วันเนา (share)

@ เดียวดายกลางสายลมชมจันทร์ดาว ๒ ท่องพารา คราค่ำ ย่ำราตรีดวงฤดี สลักรอย คอยเพียงเขายินสำเนียง เสียงเพลง บรรเลงเบารู้สึกเหงา เร้ารุก ปลุกห้วงวิญญ์ จึงประพันธ์ กลอนไว้ ให้สดับประจักษ์รับ รอยซึ้ง ตรึงถวิ

อัลลอฮฺทรงเมตตาให้โอกาสบ่าวได้กลับตัว ทรงอภัยความผิดทั้งหมด แม้จะมากมาย หรือเป็นบาปใหญ่ก็ตาม – อัลลอฮฺทรงโองการแก่นบีท่านหนึ่งจากบรรดานบีในยุคก่อนๆ ว่า “จงกล่าวแก่บ่าวของข้าที่กระทำผิดว่า

" สายหยุดหยุดกลิ่นฟุ้ง_____ยามสาย " ด่ำรสบทกวีกาย___________จิตครื้น บุราณปราชญ์สลักลาย____กวีเวท ไว้เฮย ดลจิตห่างทุกข์ฟื้น________ซาบซึ้งตรึงทรวง ฯ ห่วงสุดาทุกค่ำเช้า_________เย็นสาย &quo