ตามหัวข้อเลยค่ะ คือเราอ่ะมีคนที่เเอบชอบเเล้วเราก็เเอบชอบเขามานานมาก(2ปีครึ่ง) เเละเพื่อนสนิทของเราพึ่งมารู้จักเขาเเละก็พึ่งรู้ว่าเราชอบเขาเมื่อไม่นานมานี้ ตอนเเรกที่เราบอกเพื่อนเราไปเราก็ไม่ได้คิดอะไรนะคะ เพราะเราก็คิดอยู่เเล้วว่าเพื่อนกันถ้าบอกไปเเค่นี้คงไม่เป็นไร เเต่หลังจากนั้นมันไม่ใช่เลยค่ะ หลังจากที่เราบอกเพื่อนเราไป เพื่อนเราเริ่มไปตีสนิทกับเขา ทั้งที่ก่อนหน้านั้นก็ไม่เคยคุยกัน นอกจากที่ทั้งสองเริ่มสนิทกันเเล้วยังมีเเชทส่วนตัวคุยกันอีก ตั้งเเต่ตอนนั้นเรารู้สึกเเปลกๆเเล้วเหมือนกันค่ะ เเต่ก็ยังจะคิดไปในเเง่ดีอยู่ว่าเขาอาจจะเเค่อยากสนิทกับคนที่เพื่อนชอบ เเต่มันไม่ใช่เลยค่ะ เพราะเราจะบอกก่อนว่าเมื่อก่อนเรากับเพื่อนโทรกันอยู่เเทบทุกคืน เเต่พอมาช่วงนี้เพื่อนเรากลับเเปลกไปตรงที่เขาจะอ้างตลอดว่ามีธุระบ้าง อ่านหนังสือบ้าง เเต่มันไม่ใช่เลยค่ะ เพราะเขาเเอบไปโทรกับคนที่เราชอบ  เรารู้ได้ไงเหรอ? เพราะว่าหลังจากนั้นนางก็มาบอกทีหลังค่ะ เเต่นางไม่ได้จะมาขอโทษหรืออะไรนะคะ นางเเค่จะมาเม้าให้เราฟังค่ะ ว่าเขาคุยยังไงกับนางบ้าง เเถมนางยังบอกอีกว่าเราอ่ะควรที่จะลองโทรกับเขาดู ตอนนั้นบอกเลยค่ะว่าเราอ่ะเศร้ามากเเละก็เเอบโกรธเพื่อนเราด้วย เราเคยบอกไปหลายรอบเเล้วนะคะว่าเราก็ไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ เเต่เพื่อนก็เหมือนไปค่อยฟังเราเลยค่ะ พอเราบอกว่าเราไม่โอเคนางก็ไม่เล่าเรื่องเขาให้เราฟังเเล้ว เเต่ยังโทรกับเขาอยู่ เเล้วคือเเบบเราอ่ะหวงเขามากเลยค่ะถึงจะรู้ก็เถอะว่าหวงไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาเเต่เราก็เเอบคิดนะคะว่าเป็นเพื่อนกันมาตั้งหลายปีเเค่เราบอกไปว่าเราชอบใครมันจะทำให้คสพ.เรา2คนเเย่ขนาดนี้เลยเหรอคะ เราอดคิดถึงไม่ได้จริงๆ บางวันที่เขาไม่โทรกับเราเเล้วอ้างว่ามีธุระเราก็เเอบคิดไม่ได้จริงๆค่ะว่าเขาจะเเอบโทรกันขนาดไหนจนตอนนี้เราเหมือนคนวิกลจริตเลยค่ะ