สวัสดีค่ะ วันนี้มีเรื่องมาขอความคิดเห็น หากใช้คำไหนผิดต้องขอโทษด้วยนะค่ะ เรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นลูกคนสุดท้อง ตอนนี้เราเอายุ 21 ปี ยาง 22 ปี พี่ชายเรา อายุ 30 ต้นๆ ตอนนี้เราทำงานที่ระยองกับสามีสองคน พี่ชายเราทำงานต่างจังหวัดอยู่กับพ่อแม่
เข้าเรื่องเลยแล้วกันปลายปีก่อนเรากลับบ้าน แม่อยากได้ที่นาเรากับสามีกำลังจะเก็บเงินซื้อให้ พอมากุมภาพันธ์ปีนี้ แกโทรมาอยากให้เก็บเงินช่วยงานบวชพี่ชายโอเค เราก็จะเก็บเงินให้ พอมาวันนี้เมษาเรากลับบ้านต่างจังหวัด แกมาบ่นอยากปูพื้นผนังห้องน้ำโิเค เราก็ไปซื้อกระเบื้องมาไว้ให้ก่อนสิ้นเดือนถึงจะส่งเงินไปให้ช่างเริ่มทำ พอมาวันนี้เราเริ่มสงสัยแล้ว แม่ไม่คิดจะให้เราสร้างครอบครัวในส่วนของเราเลยหรือไง เราก็มีสิ่งที่เราอยากได้ แม่ก็เอาแต่ขอเราไม่หยุด โดยที่แม่ไม่เคยถามเลยด้วยซ้ำ ว่าเรามีเงินเก็บไหม มีเงินพอใช้หรือป่าว ก็มีแต่พ่อเราแหละที่ค่อยถามค่อยเป็นห่วง นี่ถ้าไม่ติดที่แม่เราคงได้เรียนต่อ ปริญญาตรีแล้ว แต่เพราะแม่มาพูดให้เราตลอด เรียนไปก็แค่นั้น ทางญาติๆฝ่ายแม่ก็จบแค่ ปวส.กัน
รีบไปทำงานหาเงินดีกว่า หลายเรื่องแล้วที่เราตัดสินใจผิดพลาดเพราะแม่ เพราะเราเชื่อแม่มากไป ตอนนี้เรากดดันตัวเองไปหมด เราไม่รู้เลยว่าแม่จะมาขออะไรจากเราอีก ไม่ใช่ว่าไม่อยากให้ แต่เราก็อยากสร้างบ้าน สร้างรถ สร้างครอบครัวในส่วนของเราบ้าง เงินเราก็ให้แกทุกเดือนตลอด ไม่มีเดือนไหนเราไม่ให้ บางครั้งไม่ได้ส่งให้บ้านสามีด้วยซ้ำ เห้อ นี่เหรอชีวิต เหนื่อยมาก!! ตั้งแต่เล็กจนโต แม่ไม่เคยซัพพอร์ตเราในเรื่องไหนเลย ไม่ว่าเราจะเรียนเก่งแค่ไหน สอบได้ลำดับไหน ขนาดกำลังใจแกยังไม่เคยพูดปลอบเรา #เห็นแกพูดให้ฟังตอนเราอยู่ในท้องแก แกกินยาขับให้เราออกเพราะพ่อเราติดเหล้าหนักมากแม่ไม่มีเงินเลี้ยงดูเรา แต่เราดันไม่ตายนะสิ ก็เลยอยู่มาถึงทุกวันนี้ ได้ยินแกพูดนี้เสียใจมากเลย เสียความรู้สึกด้วย ###ต่อไปเราควรให้สิ่งที่แกต้องการอีกไหมค่ะ หรือควรปฏิเสธแก แล้วแกจะว่าเราไม่เลี้ยงดูท่านไม่สนใจท่านหรือป่าว เห้อ?! ***ขอบคุณค่ะที่อ่านจนจบ *** หากผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วยนะค่ะ หนูแค่อยากมาระบาย
แม่ของฉัน
เข้าเรื่องเลยแล้วกันปลายปีก่อนเรากลับบ้าน แม่อยากได้ที่นาเรากับสามีกำลังจะเก็บเงินซื้อให้ พอมากุมภาพันธ์ปีนี้ แกโทรมาอยากให้เก็บเงินช่วยงานบวชพี่ชายโอเค เราก็จะเก็บเงินให้ พอมาวันนี้เมษาเรากลับบ้านต่างจังหวัด แกมาบ่นอยากปูพื้นผนังห้องน้ำโิเค เราก็ไปซื้อกระเบื้องมาไว้ให้ก่อนสิ้นเดือนถึงจะส่งเงินไปให้ช่างเริ่มทำ พอมาวันนี้เราเริ่มสงสัยแล้ว แม่ไม่คิดจะให้เราสร้างครอบครัวในส่วนของเราเลยหรือไง เราก็มีสิ่งที่เราอยากได้ แม่ก็เอาแต่ขอเราไม่หยุด โดยที่แม่ไม่เคยถามเลยด้วยซ้ำ ว่าเรามีเงินเก็บไหม มีเงินพอใช้หรือป่าว ก็มีแต่พ่อเราแหละที่ค่อยถามค่อยเป็นห่วง นี่ถ้าไม่ติดที่แม่เราคงได้เรียนต่อ ปริญญาตรีแล้ว แต่เพราะแม่มาพูดให้เราตลอด เรียนไปก็แค่นั้น ทางญาติๆฝ่ายแม่ก็จบแค่ ปวส.กัน
รีบไปทำงานหาเงินดีกว่า หลายเรื่องแล้วที่เราตัดสินใจผิดพลาดเพราะแม่ เพราะเราเชื่อแม่มากไป ตอนนี้เรากดดันตัวเองไปหมด เราไม่รู้เลยว่าแม่จะมาขออะไรจากเราอีก ไม่ใช่ว่าไม่อยากให้ แต่เราก็อยากสร้างบ้าน สร้างรถ สร้างครอบครัวในส่วนของเราบ้าง เงินเราก็ให้แกทุกเดือนตลอด ไม่มีเดือนไหนเราไม่ให้ บางครั้งไม่ได้ส่งให้บ้านสามีด้วยซ้ำ เห้อ นี่เหรอชีวิต เหนื่อยมาก!! ตั้งแต่เล็กจนโต แม่ไม่เคยซัพพอร์ตเราในเรื่องไหนเลย ไม่ว่าเราจะเรียนเก่งแค่ไหน สอบได้ลำดับไหน ขนาดกำลังใจแกยังไม่เคยพูดปลอบเรา #เห็นแกพูดให้ฟังตอนเราอยู่ในท้องแก แกกินยาขับให้เราออกเพราะพ่อเราติดเหล้าหนักมากแม่ไม่มีเงินเลี้ยงดูเรา แต่เราดันไม่ตายนะสิ ก็เลยอยู่มาถึงทุกวันนี้ ได้ยินแกพูดนี้เสียใจมากเลย เสียความรู้สึกด้วย ###ต่อไปเราควรให้สิ่งที่แกต้องการอีกไหมค่ะ หรือควรปฏิเสธแก แล้วแกจะว่าเราไม่เลี้ยงดูท่านไม่สนใจท่านหรือป่าว เห้อ?! ***ขอบคุณค่ะที่อ่านจนจบ *** หากผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วยนะค่ะ หนูแค่อยากมาระบาย