สับสนอยากหรือไม่อยากโสด?

สวัสดีค่ะ คือเราโสดมากโสดมานานมากโสดมา 6 ปีแล้วค่ะ โสดแบบๆไม่มีใครเลย ไม่มีคนมาชอบ ไม่มีคนมาจีบ ไม่มีคนคุยเลย แต่เราก็มีคนที่เราชอบนะ แต่ก็ได้แค่ชอบ อยุ่มาวันหนึ่ง ก็มีผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาในชีวิตเราค่ะ

ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเช็คชื่อไปทำไม แต่รู้จักกันไว้ก็ดีนะ .. .. คุยกันไปเรื่อย ๆ .. ใครจะรู้ ... วันต่อไปเราอาจเป็นแฟนกันแล้วก็ได้ เข้ามาโบกมือกันหน่อยนะคนโสด (กอดคอกันไปจนถึงวันวาเลนไทน์ เย้ เย้ )

ไม่ชอบเวลาที่เพื่อนบอกว่า เป็นโสดก็ดีอยู่แล้ว ไม่ต้องคอยแคร์ใคร อยากทำอะไรก็ได้ทำ ไม่ต้องมานั่งรายงานใคร แต่เพื่อนที่พูดแบบนั้นก็มีแฟนกันหมดเลย อยากถามว่ารู้สึกยังไงกับคนที่พูดแบบนี้หรอคะ แล้วอยากพูดก

สวัสดีครับ วันนี้เป็นวันเสาร์ที่ทุกอย่างดูช้าลงหน่อยครับ เพราะภรรยากับลูกๆ ออกไปข้างนอกกัน พอได้อยู่บ้านคนเดียวก็เลยมีเวลานั่งคิดถึงหลายๆอย่างครับ ตอนที่ยังไม่มีลูก ตอนเสาร์-อาทิตย์ก็จะออกไปข้างนอกบ้

ในบางครั้งเราก็คิดนะว่า การโสดมันดีกว่า เพราะสบายๆไม่ต้องคิดอะไรมาก จะทำไรก็ทำ ไม่ต้องไปกังวล คุยกับใครไปไหนกับใครก็ได้ และประเด็นหลักๆคือ.. ถ้าเราโสด เราจะไม่มีพันธะผูกกับใคร ใจเราไม่ผูกติด จะไม่มีนอ

เหงาจัง!!!!!!! มีใครเคยเจอแบบนี้บ้าง

เราอายุ24ปีจะเข้า25ปี ยังรู้สึกไม่พร้อมกับการมีแฟน หลายๆคนรอบตัวมีแฟน แต่งงาน แต่บางส่วนก็ยังไม่มีแฟนแบบเรา มีคนเข้ามาแต่เราก็ยังไม่รู้สึกอยากมีแฟน อาจเป็นเพราะเรายังอยากโฟกัสที่เรื่องงาน การงานยังไม่

เอาตรงๆผมเฉยๆ กับเรื่องคนไม่มีแฟน โสด หรือหย่าร้างเอามากๆ อ่านสถิติภาพรวมพอ รู้เทรนด์รู้อนาคตอยู่แล้วว่า เวลานี้ มีคนโสดราวครึ่งหนึ่งแล้ว (ภาพคือในเมืองกรุงเทพ) ไม่ได้แปลกใจกับตัวเลขนี้ แปลว่าที่เดินๆ

ตามหัวข้อกระทู้ เราสับสนมากเลยค่ะ ว่ามันผิดที่ตัวเราเอง หรือว่า แฟนเรากันแน่ เรากับแฟนคบกันมาประมาณหกเดือนแล้วค่ะ ทะเลาะกันเรื่องสถานะความชัดเจนบ่อย เค้าเป็นผู้ชายไม่โรแมนติก และเราดันเป็นผู้หญิงชอบ