดีถึงแม้ว่าตอนนี้ปัจจุบันเรากับน้องไม่ได้เป็นแบบนั้น หรือไม่ก็ทำไรไม่ถูกใจจะประชดคำพูดสาปแช่งให้เป็นงั้นเป็นงี้ชาติหน้าเกิดเป็นแบบนั้นแบบนี้ซึ่งแต่ละคำพูดของแม่มันบั่นทอนจิตใจเรามากค่ะทำให้รู้สึกว่าหึ้ยเราผิดถึงขนาดรองไห้ทุกครั้งค่ะที่โดนด่าโดนสาป ส่วนใหญ่เกิดจากงานบ้านและก็บางครั้งเทศกาลแล้วแม่กินหนักห้ามไม่ได้ด้วย เช่นแม่ใช้เราไปเอาของสักอย่างแล้วเรากำลังทำบางอย่างอยู่เราจะบอกว่าเดี๋ยวทำนี้เสร็จก่อนนะแม่ก็เริ่มโมโหละบอกชาติหน้าขอให้แขนขาด้วนจะได้เดินไปไหนไม่ได้ใช้แค่นี้ไปเอาให้แปปเดียวก็ไม่ได้ ตอนนี้โตทำงานได้แล้วแต่แค่ทำพลาดเล็กน้อยไม่ถูกใจแม่ก็เจอแม่สาปให้ไม่เจริญแล้วค่ะทำนั่นทำนี่ไม่ขึ้น ถ้าเถียงแม่แม่ก็จะบอกว่ากูคลอดมาแค่นี้ทนไม่ได้ก็ไปไหนก็ไปเนรคุณ บางทีก็คิดนะคะว่าเราไม่ได้ขอเกิดมาแต่เขาให้ชีวิตเรามาเราควรกำหนดชีวิตตัวเองได้ไหมโดยขอร้องอย่าสาปแช่งเราเลยมันรู้สึกแย่ทุกครั้งว่าเราแย่ขนาดแม่ต้องสาปกันเลยเหรอแต่เราก็ทราบนะว่าที่ต้องเจอแบบนี้ก็คงเป็นกรรมเราเองแหละแต่ถ้าเจอแบบนี้ก็ไม่ขอเกิดแล้วได้ไหม เราเองไม่เคยนอกลู่นอกทางเลยนะคะม.ต้นม.ปลายก็จบมหาลัยก็จบงานก็ทำเหนื่อยกับข้างนอกบ้านแล้วต้องมาเหนื่อยกับในบ้านแค่เรื่องเล็กน้อยอีกตอนเด็กไม่คิดอะไรค่ะแต่ตอนโตคำพูดแม่มันบั่นทอนกำลังใจในการใช้ชีวิตมากๆเลยค่ะทำงานไกลบ้านไม่ได้อีกเพราะแม่ขอให้อยู่บ้านกับพ่อแม่ร้องไห้บ่อยมากเลยช่วงนี้ท้อใจกับชีวิตมากเลยบางทีก็ไม่อยากอยู่บนโลกแล้วค่ะมันเหนื่อเกินเริ่มรับไม่ไหวแล้ว